Celicia was erg verdrietig toen ze te horen kreeg dat ze hiv-positief was. “De consulent zei tegen mij: ‘Ga alsjeblieft zorgvuldig om met het vertellen, want er zijn ook mensen die er nog niet zo veel van weten. Die schrikken dan misschien en stoten je af. Dat zou zo zonde zijn.’ Daarom heb ik het voorlopig voor me gehouden en het alleen aan mijn ouders verteld.” Toch is ze na een paar maanden open gaan vertellen over haar diagnose aan andere mensen. “Ik denk dat er bij mij juist geen afstoting plaatsvindt, omdat ik er duidelijk over ben dat er geen risico is.”
Desondanks heeft ook zij te maken gehad met onwetendheid en vooroordelen. Bij haar tandarts moest ze bijvoorbeeld als laatste van de dag komen. “Die tandarts heeft een protocol uit de middeleeuwen en daarin staat dat je aan het einde van de dag moet komen als je hiv hebt. Toen heb ik gezegd: ‘Ga dat protocol aanpassen, want dat klopt niet. Niemand hier loopt risico om het van mij te krijgen. Maar ik kan hieruit concluderen dat jullie twijfelen aan jullie eigen schoonmaakkunsten. Ik ben vatbaarder, dus wil ik als eerste van de dag als jullie niet goed schoonmaken. Straks krijg ik allemaal kwaaltjes door een bezoek aan de tandarts.’” Uiteindelijk wilde de tandarts het protocol niet aanpassen en daarom is Celicia overgestapt naar een andere tandarts.
Een ander moment waarop Celicia met vooroordelen te maken heeft gehad, was bij een kennis. Celicia was uitgenodigd op een verjaardag bij deze kennis. “In de week van de verjaardag kregen mijn partner en ik een berichtje. Daarin stond dat de familie inmiddels vernomen had dat ik hiv heb en dat die het een beetje ongemakkelijk zouden vinden als ik op de verjaardag zou zijn.” Terwijl de kans dat de ziekte wordt overgedragen zelfs bij seks nul is, als je je medicijnen goed slikt. Dit is ook waar de campagne niet meetbaar=niet overdraagbaar van de Hiv Vereniging voor staat.