Welikzelf ben vorig naar een dokter in Gent geweest in Jan Palfijn bij dr De schrijver,ik kon ook niet meer gaan ik moest altijd in mijn bed gaan liggen,dus als we bij hem kwamen,moest ik direct on-
der de platen en scanner?Dat gaat allemaal direct naar zijn pc,dus als ik er terugkwam had hij alles al bezien,en kon hij beginnen met zijn uitleg.Ik had 2 mogelijkheden niet opereren,maar dan was ik binnen 6 weken verlamd,maar met een operatie kwam alles goed,ook ben ik niet te spreken over de verpleging,want
diegene die mij de 1̮̩dag na de operatie
de verpleegster die mik kwam wassen,ja daar werd ik al direct kwaad op,die was precies haar keuken aan het schrobben was
dus ik heb daar werkelijk afgezien en verzorging,ik zag niemand als ze me hadden gewassen,was het gedaan,er kwam niemand meer en het ergste ik zat dan nog
met een heftige hoest,waar ze ook niets aan deden.Tot op een moment dat mijn vrouw mij kwam bezoeken,kreeg ik de ergste hoest die je kunt hebben en mijn temperatuur steeg ineens van 36,2 naar 38,9,maar dan waren ze vlug met een flesje omdat te doen dalen.Maar dan moest ik een verd. naar beneden,het verdiep van de dokters zelf,waar de verzorging wat beter was,maar boen moest ik me na 3 dagen zelf wassen dat was moeilijk ik lag helemaal plat,en er stonden 2 verplegers en een stagi̮̩re maar
te praten en na een tijdje gingen ze weg,
daar lag ik dan,mezelf wassen,ok ik was wel Majoor para-comm geweest special troops,dus mer vele pijnen kon ik eindelijk aan het wasgerief en begon me dan maar zelf te wassen,maar met veel moeite maar ik was er geraakt,en elke dag
zeiden de verpleegsers,de dr komt met u wandelen,ik heb nooit de dr gezien,die met mij ging wandelen,dus de volgende dag
zetten ze mijn bakje met water en wasgerief op dat tafeltje,weer zo ver weg
maar nu stapte ik zelf uit mijn bed en waste me en deed ondergoed aan want die van boven lieten me dag en nacht liggen
zonder ondergoed,niet dat ik me schaamte
maar ik vind dat toch geen manier van doen,dus schatte ik de afstand in van mijn bed tot de kas en ik geraakte er,en kon me aankleren en ging ik zitten in de zetel,en de verpleging die mij zagen zitten werden boos en vroegen dan nog watzit gij daar te doen,als de dr dat ziet zal hij kwaad zijn dan werd ik ook kwaad en zei hen als hij ziet dat u niets
doet dan mij wassen zal hij ook kwaad zijn .Dan ben ik op eigen houtje beginnen wandelen en als de dokter dat nu zag zei gaat het normaal moet ik of mijn collega dat doen,ik zeg hem dat zeggen ze hier elke dag door maar ik zie u nooit,dus ben ik zelf begonnen met wandelen en het gaat al beter,dus normaal moest ik de week daarop naar huis,maar ze wilden me houden,en als ik vroeg om uit te rusten heb ik gezegd dat kan ik thuis ook,maar dat heeft enkele weken goed geweest,maar dan begon de miseri weer,nu neem ik pijn pillen ,met de andere pillen die ik ook moet nemen zit ik aan 40 pillen per dag en het is het het zelfde alleen dat ik wat langer kan staan,maar ik moet weer naar bed wan zitten gaat het ook niet zo goed,dus ik neem al 100mg morfine s\'morgens en s\'avonds en dan nog andere pijnstillers en ben op zoek naar een dokter voor de rug,maar niet in het ziekenhuis,maar ik heb even goed geweest