Huidinfectie

De huid van de mens wordt opgevat als een orgaan. Evenals alle andere organen bestaat de huid uit meerdere soorten weefsels zoals de opperhuid, de lederhuid en het onderhuids bindweefsel. Verspreid in de huid komen zintuigcellen voor van de pijn-, tast- en temperatuurzin. Daarnaast herbergt de huid miljoenen zweetklieren, talgklieren en haarzakjes waaruit haren groeien.

Een van de belangrijkste taken van de huid is het bieden van bescherming. De intacte huid laat geen ziekteverwekkers door en beschermt tevens tegen overmatig vochtverlies en uitdroging.

Huidinfecties kunnen ontstaan doordat micro-organismen zoals bacteriën, schimmels en virussen erin slagen de opperhuid te passeren. Meestal gebeurt dit bij een beschadiging of via een haarzakje.

De bekendste klachten met betrekking tot de huid zijn rode vlekjes en allerlei soortafwijkingen die boven het oppervlak uitsteken, zoals wratten, puistjes en pukkels. Omdat van veel huidziekten de oorzaak eigenlijk niet bekend is worden ze benoemd naar de verschijnselen die erbij optreden. Zo zijn bij acne, mee-eters en puistjes de belangrijkste verschijnselen. Van eczeem zijn dat roodheid, schilfers, blaasjes, pukkels en jeuk.

Zie verder bij steenpuist en andere afzonderlijk beschreven huidaandoeningen.

Wist je dat wondroos ook een aandoening is die veroorzaakt wordt door een bacterie? Lees hier meer over wondroos.

De Staphylococcus aureus bacterie komt bij de mens voor op de huid, onder meer in het haar, onder de oksels en in de lies. Bij mensen met een gezonde natuurlijke weerstand geeft de bacterie niet snel problemen. Bij een lage weerstand of verstoorde huid hebben dragers van de bacterie echter kans op huidinfecties, zoals puisten.

Andere voorbeelden van huidinfecties die de Staphylococcus aureus bacterie veroorzaakt zijn: 

• Krentenbaard
• Ontstoken nagelriem
• Steenpuisten
• Eczeem
• Rosacea
• Huidirritatie