Gezondheidsplein is een informatieve website over gezondheid. De gezondheidsinformatie op deze website staat los van eventueel getoonde advertenties.

Schisis (Hazenlip)

Goedgekeurt icoonInformatie goedgekeurd door Drs. J.A. Geel
3 uit 5 - 2 beoordelingen
Beoordeling icoon1 mensen vonden deze informatie nuttig

Wat is schisis?

Schisis, is een aangeboren afwijking in het gezicht van een baby. Het is ook wel bekend als hazenlip. “Schisis” betekent “spleet” in het Grieks. Bij de ontwikkeling van het gezicht tijdens de zwangerschap is iets misgegaan, waardoor er een spleet in het gezicht zichtbaar blijft. Een schisis kan bestaan:

  • In de lip (cheiloschisis, beter bekend als hazenlip)
  • In de kaken (gnathoschisis)
  • In het gehemelte (palatoschisis)

De lip, kaak en/of het gehemelte kunnen zowel los van elkaar of gecombineerd gespleten zijn daarnaast ook gedeeltelijk of in zijn geheel. Dat hangt af van het punt in de ontwikkeling waar een verstoring optreedt. Bij een uitgebreidere schisis - waarbij bijvoorbeeld de lip, kaak en het gehemelte betrokken zijn – is de kans groter dat er sprake is van een syndroom of chromosoomafwijking.

Er zijn meer dan 275 verschillende erfelijke syndromen waar schisis een symptoom van is. Lees meer over bijvoorbeeld het Apert syndroom en het Van der Woude syndroom op Erfelijkheid.nl. Bij 50% van de gehemeltespleten en 70% procent van de lipspleet met of zonder kaakspleet is een hazenlip echter een opzichzelfstaande afwijking.

Gemiddeld één à twee per duizend baby’s worden met een hazenlip geboren, soms in combinatie met een kaak- en/of gehemeltespleet. Slechts een op de tweeduizend baby’s wordt geboren met alleen een gespleten gehemelte.

Schisis, is een aangeboren afwijking in het gezicht van een baby. Het is ook wel bekend als hazenlip. “Schisis” betekent “spleet” in het Grieks. Bij de ontwikkeling van het gezicht tijdens de zwangerschap is iets misgegaan, waardoor er een spleet in het gezicht zichtbaar blijft. Een schisis kan bestaan:

  • In de lip (cheiloschisis, beter bekend als hazenlip)
  • In de kaken (gnathoschisis)
  • In het gehemelte (palatoschisis)

De lip, kaak en/of het gehemelte kunnen zowel los van elkaar of gecombineerd gespleten zijn daarnaast ook gedeeltelijk of in zijn geheel. Dat hangt af van het punt in de ontwikkeling waar een verstoring optreedt. Bij een uitgebreidere schisis - waarbij bijvoorbeeld de lip, kaak en het gehemelte betrokken zijn – is de kans groter dat er sprake is van een syndroom of chromosoomafwijking.

Er zijn meer dan 275 verschillende erfelijke syndromen waar schisis een symptoom van is. Lees meer over bijvoorbeeld het Apert syndroom en het Van der Woude syndroom op Erfelijkheid.nl. Bij 50% van de gehemeltespleten en 70% procent van de lipspleet met of zonder kaakspleet is een hazenlip echter een opzichzelfstaande afwijking.

Gemiddeld één à twee per duizend baby’s worden met een hazenlip geboren, soms in combinatie met een kaak- en/of gehemeltespleet. Slechts een op de tweeduizend baby’s wordt geboren met alleen een gespleten gehemelte.

Oorzaak van schisis

In het eerste trimester van de zwangerschap vormt zich het gezicht van de baby. Bij de normale ontwikkeling ritst het gezicht zich als het ware vast. De onderdelen die later ogen, neus en lippen gaan vormen, groeien dan naar elkaar toe en versmelten uiteindelijk. Als dit proces niet helemaal goed gaat, blijft er een spleet over; de schisis.

De exacte oorzaak van schisis is onbekend. Erfelijkheid is een belangrijke factor. Dan bestaat er een foutje (mutatie) in het DNA, of is er sprake van een chromosoomafwijking. Maar ook niet-erfelijke factoren spelen een rol bij het ontstaan van een schisis. Voorbeelden hiervan zijn bijvoorbeeld roken, voedingstekorten, infecties of medicijngebruik tijdens de zwangerschap. Vaak is het een combinatie van erfelijke en niet-erfelijke factoren die de schisis veroorzaken.

In het eerste trimester van de zwangerschap vormt zich het gezicht van de baby. Bij de normale ontwikkeling ritst het gezicht zich als het ware vast. De onderdelen die later ogen, neus en lippen gaan vormen, groeien dan naar elkaar toe en versmelten uiteindelijk. Als dit proces niet helemaal goed gaat, blijft er een spleet over; de schisis.

De exacte oorzaak van schisis is onbekend. Erfelijkheid is een belangrijke factor. Dan bestaat er een foutje (mutatie) in het DNA, of is er sprake van een chromosoomafwijking. Maar ook niet-erfelijke factoren spelen een rol bij het ontstaan van een schisis. Voorbeelden hiervan zijn bijvoorbeeld roken, voedingstekorten, infecties of medicijngebruik tijdens de zwangerschap. Vaak is het een combinatie van erfelijke en niet-erfelijke factoren die de schisis veroorzaken.

Symptomen van schisis

De schisis is een zichtbare spleet in de lip, de kaken of het gehemelte van een baby, of een combinatie van de drie. Soms heeft ook de neus een afwijkend uiterlijk. Als de baby een gehemelte- of kaakspleet heeft is dit vaak niet zichtbaar van buitenaf, maar wel binnenin de mond. Een hazenlip wordt vaak op de 20-wekenecho vastgesteld.

De schisis is een zichtbare spleet in de lip, de kaken of het gehemelte van een baby, of een combinatie van de drie. Soms heeft ook de neus een afwijkend uiterlijk. Als de baby een gehemelte- of kaakspleet heeft is dit vaak niet zichtbaar van buitenaf, maar wel binnenin de mond. Een hazenlip wordt vaak op de 20-wekenecho vastgesteld.

Gevolgen van schisis

De schisis heeft invloed op zowel de ouders als de baby. De ouders hebben na de geboorte soms tegenstrijdige gevoelens van vreugde en teleurstelling. Dat is heel normaal. Het is belangrijk stil te staan bij vragen van de ouders. Een maatschappelijk werker ondersteunt hierbij.

Voor de baby heeft een schisis fysieke problemen tot gevolg. De baby heeft soms moeilijkheden bij het zuigen en slikken, vooral bij een schisis in het gehemelte. Daardoor duurt het voeden vaak te lang, krijgt de baby te weinig voeding binnen of verslikt zich vaak in de voeding. Een lactatiedeskundige (borstvoedingsspecialist) kan adviezen geven om zo optimaal mogelijk te voeden.

Ook spraakproblemen komen vaak voor bij kinderen met een gehemeltespleet. Het kind kan het stemgeluid dan niet goed vormen in de mond. Vaak heeft een schisis gevolgen voor het doorkomen of de stand van de tanden. Soms zijn er ook gevolgen voor het gehoor.

De schisis heeft invloed op zowel de ouders als de baby. De ouders hebben na de geboorte soms tegenstrijdige gevoelens van vreugde en teleurstelling. Dat is heel normaal. Het is belangrijk stil te staan bij vragen van de ouders. Een maatschappelijk werker ondersteunt hierbij.

Voor de baby heeft een schisis fysieke problemen tot gevolg. De baby heeft soms moeilijkheden bij het zuigen en slikken, vooral bij een schisis in het gehemelte. Daardoor duurt het voeden vaak te lang, krijgt de baby te weinig voeding binnen of verslikt zich vaak in de voeding. Een lactatiedeskundige (borstvoedingsspecialist) kan adviezen geven om zo optimaal mogelijk te voeden.

Ook spraakproblemen komen vaak voor bij kinderen met een gehemeltespleet. Het kind kan het stemgeluid dan niet goed vormen in de mond. Vaak heeft een schisis gevolgen voor het doorkomen of de stand van de tanden. Soms zijn er ook gevolgen voor het gehoor.

Verder lezen

Pagina laatst aangepast op 22-03-2023

Auteur: Redactie Gezondheidsplein

Deze informatie is gecontroleerd door:

J.A. Geel, Aios Huisartsgeneeskunde
Drs. J.A. Geel

Aios Huisartsgeneeskunde

Zaans Medisch Centrum

Vond je deze informatie nuttig?

3 uit 5 - 2 beoordelingen

Heeft deze informatie jou geholpen?

.
- Advertentie -
- Advertentie -