"Alles kreeg de schuld: de nieuwe buren met vijf luidruchtige kinderen, mijn werk waar ik me onbegrepen voelde en mijn man, die me niet begreep en zich onverschillig opstelde. Maar niets bleek minder waar. Ik kwam daar achter toen ik toevallig voor iets anders bij mijn huisarts moest zijn. Hij vroeg hoe het met me ging, omdat ik in de zes jaar dat ik bij hem ingeschreven was nog nooit een bezoek gebracht had, tenzij het om een herhaalrecept ging, dat ik bij de balie ophaalde. Ik barstte in huilen uit en was bijna niet meer te bedaren. Eindelijk iemand die aan me vroeg hoe het met mij gesteld was! Dat hebben er achteraf wel meer gedaan, maar soms ben je horende doof."
Gezondheidsplein is partner van onder andere Dokterdokter en Ziekenhuis. Wij werken samen met verschillende medische patiëntverenigingen, beroepsverenigingen, stichtingen en medisch specialisten.
Meer informatieGezondheidsplein is een informatieve website over gezondheid. De gezondheidsinformatie op deze website staat los van eventueel getoonde advertenties.
"Ik wist niet dat ik een depressie had, totdat ik in huilen uitbarstte"
Verhaal door Erika (49)
Erika (49 jaar) voelde zichzelf langere tijd kribbig, opgejaagd en ze kon niets verdragen. Ze dacht dat het vanzelf wel overging. Een depressie, daar had ze nooit over nagedacht.
- Advertentie -
Reacties
In 2016 ben ik ook geconfronteerd met ‘n depressie, anti-depressiva geslikt tot eind 2018. Omdat ik me zo goed voelde ben in overleg met de huisarts gaan afbouwen. Had ik het maar niet gedaan..na 6 weken zonder medicatie ben ik weer terug bij af. Huilbuien-neerslachtig-geen energie en levenslust. Kortom weer ‘n depressie, slik nu 8 weken medicatie maar merk nog geen verbetering, dus wees voorzichtig met stoppen, het kan zomaar weer terugkomen..ik vind ‘t een hel..
Ooit een burn-out gehad en paroxetine gekregen. Dat heeft me toen geholpen. Maar nu weer veel huilbuien en weer aan de paroxetine maar helaas. Nu helpt het mij niet. In hoop nog dat het door de overgang komt, want ik ben pas 51 jaar. Ik weet het niet. Het is vervelend dat je te pas en te onpas moet huilen.
Zo herkenbaar.
Mag ik vragen welk medicijn je dan gekregen hebt?
Dan kan ik dit voorstellen aan de arts.
GroetjesHey, ik ben Manon en ik ben 13 jaar.
In het eerste jaar op de middelbare school struggelde ik met mezelf en ben in tranen uitgebarsten. Ik kon nergens tegen. Als m'n ouders iets vroegen, was het allemaal te veel. Ik weet niet wat er met mij is.lieve anoniem
geloof maar van iemand die al jaren depressief is
als je je nu goed voelt,laat het dan zo!
ik ben ooit enorm opgeknapt van prozac en heb dat dus na een jaar afgebouwd,het ging weer fout en prozac hielp niet meer!
nu zeker 15 jaar later en ontelbare soorten antidepressiva die ik nu uiteindelijk niet meer slik
ben ik nog steeds depressief!
en nu ik niet meer kan werken wegens artrose in de rug en knieÃÆën,wordt het dal steeds dieper.Hey mensen, zoiets heb ik ook gehad bij de huisarts. Ik vond eigenlijk alles wat ik moest en waar ik naar toe moest eng, maar toen vond mijn vader het tijd dat ik eens naar de huiarts ging omdat ik vaak moe was en misselijk, duizelig. De huisarts vertelde mij dat ik een sociale fobie heb en depressief was en hij vond dat ik nodig zoloft moest gaan slikken. Ik dacht echt van ik kan echt niet deprie zijn waar wel een aantal maanden volgde. Een klinische opname in een psychiatrische inrichting van 10 maanden wat achteraf zelfs te kort blijkt te zijn
Beste Anoniem! Ook ik heb zoiets dergelijks meegemaakt! Bij mij vroeg de huisarts niet hoe het met me ging, maar ik zat daar zelf al omdat ik toendertijd aan angstaanvallen leed (ik had toen nog geen idee wat dat was, en wat er met me aan de hand was!) Toen bleek dat ik ook een lichte vorm van depressiviteit had werd mij ook pillen voorgeschreven, op dit moment ben ik aan het afbouwen en ik kan niet wachten om er vanaf te zijn! Niet omdat het slecht bevalt maar ik en mijn vriend hebben een nieuw "doe" in ons leven....een kindje!! Dus voor dat toekomstige kindje wil ik maar al te graag stoppen en er sterker uitkomen. Dit gaat ook zeker lukken, want ik zie de tijd dat ik depressief aan de pillen thuiszat als een ervaring om de dingen die je gelukkig maken meer te gaan waarderen!!!!Ook vind ik dat deze tijd nodig was om jezelf een halt toe te roepen en eens even stil te staan bij het feit voor wie je nu eigenlijk leeft! Voor mij is het een hele belangrijke gebeurtenis geweest en ik ben "blij" dat het me overkomen is om zo het leven wat positiever te gaan bekijken!!!!!!!\ Veel geluk Anoniem en laat je niet kisten, jij bent nog altijd baas over je eigen gevoelens........C.
Beste Anoniem! Ook ik heb zoiets dergelijks meegemaakt! Bij mij vroeg de huisarts niet hoe het met me ging, maar ik zat daar zelf al omdat ik toendertijd aan angstaanvallen leed (ik had toen nog geen idee wat dat was, en wat er met me aan de hand was!) Toen bleek dat ik ook een lichte vorm van depressiviteit had werd mij ook pillen voorgeschreven, op dit moment ben ik aan het afbouwen en ik kan niet wachten om er vanaf te zijn! Niet omdat het slecht bevalt maar ik en mijn vriend hebben een nieuw "doe" in ons leven....een kindje!! Dus voor dat toekomstige kindje wil ik maar al te graag stoppen en er sterker uitkomen. Dit gaat ook zeker lukken, want ik zie de tijd dat ik depressief aan de pillen thuiszat als een ervaring om de dingen die je gelukkig maken meer te gaan waarderen!!!!Ook vind ik dat deze tijd nodig was om jezelf een halt toe te roepen en eens even stil te staan bij het feit voor wie je nu eigenlijk leeft! Voor mij is het een hele belangrijke gebeurtenis geweest en ik ben "blij" dat het me overkomen is om zo het leven wat positiever te gaan bekijken!!!!!!!\ Veel geluk Anoniem en laat je niet kisten, jij bent nog altijd baas over je eigen gevoelens........C.
Hey mensen, zoiets heb ik ook gehad bij de huisarts. Ik vond eigenlijk alles wat ik moest en waar ik naar toe moest eng, maar toen vond mijn vader het tijd dat ik eens naar de huiarts ging omdat ik vaak moe was en misselijk, duizelig. De huisarts vertelde mij dat ik een sociale fobie heb en depressief was en hij vond dat ik nodig zoloft moest gaan slikken. Ik dacht echt van ik kan echt niet deprie zijn waar wel een aantal maanden volgde. Een klinische opname in een psychiatrische inrichting van 10 maanden wat achteraf zelfs te kort blijkt te zijn
lieve anoniem
geloof maar van iemand die al jaren depressief is
als je je nu goed voelt,laat het dan zo!
ik ben ooit enorm opgeknapt van prozac en heb dat dus na een jaar afgebouwd,het ging weer fout en prozac hielp niet meer!
nu zeker 15 jaar later en ontelbare soorten antidepressiva die ik nu uiteindelijk niet meer slik
ben ik nog steeds depressief!
en nu ik niet meer kan werken wegens artrose in de rug en knieÃÆën,wordt het dal steeds dieper.
Reageer ook
- Advertentie -
- Advertentie -
Cookies op gezondheidsplein.nl
Om gezondheidsplein.nl voor jou nog makkelijker en persoonlijker te maken, gebruikt Gezondheidsplein cookies (en daarmee vergelijkbare technieken).
Met deze cookies kunnen wij en derde partijen informatie over jou verzamelen en jouw internetgedrag binnen, en mogelijk ook buiten, onze website volgen. Met deze informatie passen wij en derde partijen de website, onze communicatie en advertenties aan op jouw interesses en profiel. Daarnaast kan je door deze cookies informatie delen via social media.
Als je op "Accepteer" klikt, dan geef je Gezondheidsplein toestemming om cookies voor social media en gepersonaliseerde advertenties te plaatsen. Lees hier meer over in ons privacybeleid en cookiebeleid.
Via "Cookie Instellingen" kan je zelf ook instellen welke cookies worden geplaatst. Je kan je keuze altijd wijzigen of intrekken op ons cookiebeleid.
Gezondheidsplein is partner van onder andere Dokterdokter en Ziekenhuis. Wij werken samen met verschillende medische patiëntverenigingen, beroepsverenigingen, stichtingen en medisch specialisten.
© 2022 Gezondheidsplein