Gezondheidsplein is een informatieve website over gezondheid. De gezondheidsinformatie op deze website staat los van eventueel getoonde advertenties.

Hypertrichose

Goedgekeurt icoonInformatie goedgekeurd door B. van den Berg, arts
Nog geen beoordelingen
Beoordeling icoon0 mensen vonden deze informatie nuttig

In het kort:

  • Hypertrichose is een zeldzame vorm van overbeharing.
  • Bij deze aandoening groeien meer en dikkere haren op plaatsen waar doorgaans alleen donsharen zitten, zoals op de neus en het voorhoofd.
  • Er zijn vier vormen van hypertrichose: congenitale hypertrichose lanuginosa, congenitale hypertrichose terminalis, plaatselijke hypertrichose en niet-aangeboren hypertrichose.
  • Erfelijkheid speelt een rol bij de oorzaak van hypertrichose. Verder is er nog veel onduidelijk over de oorzaken.
  • Mogelijke behandelingen bij hypertrichose zijn tijdelijke ontharing of permanente ontharing.

Over hypertrichose

Hypertrichose is een zeldzame vorm van overbeharing waarbij meer en dikkere haren groeien op plaatsen waar normaal slechts donsharen zitten. Denk hierbij aan plekken zoals je neus, voorhoofd, rug en armen. De haren kunnen tot wel tien centimeter lang worden. De zichtbaar overmatige haargroei in het gezicht heeft ervoor gezorgd dat de aandoening in de volksmond ook wel het weerwolfsyndroom wordt genoemd. Hypertrichose kan aangeboren zijn, of zich gedurende je leven ontwikkelen.

Hypertrichose mag niet verward worden met hirsutisme, een andere vorm van overbeharing die alleen bij vrouwen voorkomt. Hypertrichose en hirsutisme kunnen wel gezamenlijk voorkomen bij een persoon.

Hypertrichose is een zeldzame vorm van overbeharing waarbij meer en dikkere haren groeien op plaatsen waar normaal slechts donsharen zitten. Denk hierbij aan plekken zoals je neus, voorhoofd, rug en armen. De haren kunnen tot wel tien centimeter lang worden. De zichtbaar overmatige haargroei in het gezicht heeft ervoor gezorgd dat de aandoening in de volksmond ook wel het weerwolfsyndroom wordt genoemd. Hypertrichose kan aangeboren zijn, of zich gedurende je leven ontwikkelen.

Hypertrichose mag niet verward worden met hirsutisme, een andere vorm van overbeharing die alleen bij vrouwen voorkomt. Hypertrichose en hirsutisme kunnen wel gezamenlijk voorkomen bij een persoon.

Soorten overbeharing

Er bestaan verschillende vormen van hypertrichose:

Congenitale hypertrichose lanuginosa

Dit is een aangeboren vorm van hypertrichose, waarbij een kind wordt geboren met zogenoemde lanugoharen over hun gehele lichaam. Dit zijn zachte, ongepigmenteerde haren die ontstaan rond de twintigste week van de zwangerschap. Meestal zijn de lanugoharen weer verdwenen op het moment van de geboorte. Bij sommige mensen blijven deze lanugoharen echter hun hele leven aanwezig en kunnen ze tot wel tien centimeter lang worden.

Congenitale hypertrichose terminalis

Ook deze vorm van hypertrichose is aangeboren, maar verschilt in de soort haar. Hierbij gaat het om zogenoemde terminale haren: dikke, lange, gepigmenteerde haren die je normaal pas ontwikkelt tijdens de puberteit. Ook deze haren komen overal op het lichaam voor. Vooral deze vorm van overbeharing wordt naar weerwolfsyndroom verwezen.

Plaatselijke hypertrichose

Hierbij is er een gebied (bijvoorbeeld afgebakend door pigmentverschil) waarin terminale haren groeien. Een dergelijk gebied kan aangeboren zijn of zich later ontwikkelen. Meestal is het een op zichzelf staand verschijnsel, maar een enkele keer heeft het een onderliggende oorzaak. Wanneer een harige plek aanwezig is op de onderrug bij de geboorte, kan dit wijzen op een open ruggetje.

Niet-aangeboren hypertrichose

Hypertrichose kan ook later in je leven ontstaan. De overbeharing kan met terminale, lanugo- of donsharen zijn. Hypertrichose kan zich om verschillende redenen ontwikkelen, denk hierbij aan kanker, anorexia nervosa of medicijngebruik (zoals corticosteroïden).

Er bestaan verschillende vormen van hypertrichose:

Congenitale hypertrichose lanuginosa

Dit is een aangeboren vorm van hypertrichose, waarbij een kind wordt geboren met zogenoemde lanugoharen over hun gehele lichaam. Dit zijn zachte, ongepigmenteerde haren die ontstaan rond de twintigste week van de zwangerschap. Meestal zijn de lanugoharen weer verdwenen op het moment van de geboorte. Bij sommige mensen blijven deze lanugoharen echter hun hele leven aanwezig en kunnen ze tot wel tien centimeter lang worden.

Congenitale hypertrichose terminalis

Ook deze vorm van hypertrichose is aangeboren, maar verschilt in de soort haar. Hierbij gaat het om zogenoemde terminale haren: dikke, lange, gepigmenteerde haren die je normaal pas ontwikkelt tijdens de puberteit. Ook deze haren komen overal op het lichaam voor. Vooral deze vorm van overbeharing wordt naar weerwolfsyndroom verwezen.

Plaatselijke hypertrichose

Hierbij is er een gebied (bijvoorbeeld afgebakend door pigmentverschil) waarin terminale haren groeien. Een dergelijk gebied kan aangeboren zijn of zich later ontwikkelen. Meestal is het een op zichzelf staand verschijnsel, maar een enkele keer heeft het een onderliggende oorzaak. Wanneer een harige plek aanwezig is op de onderrug bij de geboorte, kan dit wijzen op een open ruggetje.

Niet-aangeboren hypertrichose

Hypertrichose kan ook later in je leven ontstaan. De overbeharing kan met terminale, lanugo- of donsharen zijn. Hypertrichose kan zich om verschillende redenen ontwikkelen, denk hierbij aan kanker, anorexia nervosa of medicijngebruik (zoals corticosteroïden).

Oorzaken van overbeharing

Er is nog veel onduidelijk rond de oorzaken van hypertrichose. Wel is bekend dat bij aangeboren hypertrichose erfelijkheid een rol speelt, aangezien het binnen een familie vaak meerdere keren voorkomt. Verder kan niet-aangeboren hypertrichose veroorzaakt worden door kanker, ondervoeding (bijvoorbeeld anorexia) en medicijngebruik. Hoe deze factoren de ontwikkeling van hypertrichose precies beïnvloeden is nog onbekend.

Behandeling van hypertrichose

Omdat de oorzaak van hypertrichose onbekend is, vallen alleen de symptomen te behandelen, met andere woorden het verwijderen van de overbeharing.

Er is nog veel onduidelijk rond de oorzaken van hypertrichose. Wel is bekend dat bij aangeboren hypertrichose erfelijkheid een rol speelt, aangezien het binnen een familie vaak meerdere keren voorkomt. Verder kan niet-aangeboren hypertrichose veroorzaakt worden door kanker, ondervoeding (bijvoorbeeld anorexia) en medicijngebruik. Hoe deze factoren de ontwikkeling van hypertrichose precies beïnvloeden is nog onbekend.

Behandeling van hypertrichose

Omdat de oorzaak van hypertrichose onbekend is, vallen alleen de symptomen te behandelen, met andere woorden het verwijderen van de overbeharing.

Tijdelijk ontharen

Door te scheren, harsen of epileren kun je de overbeharing tijdelijk verwijderen. Dit zijn de methoden die je zelf thuis kunt uitvoeren. Het effect is echter tijdelijk, binnen enkele dagen tot weken groeien de haren terug. Bij scheren snijd je de haar af dicht bij de huid, waardoor je binnen enkele dagen stoppels hebt. Bij epileren en harsen trek je de haar uit het haarzakje. Hierbij zal er na enkele weken weer een nieuwe haar verschijnen. Deze methoden zijn dus allemaal tijdelijk en dienen vaak herhaald te worden.

Door te scheren, harsen of epileren kun je de overbeharing tijdelijk verwijderen. Dit zijn de methoden die je zelf thuis kunt uitvoeren. Het effect is echter tijdelijk, binnen enkele dagen tot weken groeien de haren terug. Bij scheren snijd je de haar af dicht bij de huid, waardoor je binnen enkele dagen stoppels hebt. Bij epileren en harsen trek je de haar uit het haarzakje. Hierbij zal er na enkele weken weer een nieuwe haar verschijnen. Deze methoden zijn dus allemaal tijdelijk en dienen vaak herhaald te worden.

Permanent ontharen

Er zijn ook methoden die de haren permanent verwijderen, zoals, elektrisch epileren. Deze methoden zijn wat duurder dan de tijdelijke onthaarmethodes en worden meestal uitgevoerd door een schoonheidsspecialist. Ze zorgen ervoor dat haren permanent wegblijven. Na enkele behandelingen heb je veel minder haren en dunnere, minder gepigmenteerde haren. Hierdoor hoef je (nadat je de behandelingen hebt afgerond) niet steeds opnieuw te ontharen.

Elektrisch epileren wordt aanbevolen wanneer slechts een klein oppervlak behandeld moet worden. Lasertherapie of IPL kan uitstekend worden toegepast als een groter oppervlak moet worden onthaard.

Er zijn ook methoden die de haren permanent verwijderen, zoals, elektrisch epileren. Deze methoden zijn wat duurder dan de tijdelijke onthaarmethodes en worden meestal uitgevoerd door een schoonheidsspecialist. Ze zorgen ervoor dat haren permanent wegblijven. Na enkele behandelingen heb je veel minder haren en dunnere, minder gepigmenteerde haren. Hierdoor hoef je (nadat je de behandelingen hebt afgerond) niet steeds opnieuw te ontharen.

Elektrisch epileren wordt aanbevolen wanneer slechts een klein oppervlak behandeld moet worden. Lasertherapie of IPL kan uitstekend worden toegepast als een groter oppervlak moet worden onthaard.

Bronnen

Deze informatie is gebaseerd op de volgende bronnen: 

Deze informatie is gebaseerd op de volgende bronnen: 

Terug naar het begin

Pagina laatst aangepast op 23-02-2021

Auteur: Redactie Gezondheidsplein

Deze informatie is gecontroleerd door: B. van den Berg, arts

Vond je deze informatie nuttig?

Nog geen beoordelingen

Heeft deze informatie jou geholpen?

.
- Advertentie -
- Advertentie -