"Tijdens mijn zwangerschap raakte ik mijn baan kwijt, omdat het niet mogelijk was om minder uren te werken en omdat mijn diploma vanaf dat moment niet meer voldoende was. Ik vond dat niet zo erg. Ik wilde ook graag via het uitzendbureau werken, omdat je dan de dagen/uren zelf kunt indelen. In de verzorging is altijd wel werk. Na de bevalling ben ik eerst nog thuis geweest. Na 4 maanden ben ik aan het werk gegaan in een bejaardentehuis. Ik vond dit heel erg leuk en moeilijk tegelijk. Ik heb ook even een traantje moeten laten, toen ik ging en mijn dochtertje Demi moest achterlaten. Het werk ging totaal niet, want ik kreeg een heel erge terugval! Ik kon nog minder dan in de zwangerschap. Ik had nu vooral last en pijn aan mijn schaambot, maar nu had ik nog een kleintje waar ik voor wilde zorgen."
"Ik moest veel regelen en moest de ziektewet in. Ik kreeg fysiotherapie en de conclusie was dat ik veel te veel overbelast was en van voren af aan moest beginnen. Er werd een medische indicatie aangevraagd om te kunnen verhuizen. We wonen hier niet echt ideaal; met een kleintje op een flat 3 hoog. Demi moet gedragen worden, terwijl het mij overal wordt afgeraden om trappen te lopen. Helaas werd ons verzoek afgewezen. Ik werd het echt ontzettend zat. Er ging een knop om en ik ben toen naar een andere fysiotherapeut gegaan, die gespecialiseerd was in dit probleem. Ook ging ik onder begeleiding fitnessen en in onze woonplaats is ook nog een speciaal half uurtje zwemmen voor bekkenpatiënten. Dat hielp, gelukkig! Ik kon weer wat meer en ben ook begonnen met fietsen. Ik fiets nu ondertussen ongeveer een half uurtje op een iets aangepaste fiets, met Demi voorop en zelfs de buggy mee achterop, al heb ik nog steeds moeite met opstappen en dan weer op gang komen."