Gezondheidsplein is een informatieve website over gezondheid. De gezondheidsinformatie op deze website staat los van eventueel getoonde advertenties.

Zwangerschap met een schildklierprobleem

Verhaal door Ageeth (30)

Ageeth (30 jaar) heeft een te traag werkende schildklier. Toen ze zwanger raakte leverde dat veel vragen en onzekerheden op. Kon de baby iets overhouden van de steeds schommelende schildklierwaarden van zijn moeder? Zou hij dezelfde afwijking kunnen krijgen?

"Ik raakte zwanger van mijn zoontje. Toen ik drie maanden zwanger was, werden er allerlei testen bij me gedaan. Ik heb een te traag werkende schildklier, en omdat ik zwaarder was dan 100 kilo werd er een suikeronderzoek gedaan. Dit was gelukkig met goede afloop. Omdat mijn schildklier te traag werkte moest ik langs mijn eigen internist, hier werd de hoeveelheid medicijnen iedere maand aangepast. Iedere maand moest ik voor controle komen en iedere maand moest er worden geprikt. Daar het prikken bij mij erg moeilijk gaat, zag ik er steeds als een berg tegenop. Men kan bij mij de aders moeilijk vinden en er wordt dan ook wel eens op de voet geprikt, dit laatste is erg pijnlijk. Steeds maar weer waren mijn tsh-waarden (hoeveelheid schildklierhormoon) anders."

Gevolgen voor de baby

"Toen ik vroeg hoe dit kon uitpakken voor de groeiende baby werd verteld dat hier weinig over te zeggen was. Wel wist mijn internist mij te vertellen dat als men niet op tijd na de geboorte de waarden van de baby konden vaststellen dit kon leiden tot hersenletsel, invaliditeit of achterlijkheid. Meer wist men niet. Ik heb toen vele malen op internet van alles proberen op te zoeken, maar het enige wat ik toentertijd kon vinden was inderdaad wat de internist mij al verteld had. De rest van de zwangerschap stond ik onder begeleiding van de gynaecoloog en de internist. Het was een erg onzekere periode waarin wij ons veel zorgen maakten om de ongeboren vrucht. Ik heb vele echo's gehad om te kunnen uitsluiten dat de baby een schildklierafwijking zou hebben. Dit kon zich o.a. uiten in een grote bult onder de hals, verwijde aderen en een grote maagholte. Dit alles was niet goed te zien, dus nog meer onzekerheid."

"Toen ik vroeg hoe dit kon uitpakken voor de groeiende baby werd verteld dat hier weinig over te zeggen was. Wel wist mijn internist mij te vertellen dat als men niet op tijd na de geboorte de waarden van de baby konden vaststellen dit kon leiden tot hersenletsel, invaliditeit of achterlijkheid. Meer wist men niet. Ik heb toen vele malen op internet van alles proberen op te zoeken, maar het enige wat ik toentertijd kon vinden was inderdaad wat de internist mij al verteld had. De rest van de zwangerschap stond ik onder begeleiding van de gynaecoloog en de internist. Het was een erg onzekere periode waarin wij ons veel zorgen maakten om de ongeboren vrucht. Ik heb vele echo's gehad om te kunnen uitsluiten dat de baby een schildklierafwijking zou hebben. Dit kon zich o.a. uiten in een grote bult onder de hals, verwijde aderen en een grote maagholte. Dit alles was niet goed te zien, dus nog meer onzekerheid."

Weeën

"Toen ik drie weken voor de uitgerekende datum weeën kreeg, heb ik mijn gynaecoloog opgebeld en ik moest direct komen. Weer werd er een echo gemaakt; het kindje zou het goed maken, maar ik had nog geen ontsluiting en de baarmoedermond was niet rijp dus moesten we maar afwachten. Uiteindelijk heb ik twee en een halve week constant in de weeën gezeten, de ene keer heftiger dan de andere keer, maar het was erg zwaar."

"De woensdag voor de bevalling zetten de weeën echt goed door dus werd ik aan een monitor aangesloten, maar juist op dat moment was er geen weeëactiviteit en konden we weer terug naar huis. De volgende dag moest ik wederom voor controle bij de gynaecoloog komen en daar barstte ik in tranen uit, ik kon niet meer, ik was compleet op. Ze vroeg of ik weeën had en daar ik ja antwoordde keek ze of ik ontsluiting had en die was inmiddels 4 cm. Dus we werden doorgestuurd naar de afdeling verloskunde, daar kreeg ik heel snel een infuus met een weeënopwekkend middeltje en de vliezen werden gebroken."

"Ik kwam in een gigantische onophoudelijke weeënstorm terecht, ik kon ze op geen manier meer opvangen. Tot ik na twee uur persdrang kreeg. Maar ik mocht niet persen, ik moest het ophouden. Stiekem heb ik toch lichtelijk geperst, ik ging hieraan kapot. Na nog een half uur mocht ik vol overgave mee persen en twee minuten later werd mijn zoontje geboren. Hij had een Apgarscore van 10. Dus een geweldige baby. Er werd navelstrengbloed afgenomen, er kwamen kinderartsen die mijn zoontje meenamen voor onderzoeken. We moesten een week voor controle blijven, iedere dag werd de kleine jongen weer in zijn hakjes geprikt (nu een jaar later heeft hij nog kleine littekentjes ervan) dit was een verschrikking."

"Toen ik drie weken voor de uitgerekende datum weeën kreeg, heb ik mijn gynaecoloog opgebeld en ik moest direct komen. Weer werd er een echo gemaakt; het kindje zou het goed maken, maar ik had nog geen ontsluiting en de baarmoedermond was niet rijp dus moesten we maar afwachten. Uiteindelijk heb ik twee en een halve week constant in de weeën gezeten, de ene keer heftiger dan de andere keer, maar het was erg zwaar."

"De woensdag voor de bevalling zetten de weeën echt goed door dus werd ik aan een monitor aangesloten, maar juist op dat moment was er geen weeëactiviteit en konden we weer terug naar huis. De volgende dag moest ik wederom voor controle bij de gynaecoloog komen en daar barstte ik in tranen uit, ik kon niet meer, ik was compleet op. Ze vroeg of ik weeën had en daar ik ja antwoordde keek ze of ik ontsluiting had en die was inmiddels 4 cm. Dus we werden doorgestuurd naar de afdeling verloskunde, daar kreeg ik heel snel een infuus met een weeënopwekkend middeltje en de vliezen werden gebroken."

"Ik kwam in een gigantische onophoudelijke weeënstorm terecht, ik kon ze op geen manier meer opvangen. Tot ik na twee uur persdrang kreeg. Maar ik mocht niet persen, ik moest het ophouden. Stiekem heb ik toch lichtelijk geperst, ik ging hieraan kapot. Na nog een half uur mocht ik vol overgave mee persen en twee minuten later werd mijn zoontje geboren. Hij had een Apgarscore van 10. Dus een geweldige baby. Er werd navelstrengbloed afgenomen, er kwamen kinderartsen die mijn zoontje meenamen voor onderzoeken. We moesten een week voor controle blijven, iedere dag werd de kleine jongen weer in zijn hakjes geprikt (nu een jaar later heeft hij nog kleine littekentjes ervan) dit was een verschrikking."

Gezonde baby

"De laatste dag kregen we te horen dat alles goed was, dat hij kerngezond was en dat hij naar huis mocht. We moesten na die tijd nog enkele keren terugkomen voor bloedonderzoeken, maar gelukkig hij heeft helemaal geen afwijkingen. Hij is net als ieder andere baby heel gezond."

"De laatste dag kregen we te horen dat alles goed was, dat hij kerngezond was en dat hij naar huis mocht. We moesten na die tijd nog enkele keren terugkomen voor bloedonderzoeken, maar gelukkig hij heeft helemaal geen afwijkingen. Hij is net als ieder andere baby heel gezond."

Geruststellende reacties

"Achteraf heb ik veel antwoorden op mijn oproepjes in bladen en kranten gekregen waaruit bleek dat als men er na de bevalling direct bij is voor allerlei onderzoeken er eigenlijk niets aan de hand is. Dit was een hele geruststelling, maar als ik het 9 maanden eerder had geweten dan was deze zwangerschap die nu een hel was misschien wel vele malen prettiger en rustiger geweest."

"Achteraf heb ik veel antwoorden op mijn oproepjes in bladen en kranten gekregen waaruit bleek dat als men er na de bevalling direct bij is voor allerlei onderzoeken er eigenlijk niets aan de hand is. Dit was een hele geruststelling, maar als ik het 9 maanden eerder had geweten dan was deze zwangerschap die nu een hel was misschien wel vele malen prettiger en rustiger geweest."

Terug naar het begin

Reacties

  • Fati

    22 november 2016 01:21

    Hoi, heb een vraag? Ik moet een operatie doen mijn schildklier laten weg doen. Is er nog een kans om zwanger te worden zonder schildklier. Ik maak me zorgen. Proficiat voor diegene die zwanger zijn❤️

    • Spineke

      12 augustus 2015 00:07

      Lisanne: hebben jullie ondertussen een kindje? Hebben jullie nog lang moeten wachten? Ik ben nu vier maanden gestopt.

      Groetjes

      • lisa

        09 oktober 2011 11:56

        Bedankt voor jouw verhaal. Het heeft mij heel erg geholpen! Ik zit namelijk in dezelfde situatie en dit maakt mij heel angstig. Ik lees nu pas dat ik mij geen zorgen hoef te maken als het kind maar meteen wordt bekeken na de geboorte. Niemand kon mij hier duidelijke informatie over geven en iedereen bleef zo vaag! Ik vind het nog wel super eng en ik loop nog steeds met de vraag: kan deze ziekte schadelijke effecten hebben op mijn baby? Gelukkig ben ik nu 3,5 maand en hoef ik niet meer angstig te zijn voor een miskraam. Maar toch het blijft spannend! Enorm bedankt, jouw verhaal heeft de angst een beetje weggenomen. Groetjes Lisa

        • lisanne

          06 oktober 2011 08:02

          Judith en Ageeth ik vind het heel fijn om dit te lezen, mijn vriend en ik willen zwanger worden. Ben nu 5 maanden gestopt met de pil, maar nog niet zwanger. Nu maak ik me wel zorgen of ik uberhaupt wel zwanger kan worden. Maar het doet me goed om hier te lezen dat jullie ook zwanger zijn geworden met gezonde kindjes! Hopelijk worden wij zwanger en krijgen we een gezond kindje, groetjes

          • Judith

            30 mei 2011 16:14

            Beste Ageeth, ook ik heb een te traag werkende schildklier. Toen ik ontdekte dat ik zwanger was, heb ik dezelfde dag nog alles in het werk gesteld om gelijk een medicatieverhoging te krijgen. Ik had nl gelezen dat het erg belangrijk is om als hypo meteen je medicatie te verhogen om de kans op een miskraam of een kindje met ernstige handicap te voorkomen. De 1e 10 weken wordt alles gevormd en aangelegd en is het belangrijk dat de foetus genoeg schildklierhormoon krijgt. Gelukkig lukte het me (met veel moeite) iedereen van de noodzaak te overtuigen en ben ik ook zoals jij, onder controle vd internist gekomen. Die hield mij goed in de gaten en ik heb idd ook diverse keren een bijstelling gehad in de hoeveelheid medicatie. Uiteindelijk is mijn dochter geboren en is er geen afwijking gebleken gelukkig. Ik wil er met mijn verhaal op wijzen dat het erg belangrijk is als hypo om meteen je medicatie te laten verhogen, natuurlijk i.o.m. je internist zodat je een mooie en rustige zwangerschap tegemoet kan zien. Groet, Judith

            • Judith

              20 april 2004 19:19

              Beste Ageeth, ook ik heb een te traag werkende schildklier. Toen ik ontdekte dat ik zwanger was, heb ik dezelfde dag nog alles in het werk gesteld om gelijk een medicatieverhoging te krijgen. Ik had nl gelezen dat het erg belangrijk is om als hypo meteen je medicatie te verhogen om de kans op een miskraam of een kindje met ernstige handicap te voorkomen. De 1e 10 weken wordt alles gevormd en aangelegd en is het belangrijk dat de foetus genoeg schildklierhormoon krijgt. Gelukkig lukte het me (met veel moeite) iedereen van de noodzaak te overtuigen en ben ik ook zoals jij, onder controle vd internist gekomen. Die hield mij goed in de gaten en ik heb idd ook diverse keren een bijstelling gehad in de hoeveelheid medicatie. Uiteindelijk is mijn dochter geboren en is er geen afwijking gebleken gelukkig. Ik wil er met mijn verhaal op wijzen dat het erg belangrijk is als hypo om meteen je medicatie te laten verhogen, natuurlijk i.o.m. je internist zodat je een mooie en rustige zwangerschap tegemoet kan zien. Groet, Judith

              • lisanne

                20 april 2004 19:19

                Judith en Ageeth ik vind het heel fijn om dit te lezen, mijn vriend en ik willen zwanger worden. Ben nu 5 maanden gestopt met de pil, maar nog niet zwanger. Nu maak ik me wel zorgen of ik uberhaupt wel zwanger kan worden. Maar het doet me goed om hier te lezen dat jullie ook zwanger zijn geworden met gezonde kindjes! Hopelijk worden wij zwanger en krijgen we een gezond kindje,  groetjes

                • lisa

                  20 april 2004 19:19

                  Bedankt voor jouw verhaal. Het heeft mij heel erg geholpen! Ik zit namelijk in dezelfde situatie en dit maakt mij heel angstig. Ik lees nu pas dat ik mij geen zorgen hoef te maken als het kind maar meteen wordt bekeken na de geboorte. Niemand kon mij hier duidelijke informatie over geven en iedereen bleef zo vaag! Ik vind het nog wel super eng en ik loop nog steeds met de vraag: kan deze ziekte schadelijke effecten hebben op mijn baby? Gelukkig ben ik nu 3,5 maand en hoef ik niet meer angstig te zijn voor een miskraam. Maar toch het blijft spannend! Enorm bedankt, jouw verhaal heeft de angst een beetje weggenomen. Groetjes Lisa

                  .
                  - Advertentie -
                  - Advertentie -