Sarcoïdose is een auto-immuunziekte waarbij spontaan ontstekingen ontstaan in verschillende organen en weefsels van het lichaam. Als afweerreactie op de ontsteking worden door het lichaam grote hoeveelheden witte bloedcellen aangemaakt die zich ophopen. Deze ophopingen worden granulomen genoemd. Bij de meeste mensen verdwijnen deze granulomen vanzelf, maar bij sommigen niet. Het aantal granulomen kan stabiel blijven, maar er kunnen ook meer granulomen bijkomen. Ook kan er littekenweefsel ontstaan. Littekenweefsel en veel granulomen kunnen ervoor zorgen dat je organen niet meer goed kunnen werken.
Sarcoïdose, vroeger de ziekte van Besnier-Boeck (-Schaumann) genoemd, kan op heel veel plaatsen in het lichaam optreden maar komt vooral voor in:
Minder vaak komen bijvoorbeeld aantasting voor van:
- Het hart.
- Het zenuwstelsel.
Acute en chronische sarcoïdose
Sarcoïdose kan acuut of juist geleidelijk beginnen. Het verloop is moeilijk te voorspellen omdat het vaak grillig verloopt. Bij acute sarcoïdose ontstaan er plotseling klachten, maar wordt het verloop rustiger naarmate de ziekte vordert. Bij sarcoïdose met een geleidelijk begin komt het vaak voor dat de klachten in het begin vaak minder hevig zijn, maar wel langer aanhouden. Vanwege dit verloop wordt het ook wel chronische sarcoïdose genoemd. Dertig tot veertig op de 100.000 personen in Nederland lijdt aan acute of chronische sarcoïdose. In zeldzame gevallen kan sarcoïdose tot leiden tot de dood, maar dit is erg afhankelijk van de plaats waar de sarcoïdose zich bevindt.
Sarcoïdose hetzelfde als tuberculose?
Sarcoïdose moet niet verward worden met de longziekte tuberculose. Bij tuberculose is er net als bij sarcoïdose sprake van problemen aan de longen, maar de oorzaak is in beide gevallen verschillend. Bij sarcoïdose komen ook vaak problemen aan andere organen voor, terwijl dit bij tuberculose in mindere mate het geval is.