Gezondheidsplein is een informatieve website over gezondheid. De gezondheidsinformatie op deze website staat los van eventueel getoonde advertenties.

Ga je vaak naar de dokter?

Eén van de redenen dat sommige mensen hun heil zoeken bij een alternatief genezer, is dat ze vinden dat hun huisarts hen niet serieus neemt. Of ze voelen een drempel om alwéér bij de dokter aan te kloppen. 

Vrouwen lijken vaker kwaaltjes te hebben dan mannen. Maar van mannen hoor je vaker dat ze 'zomaar' gestorven zijn. Mannen blijken ook te lang met klachten door te blijven lopen. Vrouwen gaan eerder naar de dokter, maar blijken vaker het gevoel te hebben dat ze niet serieus worden genomen. Uit onderzoek blijkt dat ze daar gelijk in hebben: artsen reageren anders op dezelfde klachten bij een man als bij een vrouw.

Voel jij een drempel om naar de dokter te gaan? Of ga je met lood in je schoenen omdat je arts je toch niet serieus neemt? Of heb je juist een heel prettig contact met je dokter? Is dit een reguliere huisarts of een alternatief genezer?

Verder lezen

Reacties

  • Paula

    16 januari 2018 17:08

    Die Arjen die reageert is wel een lekkere seksist zeg, met uitspraken als "Dus ja, ik denk dat het onbewust er iets mee te maken heeft dat vrouwen inferieur zijn en 'klagen'."
    Hij lijkt hier zelf de klager en inferieur.

    • Fifi

      15 december 2017 22:33

      Ik ben deze week al twee keer bij de huisarts geweest omdat ik zo hoest. Ik heb eerst een antibiotica kuur gehad, ga woensdag weer terug blijkt dat de ontstekkingswaarde was verhoogd, dus weer een antibiotica kuur gehad. Vandaag weer heen geweest omdat ik me nog steeds niet lekker voel en de longen uit mijn lijf hoest, maar alles was goed, dus dat hoesten is aanstellerij.

      • Duckje

        03 december 2017 22:14

        Ik ben bang dat ik te vaak naar de huisarts ben gegaan dit jaar. Ik heb een lichtverstandelijke beperking en ben verder eigenlijk redelijk gezond. Alleen heb ik dit jaar heel erg veel problemen met mezelf. Ik wil van alles kunnen en heb twee dingen geprobeerd, namelijk mijn diploma MBO niveau 3 pedagogische medew. halen en mijn rijbewijs halen. Met alle twee de dingen ben ik gestopt omdat dat het te moeilijk was.

        Nu voel ik mezelf leeg, eenzaam, ben vaak boos en verdrietig. Mijn eetlust is minder geworden en ik slaap erg slecht. De huisarts heeft iedere keer alleen maar naar mij kunnen luisteren en hij zei dat hij het niet zo erg vond. Ik ben alleen bang dat hij het nu wel vervelend vindt.

        • One

          28 november 2019 15:33

          Dit klinkt als een hormonale disbalans, een teveel aan stress in het lichaam. Een advies dat ik wil geven is eerst zelf goed naar je lichaam te kijken en daarna pas naar een arts te gaan. Ik heb heel mijn leven moeten zoeken en merk nu pas hoe weinig alle medische zorg voor mij doet. Dit begint al bij de huisarts die meestal alleen algemene problemen oplost met medicatie. Zelfs mijn antroposofische arts wilde mij liever medicatie voorschrijven van me door te verwijzen naar een specialist.

        • Mukkel

          16 november 2017 04:33

          Mensen luister! Het is allemaal gekomen door kabinet Rutte 1 en 2 en helaas nu 3. Door marktwerking kunnen zorgverzekeringen eisen stellen en macht uitoefenen over de ruggen van zieke mensen. Eenmaal kanker: palliatieve zorg. Krijg je daarbij last van iets anders? Dan wordt er niets meer aan gedaan; jij bent toch reeds uitbehandeld. Overstappen van huisarts is bijna onmogelijk, zij houden de hand boven elkaars hoofd. Een second opinion? De verzekeraar wil dit wel weten! En heb je deze, dan ben je echt niet gered, de behandeling wordt níet overgenomen of zomaar over gedaan (in enkel geval misschien een fotootje), en je wordt weer teruggestuurd met een advies naar je eigen arts die er toch al anders over dacht.

          De macht die deze artsen hebben, daar zouden toch de patiënten federatie én Rutte 3 iets aan moeten doen. Artsen moeten selecteren en de zwaarste gevallen mogen worden doorgestuurd. Dit allemaal met Big Brother zorgverzekeraar in zijn nek! Ach, een vrolijke kerstkaart en oud en nieuw wens in de huisarts zijn brievenbus, zegt toch maar weer hoezeer zij afhankelijk zijn van elkaar! Nog niet gesproken over de zogenaamde 'trainingen' en 'beurzen' waar eenieder handen schudt.

          Gisterenavond was het ook weer tranen trekkend dat Dirkje bij RTL Late Night geen medicijn vergoed krijgt omdat men in Nederland eerst moet overleggen of een medicijnprijs goed is. In Frankrijk redt men eerst het kind Dirkje en gaat daarná pas in overleg! Eén moeder bij RTL Late Night kon de keuze maken om haar kind te redden van toch wel een getergde ondergang! Rutte zegt dat er geen ongelijkheid is dit prachtige land! Dan heeft mijnheer Rutte, lichamelijk, nooit iets ernstigs gemankeerd!

          • One

            28 november 2019 15:34

            Ja, als het gratis zou zijn en niet zo veel verschillende specialisten, maar één die kijkt naar het gehele lichaam zou het stuk beter zijn.

          • Duval

            31 augustus 2017 21:30

            Hoe kun je zorgen dat de arts je wel serieus neemt, en waarom moeten patiënten aan zelfdiagnose doen voordat ze goed geholpen worden? Vermijden artsen liever het uitzoeken van complexe kwalen? Waarom staat levensverlengende zorg zo ver boven levenskwaliteit verhogende zorg? Waarom laat een arts patiënt willens en wetens lijden zonder adequate onderzoeken? Waarom mag je het zelf uitzoeken als je buiten het protocol valt van specialist? Is het echt zo dat je geluk moet hebben dat je ziektebeeld duidelijk en eenvoudig vast te stellen is, je geen a-typische symptomen hebt, je reageert zoals het gemiddelde en binnen het protocol valt om adequate medische zorg te kunnen krijgen? Gaat het nu om snel geld verdienen aan de gemiddelde massa of echt om mensen helpen? Ik ben benieuwd!

            • Mira

              06 juli 2017 18:00

              Ik kom al twee jaar bij de huisarts, maar hij weigert mij te sturen naar de juiste specialist. Ik heb last van een serieus psychologisch probleem en ik ben heel bang.. Ik ben erg bezorgd voor mijn gezondheid.

              • One

                28 november 2019 15:40

                Heb je al een second opinion aangevraagd? Dat zou je redding kunnen worden. Ik ben nog aan het zoeken naar een specialist aangezien mijn arts mij niet zelf onderzoekt omdat hij zegt dat ik dingen verzin. Hij wilde me wel verwijzen naar een specialist als ik er een zou vinden, maar als ik die bel zeggen ze dat hij dat moet aanvragen dus moet ik weer eerst naar hem. Vraag om een second opinion als de eigen arts niet helpt.

              • anoniem

                11 april 2017 13:20

                Mijn vroegere huisarts is met pensioen en de nu aanwezige zogenaamde hulpverleners (assistentes, dokters etcetera)... Ik woon alleen, ben van een twee meter hoge schutting gevallen. Verkeerd terecht gekomen, zwaar gekneusd. Ik kan er niet op lopen, ik verging van de pijn.

                De buren hebben mijn pijngeschreeuw gehoord en dat ik om hulp riep. Ze hebben mij in huis gebracht. Bel de huisarts zeiden ze allemaal. Eenmaal bezig met de huisarts bellen. IK moest daar maar komen, ondanks dat ik niet kan lopen en het uitgilde van de pijn. Ik woon alleen en kon op dat moment niemand bereiken. De huisarts wilde niet komen op huisbezoek. Ik dacht: moet ik nu werkelijk op m'n knieën helemaal naar de praktijk kruipen? Dat is onmogelijk voor mij en het zou de wond enkel verergeren.

                Maar als ik bel en vraag om uitleg of dergelijke smijt ze gewoon de haak erop/verbinding verbroken. Zoiets doe je toch niet. Ik haat het medische systeem ontzettend en heb vreselijke herinneringen aan alles wat zogenaamd medisch is.

                • arjen

                  27 februari 2017 23:14

                  Ik ben dan wel geen vrouw, maar ook mijn huisarts vindt dat ze me genoeg heeft geholpen. Dit heeft natuurlijk een reden: Ik ben in het verleden best vaak geweest, maar nu speelt er voor mijn gevoel toch meer en ik loop tegen een muur op. Toch ga ik morgen weer heen en pak door; het gaat om mijn gezondheid.

                  De reden dat vrouwen soms niet serieus genomen worden kan zijn dat ze zich misschien te bescheiden opstellen of te veel 'zeuren'. Een man komt fysiek vaak sterker over en klaagt misschien minder (ik niet trouwens). Dit is onbewust iets natuurlijks denk ik. Ik doe ook maar een gok. Een huisarts dient iedereen serieus te nemen; daar zitten ze voor. Je betaalt ook ziektepremie inclusief eigen risico. Nu is het wel zo, zeggen ze, dat we zoveel betalen omdat er veel mensen bij de huisarts komen die nauwelijks tot niets mankeren. Toch moet hiervan het kaf van het koren gescheiden worden. Op tijd naar de huisarts is bij vage klachten juist goed. Op tijd erbij kan soms, in erge gevallen, het verschil tussen leven en dood zijn. Te laat zijn en dan nog van allerlei noodingrepen doen is veel duurder en het helpt vaak niet eens meer..

                  Dus ja, ik denk dat het onbewust er iets mee te maken heeft dat vrouwen inferieur zijn en 'klagen'. Je hebt trouwens ook mannen die zo zijn en vrouwen die nooit klagen. Als je echt als vrouw ook wat mankeert dan kun je eisen dat je wil dat onderzocht wordt waar de klacht vandaan komt en niet weggestuurd worden met pilletjes ofzo. Dit is heel vernederend en werkt op een mens door, zodat ze ook bij erge klachten niet meer naar de dokter gaan.

                  De dokter moet bij iedere patiënt bekijken of hij of zij het nodig acht of de patiënt bijvoorbeeld onderzoek moet hebben. Elk onderzoek kost veel en daar draait het om. Als goed samen met de patiënt gekeken wordt hoe het beste dit en dan dat te doen kost dit minder en heeft de patiënt sneller een antwoord zonder weken in de stress te zitten. Ik vind dit echt heel erg en maak dit momenteel ook zelf mee. Actie voeren zeg ik, met z'n allen. Alleen dit heeft effect blijkt altijd maar weer. Samenwerken en elkaar helpen.

                  • Nina92

                    02 december 2016 00:16

                    Ik voel een enorme drempel om naar de huisarts te gaan. Ik heb al jaren heel veel enorm vage klachten (ontzettend weinig energie, beschamend slechte conditie, vaak hoofdpijn, duizelig, rugpijn, futloos, zwakke ledematen), maar ik word altijd afgewimpeld. Vaak is het argument dat het op mijn leeftijd (23) zeer onwaarschijnlijk is dat er iets ernstigs is. Dat geloof ik ook, maar dat betekent niet dat er inderdaad niks ernstigs is. Ik heb gedurende de dag vaak steken onder mijn linkerborst, maar als ik hartproblemen of longproblemen noem, is het altijd "nou niet op jouw leeftijd, maar het kan geen kwaad te stoppen met roken" en "ja, syndroom van tytze. Dat kunnen we alleen niet testen. Doe maar een asprientje, tot ziens!". Ook voor concrete dingen als ontiegelijke menstruatiepijn, met in linkeronderbuik gecentreerde pijn gedurende een groot deel van mijn cyclus (ik dacht aan een vleesboom of iets vergelijkbaars, maar nee, ook dat kan blijkbaar niet op mijn leeftijd). Waarschijnlijk ben ik ook een enorme hypochonder, maar de angst dat het ernstig is heb ik, of dat nou waar is of niet. En de klachten ook. Maar ze doen nooit iets om me te overtuigen dat het niet zo is (een zeer goed argument, laat staan onderzoek). Ik durf dus niet echt meer naar de dokter omdat ik toch niet serieus genomen word.

                    • dolly

                      01 september 2016 18:26

                      Omdat ik officieel diagnoses heb die als psychisch worden gezien word ik ook als zodanig gezien en behandeld. Ik krijg wel een lange uitleg, waarom er bij mij geen aanleiding is tot onderzoek. Zelfs niet wanneer mijn huisarts of psychiater hierom vraagt. Mijn lichamelijke klachten worden altijd als psychisch gezien. Ik moet maar terug naar huisarts of psychiater...

                      .
                      - Advertentie -
                      - Advertentie -