Hypothyreoïdie

In het kort:

• Bij hypothyreoïdie heb je last van een trage schildklier: er wordt te weinig schildklierhormoon aangemaakt.
• Vaak is hypothyreoïdie chronisch, maar het kan ook van tijdelijke aard zijn.
• Veelvoorkomende symptomen zijn extreme vermoeidheid, verlies van emotie, libidoverlies en hartproblemen.
• De diagnose kan worden gesteld aan de hand van een bloedonderzoek.
• Indien nodig kan een te trage schildklier met medicatie worden behandeld.
• Hypothyreoïdie is het tegenovergestelde van hyperthyreoïdie, een te snel werkende schildklier.

Een trage schildklier (ook wel hypothyreoïdie genoemd) maakt te weinig schildklierhormoon aan. Hierdoor vertragen lichamelijke en geestelijke processen. Dit kan tijdelijk zijn, maar meestal is deze aandoening chronisch. 

Hypothyreoïdie kan verschillende oorzaken hebben. Hieronder enkele voorbeelden:

• De ziekte van Hashimoto. 
  De ziekte van Hashimoto is een veel voorkomende ziekte die vooral volwassen vrouwen treft. Deze aandoening is in 90% van de gevallen van een trage schildklier de oorzaak. Bij de ziekte van Hashimoto is sprake van een afweerreactie van het lichaam tegen de eigen schildklier, hierdoor ontstaat een verminderde schildklierfunctie. Verschijnselen die bij deze ziekte komen kijken zijn dezelfde als die van een te langzaam werkende schildklier. 
• De ziekte van Graves. 
  Bij de ziekte van Graves speelt het afweersysteem ook een rol, het maakt antistoffen tegen schildkliercellen. Deze ziekte is de meest voorkomende oorzaak van hyperthyreoïdie, maar ook een vertraagde schildklier kan in een later stadium van deze ziekte voorkomen. Vaak hebben patiënten met de ziekte van Graves ook oogproblemen en/of huidzwellingen aan de benen.
• Als gevolg van behandeling tegen te snel werkende schildklier.
  Denk hierbij aan een behandeling met radioactief jodium of een operatie waarbij een (groot) deel van de schildklier wordt weggehaald.
• Aangeboren hypothyreoïdie. 
  Dit wordt ook wel congenitale hypothyreoïdie genoemd. Een baby met deze aandoening heeft een onderontwikkelde of geen schildklier en maakt hierdoor te weinig of geen schildklierhormoon aan. 
• Stille thryreoïditis. 
  Een ontsteking aan de schildklier die onder andere kan ontstaan na de geboorte van een kind. Als gevolg hiervan kan er hypothyreoïdie optreden. 
• Ziekte van Quervain. 
  Dit is een plotselinge en niet blijvende ontsteking van de schildklier. Deze aandoening ontstaat vaak na een keelontsteking. Meestal werkt de schildklier eerst te snel gevolgd door een tijdelijke trage werking.  
• Een ernstig tekort of juist een uitzonderlijke overvloed aan jodium in je lichaam.

Als je arts denkt aan een vertraagde schildklier, dan kan de diagnose bevestigd worden met bloedonderzoek. In je bloed wordt de concentratie van het hormoon dat de schildklier stimuleert (TSH) gemeten. Een te hoge TSH-waarde duidt op hypothyreoïdie. Er is dan namelijk te weinig schildklierhormoon in het lichaam.

Lees op de website van Schildklier Organisatie Nederland meer over bloedonderzoek bij hypothyreoïdie.

Bronnen: UMC Utrecht, Thuisarts.nl, Merck Manual