Gezondheidsplein is een informatieve website over gezondheid. De gezondheidsinformatie op deze website staat los van eventueel getoonde advertenties.

Gered door bloed van een vreemde

Vijf jaar geleden raakte Tim (29 jaar) betrokken bij een ernstig verkeersongeval. Hierbij raakte hij zo zwaargewond dat hij in levensgevaar verkeerde. Dankzij het snelle handelen van de ambulancebroeders kan hij het navertellen.

"Zo een dag verandert je hele leven. Je stapt op de fiets, net als iedere andere dag, alleen loopt het totaal anders dan je verwacht. Ik werd onderweg naar mijn werk geschept door een auto die me over het hoofd had gezien. Het was dus niet mijn schuld, maar dat deed er op dat moment natuurlijk totaal niet toe. Het had niet veel gescheeld of ik was er niet meer geweest".

Gevaarlijk veel bloed verloren

Zelf weet Tim weinig meer van het ongeluk. Naderhand werd hem verteld wat hem allemaal was overkomen. Van dat verhaal schrok hij enorm. "Ik kan me zelf weinig herinneren van wat er is gebeurd na de botsing. Ik kan me de harde klap herinneren, maar hoe het daarna is gelopen heb ik me laten vertellen. Het schijnt geen prettig gezicht te zijn geweest, hoe ik erbij lag. Ik had flinke verwondingen opgelopen waarbij ik gevaarlijk veel bloed verloor. Dat was dan ook de grootste zorg van de hulpdiensten. Gelukkig waren ze snel ter plaatse en kreeg ik op tijd een bloedtransfusie". Achteraf denkt Tim dat het maar goed is dat hij er niets meer van weet. “Dat scheelt me heel wat nachtmerries". 

Na het ongeluk voelde Tim veel dankbaarheid voor de bloeddonor die zijn leven heeft gered. "Ik kan me er nog steeds over verbazen hoe snel ze dat bloed beschikbaar hadden. Ze hebben me verteld dat het geen tien minuten langer had moeten duren, want dan was ik eraan onderdoor gegaan. Uiteindelijk heb ik nog een week in het ziekenhuis gelegen. Ik had de tijd om na te denken over alles wat er gebeurd was. Ik was zo blij dat ik nog leefde. Daardoor moest ik ook veel denken aan de persoon van wie ik bloed heb gekregen. Ergens in Nederland heeft iemand vrijwillig bloed afgestaan, waar ik mijn leven aan te danken heb. Bizar om over na te denken".

Zelf weet Tim weinig meer van het ongeluk. Naderhand werd hem verteld wat hem allemaal was overkomen. Van dat verhaal schrok hij enorm. "Ik kan me zelf weinig herinneren van wat er is gebeurd na de botsing. Ik kan me de harde klap herinneren, maar hoe het daarna is gelopen heb ik me laten vertellen. Het schijnt geen prettig gezicht te zijn geweest, hoe ik erbij lag. Ik had flinke verwondingen opgelopen waarbij ik gevaarlijk veel bloed verloor. Dat was dan ook de grootste zorg van de hulpdiensten. Gelukkig waren ze snel ter plaatse en kreeg ik op tijd een bloedtransfusie". Achteraf denkt Tim dat het maar goed is dat hij er niets meer van weet. “Dat scheelt me heel wat nachtmerries". 

Na het ongeluk voelde Tim veel dankbaarheid voor de bloeddonor die zijn leven heeft gered. "Ik kan me er nog steeds over verbazen hoe snel ze dat bloed beschikbaar hadden. Ze hebben me verteld dat het geen tien minuten langer had moeten duren, want dan was ik eraan onderdoor gegaan. Uiteindelijk heb ik nog een week in het ziekenhuis gelegen. Ik had de tijd om na te denken over alles wat er gebeurd was. Ik was zo blij dat ik nog leefde. Daardoor moest ik ook veel denken aan de persoon van wie ik bloed heb gekregen. Ergens in Nederland heeft iemand vrijwillig bloed afgestaan, waar ik mijn leven aan te danken heb. Bizar om over na te denken".

Zelf geen bloeddonor

Zelf zou hij graag hetzelfde voor iemand anders willen betekenen. Helaas is dat voor hem niet weggelegd. "Ik mag zelf geen bloeddonor meer worden, omdat ik een transfusie heb gehad. Als het zou mogen, had ik het nu zeker gedaan. Vóór mijn ongeluk dacht ik vrijwel nooit na over bloeddonatie. Maar nu heb ik zelf ervaren hoe die donaties levens kunnen redden. Ik heb zo’n respect voor alle donoren die meerdere keren per jaar hun bloed afstaan, zonder er iets voor terug te krijgen. Ik denk dat de wereld zoveel mooier zou kunnen zijn als meer mensen zo’n instelling hadden".

Zelf zou hij graag hetzelfde voor iemand anders willen betekenen. Helaas is dat voor hem niet weggelegd. "Ik mag zelf geen bloeddonor meer worden, omdat ik een transfusie heb gehad. Als het zou mogen, had ik het nu zeker gedaan. Vóór mijn ongeluk dacht ik vrijwel nooit na over bloeddonatie. Maar nu heb ik zelf ervaren hoe die donaties levens kunnen redden. Ik heb zo’n respect voor alle donoren die meerdere keren per jaar hun bloed afstaan, zonder er iets voor terug te krijgen. Ik denk dat de wereld zoveel mooier zou kunnen zijn als meer mensen zo’n instelling hadden".

Verder lezen

Reacties

    .
    - Advertentie -
    - Advertentie -