Gezondheidsplein is een informatieve website over gezondheid. De gezondheidsinformatie op deze website staat los van eventueel getoonde advertenties.

Haaruitval en kaalheid bij vrouwen

4.3 uit 5 - 50 beoordelingen
Beoordeling icoon0 mensen vonden deze informatie nuttig

Haaruitval en kaalheid bij vrouwen

Kaal worden of last krijgen van haaruitval is voor de meeste vrouwen een grote nachtmerrie. Je coupe is bepalend voor je uiterlijk en ook vaak onderdeel van je identiteit. Daarnaast gaat het heersende schoonheidsideaal nog altijd uit van een volle haardos. Hierdoor kunnen vrouwen die last hebben van haarverlies onzeker worden en zichzelf als minder vrouwelijk en aantrekkelijk gaan zien. Het is normaal om iedere dag zo’n 60 tot 100 haren te verliezen. Pas wanneer je structureel meer haren verliest, spreek je van haaruitval. Je vindt dan bijvoorbeeld meer haren in je haarborstel en ook het doucheputje raakt sneller verstopt. Wanneer nieuwe haargroei uitblijft, kan haaruitval uiteindelijk leiden tot kaalheid. 

Helaas krijgt de helft van alle vrouwen ooit te maken met haaruitval. De medische benaming voor  haaruitval of kaalheid is alopecia. In dit dossier lees je meer over de normale vrouwelijke haargroei en vertellen we je alles over de mogelijke oorzaken van haaruitval en kaalheid bij vrouwen. Daarnaast kun je lezen over eventuele behandelingen tegen haaruitval en kaalheid.

 

Kaal worden of last krijgen van haaruitval is voor de meeste vrouwen een grote nachtmerrie. Je coupe is bepalend voor je uiterlijk en ook vaak onderdeel van je identiteit. Daarnaast gaat het heersende schoonheidsideaal nog altijd uit van een volle haardos. Hierdoor kunnen vrouwen die last hebben van haarverlies onzeker worden en zichzelf als minder vrouwelijk en aantrekkelijk gaan zien. Het is normaal om iedere dag zo’n 60 tot 100 haren te verliezen. Pas wanneer je structureel meer haren verliest, spreek je van haaruitval. Je vindt dan bijvoorbeeld meer haren in je haarborstel en ook het doucheputje raakt sneller verstopt. Wanneer nieuwe haargroei uitblijft, kan haaruitval uiteindelijk leiden tot kaalheid. 

Helaas krijgt de helft van alle vrouwen ooit te maken met haaruitval. De medische benaming voor  haaruitval of kaalheid is alopecia. In dit dossier lees je meer over de normale vrouwelijke haargroei en vertellen we je alles over de mogelijke oorzaken van haaruitval en kaalheid bij vrouwen. Daarnaast kun je lezen over eventuele behandelingen tegen haaruitval en kaalheid.

 

Hoe verloopt de normale haargroei bij vrouwen?

Haargroei vindt plaats in een cyclus. Dit betekent dat je haren verschillende stappen doorlopen tijdens de groei en deze stappen steeds opnieuw plaatsvinden bij elke nieuwe haar.  De groeifase – ook wel de anagene fase genoemd – is de eerste stap en duurt drie tot vijf jaar. Het haar groeit dan gemiddeld een centimeter per maand. We zien tijdens de groeifase mooie volle haren, die regelmatig een knipbeurt nodig hebben om je kapsel in model te houden.

Na deze periode komt de haar in de overgangsfase (katagene fase) terecht, die zo’n een tot twee weken duurt. Daarna volgt de rustfase, ook wel telogene fase genoemd. Normaal duurt de telogene fase zo’n drie tot vijf maanden. De haar wordt in die periode doffer en zal uitvallen, zodat plaats kan worden gemaakt voor een nieuwe haar in hetzelfde haarzakje. Het is daarom ook heel normaal dat je als vrouw zijnde dagelijks haren verliest.

Haren groeien steeds uit dezelfde haarzakjes, die bij de geboorte al aanwezig zijn. Het aantal haarzakjes op de hoofdhuid verschilt van persoon tot persoon. Gemiddeld gezien bevinden zich tussen de 85.000 en 140.000 haarzakjes op je hoofd. Er groeien normaal tot wel vier haren uit hetzelfde haarzakje. Na de geboorte worden er geen nieuwe haarzakjes meer gevormd. Dat is ook de reden dat permanent ontharen werkt. Daarbij wordt het haarzakje namelijk kapotgemaakt, waardoor er nooit meer een nieuwe haar uit kan groeien.

Verstoring haargroeiproces leidt tot haaruitval

Wanneer het normale haargroeiproces wordt verstoord, ontstaat er haaruitval. Afhankelijk van de precieze oorzaak die het haargroeiproces verstoort en de symptomen, wordt er onderscheid gemaakt tussen verschillende vormen haaruitval. Wil je meer weten over deze verschillende vormen van haaruitval? Je leest er alles over in ons artikel over de verschillende vormen van haaruitval.

Haargroei vindt plaats in een cyclus. Dit betekent dat je haren verschillende stappen doorlopen tijdens de groei en deze stappen steeds opnieuw plaatsvinden bij elke nieuwe haar.  De groeifase – ook wel de anagene fase genoemd – is de eerste stap en duurt drie tot vijf jaar. Het haar groeit dan gemiddeld een centimeter per maand. We zien tijdens de groeifase mooie volle haren, die regelmatig een knipbeurt nodig hebben om je kapsel in model te houden.

Na deze periode komt de haar in de overgangsfase (katagene fase) terecht, die zo’n een tot twee weken duurt. Daarna volgt de rustfase, ook wel telogene fase genoemd. Normaal duurt de telogene fase zo’n drie tot vijf maanden. De haar wordt in die periode doffer en zal uitvallen, zodat plaats kan worden gemaakt voor een nieuwe haar in hetzelfde haarzakje. Het is daarom ook heel normaal dat je als vrouw zijnde dagelijks haren verliest.

Haren groeien steeds uit dezelfde haarzakjes, die bij de geboorte al aanwezig zijn. Het aantal haarzakjes op de hoofdhuid verschilt van persoon tot persoon. Gemiddeld gezien bevinden zich tussen de 85.000 en 140.000 haarzakjes op je hoofd. Er groeien normaal tot wel vier haren uit hetzelfde haarzakje. Na de geboorte worden er geen nieuwe haarzakjes meer gevormd. Dat is ook de reden dat permanent ontharen werkt. Daarbij wordt het haarzakje namelijk kapotgemaakt, waardoor er nooit meer een nieuwe haar uit kan groeien.

Verstoring haargroeiproces leidt tot haaruitval

Wanneer het normale haargroeiproces wordt verstoord, ontstaat er haaruitval. Afhankelijk van de precieze oorzaak die het haargroeiproces verstoort en de symptomen, wordt er onderscheid gemaakt tussen verschillende vormen haaruitval. Wil je meer weten over deze verschillende vormen van haaruitval? Je leest er alles over in ons artikel over de verschillende vormen van haaruitval.

Oorzaken van haaruitval bij vrouwen

Wanneer je als vrouw zijnde te maken krijgt met haaruitval, kan dit verschillende oorzaken hebben. Zo kan een verandering in de hormoonhuishouding, dieet of stress een rol spelen of kan er een aandoening aan ten grondslag liggen. Ook externe factoren, zoals het verven en strak vastbinden van het haar, kan tot gevolg hebben dat er haaruitval bij vrouwen ontstaat. Daarnaast zijn er ook andere mogelijke oorzaken te vinden. Hieronder lees je alles over de verschillende oorzaken van haaruitval bij vrouwen.

Telogeen haarverlies: haaruitval door stress en lichamelijke veranderingen

Een veelvoorkomende oorzaak van haaruitval bij vrouwen is telogeen haarverlies. Hierbij volgt het haar de normale haargroeicyclus niet meer. Bij telogeen haarverlies stoppen ineens heel veel haren tegelijkertijd met groeien. De haren komen in de overgangsfase en vervolgens in de rustfase, ook wel de telogene fase. Wanneer de haren in de telogene fase komen, vallen ze na gemiddeld vier maanden allemaal tegelijkertijd uit.

Acuut telogeen haarverlies

Er is een acute vorm en een chronische vorm van telogeen haarverlies. De acute vorm van telogeen haarverlies kan worden veroorzaakt door een plotselinge of heftige lichamelijke verandering. Denk bijvoorbeeld aan een bevalling, ernstige ziekte (bijvoorbeeld kanker), sterk verminderde voedselinname, operatie onder narcose, stress, bloedingen of een periode met hoge koorts.

Chronisch telogeen haarverlies

Als het haarverlies langer dan zes maanden aanhoudt, spreek je van chronisch telogeen haarverlies. De bekendste oorzaken hiervan zijn: schildklierafwijkingen, bloedarmoede, bepaalde geneesmiddelen (zoals bloedverdunners, maagzuurremmers, pijnstillers, bètablokkers en chemotherapie), overmatige inname van vitamine A en ziekten aan de alvleesklier, lever en nieren. Telogeen haaruitval kan ook worden veroorzaakt door psychische stress. Een grote aanwezigheid van de stresshormonen cortisol en adrenaline kunnen namelijk de eiwitten in de haren aantasten. Gevolg is dat er zich melkzuur ophoopt in de haarzakjes, waardoor het haar zwakker wordt en sneller uitvalt.

Leeftijdsgebonden haarverlies: haaruitval na de overgang

Leeftijdsgebonden haaruitval ontstaat vaak in de overgang door veranderingen in de hormoonhuishouding. Je oestrogeen- en progesteronspiegels dalen dan en je krijgt een relatief hogere testosteronspiegel. Ongeveer drie tot zes procent van de vrouwen jonger dan dertig lijdt aan erfelijke haaruitval. Boven de leeftijd van zeventig jaar heeft bijna elke vrouw een minder volle haardos.

Het blijkt dat leeftijdsgebonden haarverlies wordt beïnvloed door dezelfde factoren die ervoor zorgen dat je grijs wordt. In dit verouderingsproces wordt niet alleen de haar dunner, maar groeien er ook minder haren uit één haarzakje. Dit proces wordt beïnvloed door:

  • Erfelijke factoren.
  • Hormonale factoren. Met name de omzetting van het mannelijk hormoon testosteron in dihydrotestosteron (DHT) speelt hierin een hoofdrol. Er zijn aanwijzingen dat deze hormonen de belangrijkste rol spelen in dunner wordend haar.
  • Milde ontstekingen. Deze spelen in alle verouderingsprocessen een rol.
  • Denk hierbij aan roken, uv-straling en voedingsgewoonten.
  • Psychische stress. Met name langdurige stress speelt een rol in de stofwisseling van de huid en de haren.

Alopecia areata: pleksgewijze haaruitval of kaalheid

Alopecia areata is een aandoening waarbij de haarwortels op bepaalde plekken van de huid zijn aangetast, waardoor je één of meer ronde kale plekken krijgt. Meestal blijven de kale plekken beperkt tot de hoofdhuid, maar het kan in principe in alle behaarde lichaamsgebieden voorkomen. In de meeste gevallen herstelt de haargroei binnen enkele maanden tot jaren vanzelf. In sommige gevallen komt het haar niet meer terug of ontstaan er nieuwe kale plekken. Wanneer de gehele lichaamsbeharing verdwijnt spreek je van alopecia universalis of generalisata.

Hoe deze aandoening precies wordt veroorzaakt is onbekend, maar het kan te maken hebben met auto-immuunaandoeningen. Wanneer niet alleen je hoofd, maar zelfs je gehele lichaam haarvrij is, spreek je van alopecia universalis.

Alopecia androgenetica: haaruitval door gevoeligheid voor het hormoon DHT

Een andere veelvoorkomende oorzaak van haaruitval of kaalheid bij vrouwen is alopecia androgenetica. Alopecia androgenetica ontstaat doordat de haarzakjes gevoelig zijn voor het hormoon dihydrotestosteron (DHT). Wanneer te veel van het mannelijke hormoon testosteron wordt omgezet in DHT, verzwakt dit het haarzakje, wat kan leiden tot haaruitval. Testosteron wordt weliswaar het mannelijk hormoon genoemd, maar het heeft ook bij vrouwen een belangrijke functie. De gevoeligheid van de haarzakjes voor DHT is voor zowel mannen als vrouwen erfelijk bepaald.

Door de inwerking van DHT verzwakt het haarzakje en wordt de groeifase verkort van drie tot vijf jaar naar enkele maanden. Na elke groeifase wordt de nieuwe haar die uit het haarzakje groeit dunner, totdat het haarzakje afsterft en er geen haar meer terugkomt. Ook groeien er steeds minder haren uit een haarzakje. Wanneer dit bij veel haarzakjes gebeurt, dan wordt je haar steeds dunner.

Het patroon van alopecia androgenetica is bij vrouwen anders dan bij mannen. Dat komt omdat de haarzakjes bij vrouwen minder gevoelig zijn voor DHT. Ook zijn de haarzakjes bovenop het hoofd bij vrouwen gevoeliger voor DHT; bij mannen zijn dat de haarzakjes in de “inhammen” en op de kruin.

Frontale fibroserende alopecia: gelokaliseerde vorm van kaalheid aan de voorste haargrens

Frontale fibroserende alopecia (FFA) komt bijna alleen voor bij postmenopauzale vrouwen boven de leeftijd van 50 jaar. Bij deze vorm van haaruitval gaat het om een gelokaliseerde vorm van kaalheid aan de voorste haargrens, die vaak gepaard gaat met verlittekening. Hoe FFA precies ontstaat, is nog niet bekend. Gedacht wordt aan een auto-immuunreactie, maar daarnaast wordt een verband gelegd met het gebruik van synthetische UV-filters, zoals Oxybenzon. Ook lijkt frontale fibroserende alopecia verband te houden met de aandoening lichen planus. Dit is een ontstekingsziekte waarbij de (hoofd)huid is aangedaan.

Traumatische alopecia: haarverlies veroorzaakt door externe factoren

Deze vorm van haarverlies bij vrouwen is het gevolg van externe factoren met een schadelijk (traumatisch) effect op de haarzakjes. Denk aan factoren als het permanenten, verven of te strak vastbinden van het haar. Het haar beschadigt hierdoor en breekt sneller af. De afgebroken haren kunnen vervolgens uitvallen, waardoor er in verhouding meer haren uitvallen dan aangroeien.

Wanneer je als vrouw zijnde te maken krijgt met haaruitval, kan dit verschillende oorzaken hebben. Zo kan een verandering in de hormoonhuishouding, dieet of stress een rol spelen of kan er een aandoening aan ten grondslag liggen. Ook externe factoren, zoals het verven en strak vastbinden van het haar, kan tot gevolg hebben dat er haaruitval bij vrouwen ontstaat. Daarnaast zijn er ook andere mogelijke oorzaken te vinden. Hieronder lees je alles over de verschillende oorzaken van haaruitval bij vrouwen.

Telogeen haarverlies: haaruitval door stress en lichamelijke veranderingen

Een veelvoorkomende oorzaak van haaruitval bij vrouwen is telogeen haarverlies. Hierbij volgt het haar de normale haargroeicyclus niet meer. Bij telogeen haarverlies stoppen ineens heel veel haren tegelijkertijd met groeien. De haren komen in de overgangsfase en vervolgens in de rustfase, ook wel de telogene fase. Wanneer de haren in de telogene fase komen, vallen ze na gemiddeld vier maanden allemaal tegelijkertijd uit.

Acuut telogeen haarverlies

Er is een acute vorm en een chronische vorm van telogeen haarverlies. De acute vorm van telogeen haarverlies kan worden veroorzaakt door een plotselinge of heftige lichamelijke verandering. Denk bijvoorbeeld aan een bevalling, ernstige ziekte (bijvoorbeeld kanker), sterk verminderde voedselinname, operatie onder narcose, stress, bloedingen of een periode met hoge koorts.

Chronisch telogeen haarverlies

Als het haarverlies langer dan zes maanden aanhoudt, spreek je van chronisch telogeen haarverlies. De bekendste oorzaken hiervan zijn: schildklierafwijkingen, bloedarmoede, bepaalde geneesmiddelen (zoals bloedverdunners, maagzuurremmers, pijnstillers, bètablokkers en chemotherapie), overmatige inname van vitamine A en ziekten aan de alvleesklier, lever en nieren. Telogeen haaruitval kan ook worden veroorzaakt door psychische stress. Een grote aanwezigheid van de stresshormonen cortisol en adrenaline kunnen namelijk de eiwitten in de haren aantasten. Gevolg is dat er zich melkzuur ophoopt in de haarzakjes, waardoor het haar zwakker wordt en sneller uitvalt.

Leeftijdsgebonden haarverlies: haaruitval na de overgang

Leeftijdsgebonden haaruitval ontstaat vaak in de overgang door veranderingen in de hormoonhuishouding. Je oestrogeen- en progesteronspiegels dalen dan en je krijgt een relatief hogere testosteronspiegel. Ongeveer drie tot zes procent van de vrouwen jonger dan dertig lijdt aan erfelijke haaruitval. Boven de leeftijd van zeventig jaar heeft bijna elke vrouw een minder volle haardos.

Het blijkt dat leeftijdsgebonden haarverlies wordt beïnvloed door dezelfde factoren die ervoor zorgen dat je grijs wordt. In dit verouderingsproces wordt niet alleen de haar dunner, maar groeien er ook minder haren uit één haarzakje. Dit proces wordt beïnvloed door:

  • Erfelijke factoren.
  • Hormonale factoren. Met name de omzetting van het mannelijk hormoon testosteron in dihydrotestosteron (DHT) speelt hierin een hoofdrol. Er zijn aanwijzingen dat deze hormonen de belangrijkste rol spelen in dunner wordend haar.
  • Milde ontstekingen. Deze spelen in alle verouderingsprocessen een rol.
  • Denk hierbij aan roken, uv-straling en voedingsgewoonten.
  • Psychische stress. Met name langdurige stress speelt een rol in de stofwisseling van de huid en de haren.

Alopecia areata: pleksgewijze haaruitval of kaalheid

Alopecia areata is een aandoening waarbij de haarwortels op bepaalde plekken van de huid zijn aangetast, waardoor je één of meer ronde kale plekken krijgt. Meestal blijven de kale plekken beperkt tot de hoofdhuid, maar het kan in principe in alle behaarde lichaamsgebieden voorkomen. In de meeste gevallen herstelt de haargroei binnen enkele maanden tot jaren vanzelf. In sommige gevallen komt het haar niet meer terug of ontstaan er nieuwe kale plekken. Wanneer de gehele lichaamsbeharing verdwijnt spreek je van alopecia universalis of generalisata.

Hoe deze aandoening precies wordt veroorzaakt is onbekend, maar het kan te maken hebben met auto-immuunaandoeningen. Wanneer niet alleen je hoofd, maar zelfs je gehele lichaam haarvrij is, spreek je van alopecia universalis.

Alopecia androgenetica: haaruitval door gevoeligheid voor het hormoon DHT

Een andere veelvoorkomende oorzaak van haaruitval of kaalheid bij vrouwen is alopecia androgenetica. Alopecia androgenetica ontstaat doordat de haarzakjes gevoelig zijn voor het hormoon dihydrotestosteron (DHT). Wanneer te veel van het mannelijke hormoon testosteron wordt omgezet in DHT, verzwakt dit het haarzakje, wat kan leiden tot haaruitval. Testosteron wordt weliswaar het mannelijk hormoon genoemd, maar het heeft ook bij vrouwen een belangrijke functie. De gevoeligheid van de haarzakjes voor DHT is voor zowel mannen als vrouwen erfelijk bepaald.

Door de inwerking van DHT verzwakt het haarzakje en wordt de groeifase verkort van drie tot vijf jaar naar enkele maanden. Na elke groeifase wordt de nieuwe haar die uit het haarzakje groeit dunner, totdat het haarzakje afsterft en er geen haar meer terugkomt. Ook groeien er steeds minder haren uit een haarzakje. Wanneer dit bij veel haarzakjes gebeurt, dan wordt je haar steeds dunner.

Het patroon van alopecia androgenetica is bij vrouwen anders dan bij mannen. Dat komt omdat de haarzakjes bij vrouwen minder gevoelig zijn voor DHT. Ook zijn de haarzakjes bovenop het hoofd bij vrouwen gevoeliger voor DHT; bij mannen zijn dat de haarzakjes in de “inhammen” en op de kruin.

Frontale fibroserende alopecia: gelokaliseerde vorm van kaalheid aan de voorste haargrens

Frontale fibroserende alopecia (FFA) komt bijna alleen voor bij postmenopauzale vrouwen boven de leeftijd van 50 jaar. Bij deze vorm van haaruitval gaat het om een gelokaliseerde vorm van kaalheid aan de voorste haargrens, die vaak gepaard gaat met verlittekening. Hoe FFA precies ontstaat, is nog niet bekend. Gedacht wordt aan een auto-immuunreactie, maar daarnaast wordt een verband gelegd met het gebruik van synthetische UV-filters, zoals Oxybenzon. Ook lijkt frontale fibroserende alopecia verband te houden met de aandoening lichen planus. Dit is een ontstekingsziekte waarbij de (hoofd)huid is aangedaan.

Traumatische alopecia: haarverlies veroorzaakt door externe factoren

Deze vorm van haarverlies bij vrouwen is het gevolg van externe factoren met een schadelijk (traumatisch) effect op de haarzakjes. Denk aan factoren als het permanenten, verven of te strak vastbinden van het haar. Het haar beschadigt hierdoor en breekt sneller af. De afgebroken haren kunnen vervolgens uitvallen, waardoor er in verhouding meer haren uitvallen dan aangroeien.

- Advertentie -

Haaruitval bij kanker

Haaruitval is een van de bekendste bijwerkingen van de behandeling van kanker. Deze haaruitval is bijna altijd tijdelijk. Toch is het voor veel vrouwen heel moeilijk wanneer zij hun haar verliezen.

Niet iedere vrouw die een chemokuur of bestraling krijgt, zal haar haren verliezen. Dat hangt samen met: 

  • Of je bestraling of een chemokuur krijgt.
  • Welk medicijn je krijgt.
  • Welke dosering van het medicijn je krijgt.
  • Of je nog andere medicijnen krijgt.

Haaruitval bij bestraling

Als je bestraald wordt, raak je alleen haar kwijt op de plek die bestraald wordt. Als dat je hoofd is, kun je je hoofdhaar of je wenkbrauwen verliezen. Hoeveel haar uitvalt, hangt af van de hoeveelheid straling die je krijgt en de grootte van de plek die bestraald wordt. Je merkt het meestal twee tot drie weken na de eerste behandeling.

Haaruitval bij chemotherapie

Haaruitval bij chemo is voor iedereen verschillend. Niet alleen hoeveel haar je verliest, maar ook waar en hoe snel je haren verliest kan verschillen van geval tot geval. Dit hangt af van een aantal factoren die niet allemaal bekend zijn. Vandaar dat je niet van tevoren kunt voorspellen of je haar uit zal vallen. Wel kun je kijken hoe groot de kans is dat je je haar zult verliezen. Dat doe je door te kijken naar de soort chemokuur en de hoeveelheid medicijnen die je krijgt.

Bij een chemokuur begint het haarverlies meestal 10 tot 17 dagen na de eerste behandeling. Sommige mensen zeggen dat ze enkele dagen eerder een soort ‘haarpijn’ voelen, alsof iemand hun haar in een paardenstaart heeft gedaan en die te strak aantrekt.

Er zijn ook andere medicijnen waardoor je je haar kunt verliezen. Als je prostaatkanker of borstkanker hebt, krijg je soms hormonen toegediend. Hierdoor kan je haar wat meer gaan uitvallen.

Hoofdhuidkoeling bij chemotherapie

Haaruitval door de behandeling van kanker is bijna altijd tijdelijk. Je kunt er iets aan doen. Als je chemotherapie volgt, kun je om hoofdhuidkoeling vragen. Dan krijg je een gekoelde helm op je hoofd. Die helm koelt je haarwortels, waardoor ze minder schadelijke stoffen opnemen. Wel duurt je behandeling langer. De helm koelt gedurende de behandeling je hoofdhuid en je moet hem ook na de behandeling nog een tijdje op houden.

Een pruik bij chemotherapie

Zie je af van hoofdhuidkoeling, maar wil je het haarverlies als gevolg van de chemokuur toch graag verhullen, dan kun je ook kiezen voor een pruik. Het is handig om er een te kiezen wanneer je je eigen haar nog hebt. Dan kun je de pruik vergelijken met je eigen haar. Vraag in het ziekenhuis waar je ze kunt kopen. En informeer bij je zorgverzekering of ze de kosten van een pruik vergoeden.

Haargroei na chemotherapie

Na het beëindigen van een chemokuur groeit het haar meestal vanzelf weer terug. Wel vertellen veel mensen dat het een wat andere structuur heeft dan voor de behandelingen. Als er sprake is van medicatie kan het zijn dat het haar minder krachtig wordt. Het kan dan zinvol zijn om de haarzakjes te ondersteunen met een natuurlijk preparaat dat voedingsstoffen zoals mineralen, vitamines en vetzuren voor de haarzakjes bevat.

Haaruitval is een van de bekendste bijwerkingen van de behandeling van kanker. Deze haaruitval is bijna altijd tijdelijk. Toch is het voor veel vrouwen heel moeilijk wanneer zij hun haar verliezen.

Niet iedere vrouw die een chemokuur of bestraling krijgt, zal haar haren verliezen. Dat hangt samen met: 

  • Of je bestraling of een chemokuur krijgt.
  • Welk medicijn je krijgt.
  • Welke dosering van het medicijn je krijgt.
  • Of je nog andere medicijnen krijgt.

Haaruitval bij bestraling

Als je bestraald wordt, raak je alleen haar kwijt op de plek die bestraald wordt. Als dat je hoofd is, kun je je hoofdhaar of je wenkbrauwen verliezen. Hoeveel haar uitvalt, hangt af van de hoeveelheid straling die je krijgt en de grootte van de plek die bestraald wordt. Je merkt het meestal twee tot drie weken na de eerste behandeling.

Haaruitval bij chemotherapie

Haaruitval bij chemo is voor iedereen verschillend. Niet alleen hoeveel haar je verliest, maar ook waar en hoe snel je haren verliest kan verschillen van geval tot geval. Dit hangt af van een aantal factoren die niet allemaal bekend zijn. Vandaar dat je niet van tevoren kunt voorspellen of je haar uit zal vallen. Wel kun je kijken hoe groot de kans is dat je je haar zult verliezen. Dat doe je door te kijken naar de soort chemokuur en de hoeveelheid medicijnen die je krijgt.

Bij een chemokuur begint het haarverlies meestal 10 tot 17 dagen na de eerste behandeling. Sommige mensen zeggen dat ze enkele dagen eerder een soort ‘haarpijn’ voelen, alsof iemand hun haar in een paardenstaart heeft gedaan en die te strak aantrekt.

Er zijn ook andere medicijnen waardoor je je haar kunt verliezen. Als je prostaatkanker of borstkanker hebt, krijg je soms hormonen toegediend. Hierdoor kan je haar wat meer gaan uitvallen.

Hoofdhuidkoeling bij chemotherapie

Haaruitval door de behandeling van kanker is bijna altijd tijdelijk. Je kunt er iets aan doen. Als je chemotherapie volgt, kun je om hoofdhuidkoeling vragen. Dan krijg je een gekoelde helm op je hoofd. Die helm koelt je haarwortels, waardoor ze minder schadelijke stoffen opnemen. Wel duurt je behandeling langer. De helm koelt gedurende de behandeling je hoofdhuid en je moet hem ook na de behandeling nog een tijdje op houden.

Een pruik bij chemotherapie

Zie je af van hoofdhuidkoeling, maar wil je het haarverlies als gevolg van de chemokuur toch graag verhullen, dan kun je ook kiezen voor een pruik. Het is handig om er een te kiezen wanneer je je eigen haar nog hebt. Dan kun je de pruik vergelijken met je eigen haar. Vraag in het ziekenhuis waar je ze kunt kopen. En informeer bij je zorgverzekering of ze de kosten van een pruik vergoeden.

Haargroei na chemotherapie

Na het beëindigen van een chemokuur groeit het haar meestal vanzelf weer terug. Wel vertellen veel mensen dat het een wat andere structuur heeft dan voor de behandelingen. Als er sprake is van medicatie kan het zijn dat het haar minder krachtig wordt. Het kan dan zinvol zijn om de haarzakjes te ondersteunen met een natuurlijk preparaat dat voedingsstoffen zoals mineralen, vitamines en vetzuren voor de haarzakjes bevat.

Behandelingen van haaruitval en kaalheid bij vrouwen

Gelukkig kan er met de huidige medische ontwikkelingen vaak wat aan haaruitval bij vrouwen gedaan worden. Er bestaan allerlei middelen en ingrepen die kunnen worden ingezet. Het is bij haaruitval van belang om altijd een arts te raadplegen. De behandeling van het haarverlies is namelijk afhankelijk van de achterliggende oorzaak. Wil je meer weten over de verschillende behandelingen per type haaruitval? Lees dan ons artikel over de specifieke behandelingen per vorm haaruitval.

Haarverlies tijdig herkennen

Als haarverlies met het blote oog zichtbaar is, betekent dit dat de helft van de haren al is verdwenen. Soms is dit dan al jaren aan de gang. Dit is de reden dat vroegtijdig herkennen belangrijk is. Lees meer over verschillende methodes om thuis haarverlies te meten.

Ook is het van belang te weten welke vorm van haarverlies je hebt. Hiertoe kun je een arts raadplegen. Ook is het mogelijk een haarmeting met een zogenoemde trichoscoop te laten verrichten bij een deskundige.

Mogelijke behandelingen per vorm van haaruitval

Voor de behandeling van haaruitval is het allereerst van belang om aanvullend onderzoek te doen. Hiermee achterhaal je of er een lichamelijke oorzaak ten grondslag ligt aan je haaruitval, zoals een schildklierafwijking of ijzertekort. Wanneer deze oorzaken zijn uitgesloten, zijn er een aantal behandelingen van haaruitval bij vrouwen mogelijk. Deze behandelingen kunnen verschillen per vorm van haaruitval. Hieronder worden een aantal behandelingen besproken.

Behandeling van alopecia androgenetica en leeftijdsgebonden haarverlies

Als haren ten gevolge van alopecia androgenetica verdwijnen, blijven de haarzakjes nog twee tot drie jaar aanwezig. In uitzonderlijke gevallen soms wel tot vijf jaar. Hoe vroeger de behandeling, des te beter het resultaat. Raadpleeg daarom zo spoedig mogelijk je huisarts bij haaruitval. Hij of zij kan je doorverwijzen naar een dermatoloog. Een dermatoloog kan verschillende behandelingen aanbevelen.

Sommige vrouwen hebben baat bij minoxidil-lotion. Dit smeer je tweemaal daags op de hoofdhuid en voorkomt of vermindert verdere verdunning van het haar. Wanneer minoxidil wordt gebruikt mag je niet zwanger worden, omdat de kans op aangeboren aandoeningen groot is. Andere bijwerkingen van het middel zijn huidreacties, overmatig zweten, libidoverlies en depressies. Bij sommige vrouwen kan de Diane-pil helpen. Deze pil bevat bepaalde hormonen waardoor de verdunning van het haar geremd kan worden. Door heftige bijwerkingen worden deze middelen echter nauwelijks voorgeschreven. De Diane-pil geeft een verhoogd risico op hart- en vaatproblemen, zoals trombose.

Mesotherapie of haarserum

Er zijn behandelcentra die een behandeling met mesotherapie aanbieden. Hierbij worden met een zogenoemde mesogun tientallen injecties in de hoofdhuid gezet. Dit wordt gedaan met eigen bloedplaatjes of met voedingsstoffen en kruiden. Ook is er een haarserum waarbij dezelfde ingrediënten zijn ingepakt in minuscule vetbolletjes die door de hoofdhuid dringen. Bij de haarzakjes gaan deze vetbolletjes open en zo geven ze de werkzame stoffen af in de cel. Hierdoor zijn injecties overbodig. Dit haarserum is samengesteld op basis van kruiden en voedingsstoffen en bevat tevens een DHT-remmer. 

Behandeling van telogeen haarverlies

Acuut telogeen haarverlies herstelt over het algemeen vanzelf. Het herstel kan niet worden versneld, maar meestal stopt de haaruitval binnen drie tot zes maanden. Hierna herstelt je haardos zich meestal weer volledig.

Voor chronisch telogeen haarverlies moet de oorzaak van het haarverlies worden achterhaald en behandeld. Er kan bijvoorbeeld gestopt worden met medicijnen die de haaruitval veroorzaken, een ijzertekort worden aangevuld of een schildklierafwijking worden behandeld. Vaak gaat het een tijdje beter en daarna weer wat minder. Toch wordt er ook bij deze vorm van haaruitval soms na een langere periode een spontaan herstel gezien.

Omdat bij sommige mensen er geen spontaan herstel plaatsvindt, zou ook bij deze vorm van haaruitval bovengenoemd haarserum ondersteuning aan de haarzakjes kunnen bieden.

Behandeling van alopecia areata

Voor alopecia areata geldt in de meeste gevallen dat het haar zich binnen enkele maanden tot jaren spontaan herstelt. Veel vrouwen vinden het echter moeilijk om af te wachten en geven toch de voorkeur aan een behandeling. Er kan dan geprobeerd worden het herstel te bespoedigen met behulp van corticosteroïden, lichttherapie, Platelet Rich Plasma (PRP) of plaatselijke immunotherapie. De effecten hiervan zijn wisselend. Er zijn aanwijzingen dat ook hier een haarserum ondersteunend kan werken.

Oplossingen voor definitief haaruitval

Soms is er geen oplossing voor haaruitval, zoals bij de meeste gevallen van algeheel haarverlies, haarverlies aan de haargrens en traumatisch haarverlies. Maar ook wanneer het haaruitval definitief is, zijn er nog verschillende behandelingen mogelijk. Zo kun je kiezen voor camouflage van kale plekken of dunner haar met een pruik of haarstukje.

Bij een verdunde haardos kun je gebruik maken van haarpigmentatie. Hierbij worden stipjes gezet op je hoofdhuid die lijken op stoppeltjes. Door deze stipjes camoufleer je de kleur van je hoofdhuid, waardoor deze minder zichtbaar is door het haar heen.

Tegenwoordig kun je ook kiezen voor een haartransplantatie. Hiervoor worden bestaande haarzakjes en haren weggenomen en getransplanteerd naar kale plekken op de hoofdhuid. Meestal komen de haarzakjes en haren van het achterhoofd. Als dat te weinig is zijn er mogelijkheden haarzakjes van elders in het lichaam te gebruiken. Het vreemde is dat de haren uit deze haarzakjes dezelfde kwaliteit krijgen als de haren van de hoofdhuid. De getransplanteerde haren vallen binnen een maand uit, maar groeien na drie tot vier maanden weer opnieuw aan. Na ongeveer een jaar is het resultaat optimaal. Een nadeel van deze ingreep is dat je haar in het geheel wat dunner wordt, omdat je haarzakjes herverdeelt.

Gelukkig kan er met de huidige medische ontwikkelingen vaak wat aan haaruitval bij vrouwen gedaan worden. Er bestaan allerlei middelen en ingrepen die kunnen worden ingezet. Het is bij haaruitval van belang om altijd een arts te raadplegen. De behandeling van het haarverlies is namelijk afhankelijk van de achterliggende oorzaak. Wil je meer weten over de verschillende behandelingen per type haaruitval? Lees dan ons artikel over de specifieke behandelingen per vorm haaruitval.

Haarverlies tijdig herkennen

Als haarverlies met het blote oog zichtbaar is, betekent dit dat de helft van de haren al is verdwenen. Soms is dit dan al jaren aan de gang. Dit is de reden dat vroegtijdig herkennen belangrijk is. Lees meer over verschillende methodes om thuis haarverlies te meten.

Ook is het van belang te weten welke vorm van haarverlies je hebt. Hiertoe kun je een arts raadplegen. Ook is het mogelijk een haarmeting met een zogenoemde trichoscoop te laten verrichten bij een deskundige.

Mogelijke behandelingen per vorm van haaruitval

Voor de behandeling van haaruitval is het allereerst van belang om aanvullend onderzoek te doen. Hiermee achterhaal je of er een lichamelijke oorzaak ten grondslag ligt aan je haaruitval, zoals een schildklierafwijking of ijzertekort. Wanneer deze oorzaken zijn uitgesloten, zijn er een aantal behandelingen van haaruitval bij vrouwen mogelijk. Deze behandelingen kunnen verschillen per vorm van haaruitval. Hieronder worden een aantal behandelingen besproken.

Behandeling van alopecia androgenetica en leeftijdsgebonden haarverlies

Als haren ten gevolge van alopecia androgenetica verdwijnen, blijven de haarzakjes nog twee tot drie jaar aanwezig. In uitzonderlijke gevallen soms wel tot vijf jaar. Hoe vroeger de behandeling, des te beter het resultaat. Raadpleeg daarom zo spoedig mogelijk je huisarts bij haaruitval. Hij of zij kan je doorverwijzen naar een dermatoloog. Een dermatoloog kan verschillende behandelingen aanbevelen.

Sommige vrouwen hebben baat bij minoxidil-lotion. Dit smeer je tweemaal daags op de hoofdhuid en voorkomt of vermindert verdere verdunning van het haar. Wanneer minoxidil wordt gebruikt mag je niet zwanger worden, omdat de kans op aangeboren aandoeningen groot is. Andere bijwerkingen van het middel zijn huidreacties, overmatig zweten, libidoverlies en depressies. Bij sommige vrouwen kan de Diane-pil helpen. Deze pil bevat bepaalde hormonen waardoor de verdunning van het haar geremd kan worden. Door heftige bijwerkingen worden deze middelen echter nauwelijks voorgeschreven. De Diane-pil geeft een verhoogd risico op hart- en vaatproblemen, zoals trombose.

Mesotherapie of haarserum

Er zijn behandelcentra die een behandeling met mesotherapie aanbieden. Hierbij worden met een zogenoemde mesogun tientallen injecties in de hoofdhuid gezet. Dit wordt gedaan met eigen bloedplaatjes of met voedingsstoffen en kruiden. Ook is er een haarserum waarbij dezelfde ingrediënten zijn ingepakt in minuscule vetbolletjes die door de hoofdhuid dringen. Bij de haarzakjes gaan deze vetbolletjes open en zo geven ze de werkzame stoffen af in de cel. Hierdoor zijn injecties overbodig. Dit haarserum is samengesteld op basis van kruiden en voedingsstoffen en bevat tevens een DHT-remmer. 

Behandeling van telogeen haarverlies

Acuut telogeen haarverlies herstelt over het algemeen vanzelf. Het herstel kan niet worden versneld, maar meestal stopt de haaruitval binnen drie tot zes maanden. Hierna herstelt je haardos zich meestal weer volledig.

Voor chronisch telogeen haarverlies moet de oorzaak van het haarverlies worden achterhaald en behandeld. Er kan bijvoorbeeld gestopt worden met medicijnen die de haaruitval veroorzaken, een ijzertekort worden aangevuld of een schildklierafwijking worden behandeld. Vaak gaat het een tijdje beter en daarna weer wat minder. Toch wordt er ook bij deze vorm van haaruitval soms na een langere periode een spontaan herstel gezien.

Omdat bij sommige mensen er geen spontaan herstel plaatsvindt, zou ook bij deze vorm van haaruitval bovengenoemd haarserum ondersteuning aan de haarzakjes kunnen bieden.

Behandeling van alopecia areata

Voor alopecia areata geldt in de meeste gevallen dat het haar zich binnen enkele maanden tot jaren spontaan herstelt. Veel vrouwen vinden het echter moeilijk om af te wachten en geven toch de voorkeur aan een behandeling. Er kan dan geprobeerd worden het herstel te bespoedigen met behulp van corticosteroïden, lichttherapie, Platelet Rich Plasma (PRP) of plaatselijke immunotherapie. De effecten hiervan zijn wisselend. Er zijn aanwijzingen dat ook hier een haarserum ondersteunend kan werken.

Oplossingen voor definitief haaruitval

Soms is er geen oplossing voor haaruitval, zoals bij de meeste gevallen van algeheel haarverlies, haarverlies aan de haargrens en traumatisch haarverlies. Maar ook wanneer het haaruitval definitief is, zijn er nog verschillende behandelingen mogelijk. Zo kun je kiezen voor camouflage van kale plekken of dunner haar met een pruik of haarstukje.

Bij een verdunde haardos kun je gebruik maken van haarpigmentatie. Hierbij worden stipjes gezet op je hoofdhuid die lijken op stoppeltjes. Door deze stipjes camoufleer je de kleur van je hoofdhuid, waardoor deze minder zichtbaar is door het haar heen.

Tegenwoordig kun je ook kiezen voor een haartransplantatie. Hiervoor worden bestaande haarzakjes en haren weggenomen en getransplanteerd naar kale plekken op de hoofdhuid. Meestal komen de haarzakjes en haren van het achterhoofd. Als dat te weinig is zijn er mogelijkheden haarzakjes van elders in het lichaam te gebruiken. Het vreemde is dat de haren uit deze haarzakjes dezelfde kwaliteit krijgen als de haren van de hoofdhuid. De getransplanteerde haren vallen binnen een maand uit, maar groeien na drie tot vier maanden weer opnieuw aan. Na ongeveer een jaar is het resultaat optimaal. Een nadeel van deze ingreep is dat je haar in het geheel wat dunner wordt, omdat je haarzakjes herverdeelt.

Tips om haaruitval tegen te gaan

Er zijn een paar dingen die je kunt doen om haaruitval zoveel mogelijk tegen te gaan, of in ieder geval niet te verergeren. Zorg bijvoorbeeld voor gezonde voeding. Het binnenkrijgen van genoeg vitamine B, C, D, E en K2 verstevigt je haar. Bovendien laten zink en ijzer laten het sneller groeien en eiwitrijk voedsel doet ook wonderen. En alhoewel de meeste vrouwen bijna niet zonder hun föhn, krul- of stijltang kunnen, zijn deze hittebronnen funest voor het haar. Ze drogen het haar uit en maken het breekbaar. Probeer het gebruik daarvan dus zoveel mogelijk te beperken.

Meer tips om haaruitval tegen te gaan lees je hier.

Er zijn een paar dingen die je kunt doen om haaruitval zoveel mogelijk tegen te gaan, of in ieder geval niet te verergeren. Zorg bijvoorbeeld voor gezonde voeding. Het binnenkrijgen van genoeg vitamine B, C, D, E en K2 verstevigt je haar. Bovendien laten zink en ijzer laten het sneller groeien en eiwitrijk voedsel doet ook wonderen. En alhoewel de meeste vrouwen bijna niet zonder hun föhn, krul- of stijltang kunnen, zijn deze hittebronnen funest voor het haar. Ze drogen het haar uit en maken het breekbaar. Probeer het gebruik daarvan dus zoveel mogelijk te beperken.

Meer tips om haaruitval tegen te gaan lees je hier.

Bronnen

Wil je meer weten over haaruitval? Raadpleeg dan een van onderstaande bronnen.

Wil je meer weten over haaruitval? Raadpleeg dan een van onderstaande bronnen.

Vond je deze informatie nuttig?

4.3 uit 5 - 50 beoordelingen

Heeft deze informatie jou geholpen?

Pagina laatst aangepast op 13-05-2022

Auteur: Redactie Gezondheidsplein

.
- Advertentie -
- Advertentie -