Gezondheidsplein is een informatieve website over gezondheid. De gezondheidsinformatie op deze website staat los van eventueel getoonde advertenties.

Ben jij vaak jaloers?

Jaloers zijn we allemaal wel eens. Is het niet omdat je buurman een duurdere auto heeft of je collega beter met je baas op kan schieten, dan is het wel omdat je partner met anderen flirt of je broer meer aandacht van je ouders krijgt dan jij. 

Een beetje jaloezie is gezond, maar als je ziekelijk jaloers bent, dan kan dat het einde van een relatie betekenen. Denk bijvoorbeeld aan seksuele jaloezie oftewel jaloerse gevoelens in relaties. Dit soort jaloezie zijn we liever kwijt dan rijk. Zestig procent van de Nederlanders zegt niet jaloers te zijn, maar in één op de drie relaties speelt jaloezie een ondermijnende rol. Sommige mensen zijn zo jaloers op hun partner dat ze een privé-detective inhuren om de dagelijkse praktijken van hun partner te bespioneren.

Waarom ben jij jaloers? Gaat jaloezie bij jou ver? Misschien ben je wel helemaal niet jaloers, maar je partner wel. Heeft dit invloed op jullie relatie?

Terug naar het begin

Reacties

  • Rita

    03 juli 2014 12:31

    Ja van huis uit ben ik nooit jaloers geweest, altijd goed van vertrouwen. Totdat je geconfronteerd wordt met vriendjes en later ook manlief, dat zij het met "trouw" zijn niet zo nauw nemen! Keer op keer bleek dat de vriend of man in kwestie de verleiding niet kon weerstaan om vreemd te gaan. Terwijl het qua intimiteit/ genegenheid absoluut goed zat! Het lijkt erop dat mannen an sich gewoon snel verveelt zijn, en op jacht gaan naar een ander speeltje! Maakt stiekeme afspraakjes met collega's (overwerken, cursus, blijft uren weg om "een boodschap" te doen!). Wat ik ook doe: veel variatie tijdens de sex (ben ook heel actief) of playing hard to get! Dan denkt meneer dat ik het met een ander doe! Terwijl hij zelf regelmatig buiten de pot piest! Waarschijnlijk is hij daarom ook ziekelijk jaloers naar mij toe! Doordat hij zelf niet te vertrouwen is! Nu word ik wantrouwend door zijn gedrag, want hij verraadt zichzelf hiermee (zoals de waard is vertrouwt hij zijn gasten)!

    • Miran

      02 juni 2014 15:00

      Als ik mezelf nu bekijk in mijn relatie ben ik toch wel behoorlijk jaloers. Vind het zelf niet leuk maar kan er gewoon niks aan doen. Mijn vriend is echt een allemans vriendje en dat komt echt bijna me keel uit. Nu is ie bijvoorbeeld ergens aan het werk met ook andere vrouwen: 'ach weinig te doen doen', zegt ie dan 'lekker kletsen daar weet je wel'.
      Waar we ook zijn hij lijkt iedereen wel te kennen en praat met iedereen. Het kan ook te gek worden, vind ik.

      • Marleen

        28 januari 2014 10:51

        Beste Ingrid,
        ik zelf ben een 17-jarig meisje dat ook met gewichtsproblemen kampt; het zit een beetje in de familie bij ons. Mijn moeder echter weegt ook heel veel, en had veel gedieet ook. Nu staat het vast dat ze een maagband wil laten plaatsen. We hebben echter veel informatie trachten te vinden, maar alles is welkom.. We zouden graag nog wat extra informatie willen van jou als het mogelijk is. Vanwaar je het hebt laten doen enzo... Alvast bedankt en.. nog veel moed en succes!!

        • Jeanette

          28 januari 2014 10:51

          Ik vind het geweldig goed wat je doet, maar ik vraag me af of een maagbandje wel zo'n goede keus is? Wat gebeurt er dadelijk als je op je gewicht staat? Ga je dan weer alles eten? Waarom ik dat vraag: ik ben zelf 68 kilo afgevallen en ik weet: je hebt levenslang. Maar ik zie bij mensen die een maagbandje hebben, dat zij daarna weer in hun oude eetgewoonten terug vallen.

          • Maureen

            28 januari 2014 10:51

            Hallo, ik heb ik mei 1996 ook een maagbandje laten plaatsen. Het is 4 jaar heel erg goed gegaan, totdat ik allerlei klachten kreeg. Bij mij is hij er helaas vorig jaar (na 4 operaties) uitgehaald, omdat het bandje in zijn geheel in mijn maag was gegaan. Ben er erg ziek van geworden. Maar ik ben nu (waarschijnlijk door een traag werkende schildklier) weer in 1 jaar tijd 21 kilo aangekomen. Nu sta ik toch weer op het punt om weer een bandje te laten plaatsen. Want zo dik zijn wil ik niet meer (ik was van 112,5 naar 68 kilo gegaan).

            • Lammert Zwanenburg

              28 januari 2014 10:51

              Hallo Ingrid, mijn complimenten en respect voor je doorzettings- en uithoudingsvermogen. Misschien toch nog een paar tips. Als je gaat sporten, kies dan voor de sporten die je leuk vindt, maar kies toch vooral sporten die niet te belastend zijn voor de gewrichten. Je kunt denken aan cyclische sporten: skaten, skeeleren, mountainbiken, fietsen. Cardio/fitness is natuurlijk ook prima, maar volg de aanwijzingen van de instrukteur nauwgezet! Veel succes verder en vooral veel plezier!

              • Hermine

                28 januari 2014 10:51

                Hallo lotgenootje, ik heb sins december 2000 een maagbandje en ben nu 40 kg afgevallen. Wat ik wel erg belangrijk vind is dat je het eetprobleem wel bij de kern aanpakt en niet weer terugvalt in je oude eetpatroon. Zelf ga ik om de 6 weken naar een dietiste/psychologe en heb daar heel veel baat bij. Ik wens je veel succes bij het afvallen.

                • Anja

                  28 januari 2014 10:51

                  Ook ik heb een maagbandje, sinds januari 1998. Ik ben 60 kilo totaal afgevallen, dus wat jij wil kan. Als je maar wilt. Als je een bandje hebt met een reservoirtje (zoals jij) kun je het iedere keer weer laten "oppompen" als je merkt dat je bijkomt (dit als antwoord op een van de eerste reacties). Wat ik wel even kwijt wil, is dat je zeer positief schrijft over het bandje (ik ben het ook hoor), maar er zijn ook minder succesvolle gevallen bekend. Mensen sterven op de operatietafel (door het overgewicht is opereren vaak gevaarlijk). Bij mij is het niet laboscopisch gelukt en heb dus een litteken vanaf mijn maag tot op mijn navel. Dit litteken is naderhand ook nog eens gaan ontsteken, waardoor de wond een half jaar open is geweest, met alle ellende van dien. Nu ben ik reeds 2,5 jaar bezig met een rechtzaak tegen het CZ (ziekenfondsverzekering) om het litteken vetschort te laten corrigeren. Daarbij zeg ik altijd tegen mensen die mij vragen om advies, dat ze een bandje om je maag plaatsen en niet om je hersens. Dus als je nu vreetbuien hebt en nog gewoon graag snoept zoals ik, helpt het bandje je niet mee. Je zult het op eigen kracht moeten doen; het bandje is een hulpmiddel. Veel succes.

                  • Mieke

                    28 januari 2014 10:51

                    Hallo Ingrid, wat was ik blij jouw verhaal te lezen. Ik heb namelijk nog maar sinds kort internet, dus er gaat een hele wereld voor mij open. Ook ik sta op de lijst om een maagband geplaatst te krijgen. Ik heb een overgewicht van 45 kg en 1 maand geleden is een buikoperatie mislukt; mede vanwege mijn omvang en een risico tijdens de operatie i.v.m. zuurstof. Omdat de operatie toch zo snel mogelijk moet gaan plaatsvinden, hebben de gynaecoloog en de huisarts samen besloten voor een maagband. Zelf had ik er ook wel eens aan gedacht, maar nooit gedaan, omdat ik dacht het wel alleen met mijn verstand op te kunnen lossen. Intussen ben ik al wel 30 jaar verder en zwaarder dan ooit.

                    Nu lees ik ook iedere keer de risico's en daar ben ik dan ook wel een beetje bang voor eerlijk gezegd.
                    Kun jij mij vertellen of je veel last hebt gehad van de operatie, want ik wil eigenlijk niet dat mijn baas er nadelen van ondervind.Dus kan het, zeg maar, in 4 dagen tijd of is er een ziek gevoel of veel pijn na de operatie?

                    Hoe is jouw leefpatroon geworden zowel voor als na de operatie?
                    Wat zijn buiten minder eten de grootste verschillen?
                    Hoe voel jij je nu, nadat je zoveel af bent gevallen?
                    Heb je nog steeds het:Ik ben dik gevoel ?
                    Kun jij mij een hart onder de riem steken, of goede tips geven.

                    groetjes van Mieke

                    • Adrienne Schillemans

                      28 januari 2014 10:51

                      Beste Mieke, om op je vragen te antwoorden het volgende : trek er zeker een paar weken voor uit. Vergeet niet -ook al is de ingreep misschien laparoscopisch uitgevoerd- dat je wel een operatie hebt ondergaan. De hechtingen gingen er bij mij pas na een kleine 2 weken eruit. Bukken en tillen zijn tot die tijd uit den boze. Ziek ben je er niet van. Pijn heb ik niet gehad. Niet na de operatie en ook niet daarna. De risico's van zo'n operatie moet je met je chirurg bespreken. Mijn leefpatroon is sindsdien wel wat veranderd. Ik was echt een volume-eetster. Dat kan nu niet meer. Hooguit kan ik nu 's morgens amper nog net twee volkoren boterhammen eten. Dat dan voor uren voor een verzadigd gevoel zorgt. Ik slik er wel een vitamine B12 naast, maar dit doe ik meer om de hormonen wat in bedwang te houden. Je moet er wel rekening mee houden dat alle voedsel dat vloeibaar is of dat heel gemakkelijk vloeibaar wordt in de mond, zoals gezoete limonades, ijs, gesuikerde yohurts, appelmoes, snoep en koekjes, je eigenlijk uit je voedingspatroon dient te schrappen. Ga op zoek naar alternatieven!!! Wat je toch lekker vindt, maar dan zonder of met veel minder suiker (of zoetstof bijv). Anja (een van de overige reacties) had een leuke opmerking: 'ze plaatsen een bandje om je maag en niet om je hersens!'. Nu voek ik me prima en kijk echt uit naar de tijd wanneer ik een normale omvang zal hebben. De moed geef ik dus echt niet zo maar op. Daarnaast heb ik ook het gevoel dat ik dan alles heb gedaan om gezond te worden en te blijven. Mocht ik later ernstig ziek worden, dan kan ik mezelf niets verwijten!!! Veel succes en zeker doen!

                      .
                      - Advertentie -
                      - Advertentie -