Dyscalculie

Dyscalculie is een stoornis in het leren en snel toepassen van reken- en wiskundekennis. De letterlijke betekenis van het woord is 'niet kunnen berekenen'. Het is een probleem bij het aanleren van rekenen en wiskunde, dat niet veroorzaakt wordt door een te lage intelligentie. 

Dyscalculie komt vaak op kinderleeftijd aan het licht, maar je houdt de aandoening je gehele leven. Ook volwassenen kunnen dus dyscalculie hebben. Naar schatting heeft 3 tot 4% van de mensen dyscalculie. Dyscalculie moet niet verward worden met dyslexie. Mensen met dyslexie zijn 'woordblind'. Zij hebben moeite met het verwerken van letters en klanken.

De oorzaak van dyscalculie is onbekend, maar uit hersenonderzoek blijkt dat bepaalde hersengebieden er iets mee te maken hebben. Wat deze er dan mee te maken hebben is onduidelijk. Dyscalculie komt vaak in families voor, dus waarschijnlijk is ook een erfelijke factor in het spel.

Het belangrijkste symptoom van dyscalculie is moeite hebben met rekenen. Bij de meeste kinderen worden gemakkelijke sommen op den duur een automatisme. Een kind weet bijvoorbeeld wat drie plus vier is. Daarna leert hij snel wat dertien plus vier is, door van de eerder opgeslagen informatie gebruik te maken. Een kind met dyscalculie heeft hier meer moeite mee en moet hier langer over nadenken. Het duurt langer voordat de rekenvaardigheden aangeleerd worden.

Kenmerken van dyscalculie zijn:

• Een kind blijft lang 'op zijn vingers tellen'.
• Vaak getallen omdraaien of verkeerd plaatsen.
• Moeite hebben met de stappen te doorlopen voor het oplossen van een som.
• Geen som op kunnen lossen door een herinnering op te halen van een eerder opgeloste, soortgelijke som.
• Trager rekenen dan andere kinderen.
• Moeite met klokkijken.
• Vaak is er ook een minder goed korte termijngeheugen.
• Vaak krijgen kinderen met een leerstoornis als dyscalculie ook faalangst, een gebrek aan zelfvertrouwen, gedragsproblemen of zelfs depressiviteit.

Dyscalculie is een lastige stoornis, omdat je bijvoorbeeld moeite hebt met snel geld tellen bij het afrekenen van je boodschappen. En omdat je niet goed kunt klokkijken of bijvoorbeeld de bustijden in het bushokje niet goed kunt lezen of kunt misinterpreteren.

Een test voor dyscalculie bestaat niet. Er moet onderzoek gedaan worden naar hoe de betreffende persoon rekentaken uitvoert. En er moet ook worden nagetrokken of er wel voldoende onderwijs is geweest en of er geen sprake is van emotionele problemen. Ook het taalniveau moet worden onderzocht. Een orthopedagoog of een psycholoog kan het diagnostisch onderzoek naar dyscalculie uitvoeren. 

Dyscalculieverklaring

Als de diagnose dyscalculie is gesteld, wordt een dyscalculieverklaring opgesteld. In deze dyscalculieverklaring staat wat je probleemgebieden zijn en welke hulp en voorzieningen je nodig hebt. Je school of onderwijsinstelling kan aan de hand van deze verklaring de hulp geven die je nodig hebt.

Deze informatie is gebaseerd op de volgende bronnen: 

• Hersenstichting