Neuspoliepen

Neuspoliepen zijn goedaardige gezwellen van het neusslijmvlies in de neusbijholten. Neuspoliepen komen het meest voor in de zeefbeenholte, één van de vier soorten neusbijholten. Ze komen het meest voor bij mensen tussen de dertig en veertig jaar oud. 

De exacte oorzaak van neuspoliepen is nog onbekend. Ze kunnen ontstaan door een overproductie van vocht in het slijmvlies door bijvoorbeeld een allergische neusontsteking. Risicofactoren voor het ontstaan van poliepen in de neus zijn:

• Chronische ontsteking van het neus- en neusbijholteslijmvlies.
• Overactief reagerend neusslijmvlies.
• Aanleg voor allergieën en astma.

De poliepen komen meestal aan beide zijden van de neusholtes voor. Wanneer ze aan één kant voorkomen, kan dit een teken zijn van kaakholteontsteking.

Wanneer je nog vóór de puberteit last krijgt van een neuspoliep, kan dat een gevolg zijn van cystische fibrose (CF - taaislijmziekte).  

Neuspoliepen kunnen door hun grootte of aantal op een gegeven moment symptomen en klachten geven. Ze kunnen de neus verstoppen, waardoor ademhaling, reuk en smaak verstoord raken. Wanneer een poliep de opening tussen neusholte en een van de bijholtes blokkeert, raakt de afvoer van slijm geblokkeerd, wat weer hoofdpijn of aangezichtspijn kan veroorzaken. Daarnaast kun je bij neuspoliepen last krijgen van een regelmatig optredend verkouden gevoel en een vol gevoel in het hoofd. Wanneer je neuspoliepen hebt, verergeren de symptomen als je ligt. In principe zijn poliepen in de neus onschadelijk. 

Om de diagnose te stellen zal een arts met behulp van een speciaal instrumentje controleren of er inderdaad poliepen in je neus zijn. Zo nodig zal je worden doorverwezen naar de KNO-arts. Die kan ze beter onderzoeken met behulp van neusendoscopie onder plaatselijke verdoving. Afhankelijk van de klachten en de ernst kan hierna een behandeling gestart worden.

Laatst bijgewerkt op 9 oktober 2013