Gezondheidsplein is een informatieve website over gezondheid. De gezondheidsinformatie op deze website staat los van eventueel getoonde advertenties.

"Door de plaswekker is onze Ramon van het bedplassen af"

Verhaal door Lia (36)

Lia (36 jaar) begon zich zorgen te maken over het bedplassen van haar zoon Ramon (8 jaar). Ze probeerden van alles en zo nu en dan was hij een keer een nacht droog, maar echt helpen deed niets. Ramon plaste nog steeds regelmatig in zijn bed. Het gevolg was dat Ramon nooit ergens durfde te gaan logeren en zich erg onzeker voelde.

Van alles geprobeerd

"Ramon was al vroeg zindelijk overdag, maar 's nachts hield hij het niet droog. In het begin maakte ik me daar geen zorgen over. Van de huisarts had ik begrepen dat ongeveer 15% van de zesjarigen nog in bed plast en dat dit vanzelf wel weer over ging. Ramon had verder ook geen lichamelijke problemen, dus niets om je zorgen over te maken. Maar vervelend was het natuurlijk wel, dus probeerden we van alles. 's Avonds na het eten geen drinken meer geven, voor het slapen gaan plassen en midden in de nacht nog een keer eruit, maar het hielp allemaal niet echt. Door Ramon 's nachts nog een keer te laten plassen was zijn bed de volgende ochtend wel een stuk minder nat, maar nog steeds niet droog!"

"Ramon was al vroeg zindelijk overdag, maar 's nachts hield hij het niet droog. In het begin maakte ik me daar geen zorgen over. Van de huisarts had ik begrepen dat ongeveer 15% van de zesjarigen nog in bed plast en dat dit vanzelf wel weer over ging. Ramon had verder ook geen lichamelijke problemen, dus niets om je zorgen over te maken. Maar vervelend was het natuurlijk wel, dus probeerden we van alles. 's Avonds na het eten geen drinken meer geven, voor het slapen gaan plassen en midden in de nacht nog een keer eruit, maar het hielp allemaal niet echt. Door Ramon 's nachts nog een keer te laten plassen was zijn bed de volgende ochtend wel een stuk minder nat, maar nog steeds niet droog!"

Actie ondernemen

"Toen Ramon 8 jaar werd, vond Lia het tijd om actie te ondernemen. Ramon zelf sprak nooit over het bedplassen, maar zat er wel erg mee. Hij wilde graag van het bedplassen af, maar schaamde zich er erg voor en wilde dan ook niet naar de huisarts. Ik wist ondertussen niet meer wat ik nog kon proberen omdat ik al van alles had geprobeerd en dus gingen we uiteindelijk toch naar de huisarts."

"Toen Ramon 8 jaar werd, vond Lia het tijd om actie te ondernemen. Ramon zelf sprak nooit over het bedplassen, maar zat er wel erg mee. Hij wilde graag van het bedplassen af, maar schaamde zich er erg voor en wilde dan ook niet naar de huisarts. Ik wist ondertussen niet meer wat ik nog kon proberen omdat ik al van alles had geprobeerd en dus gingen we uiteindelijk toch naar de huisarts."

De plaswekker

"De huisarts raadde een plaswekker aan. Daar hadden we nog niet aan gedacht en het leek wel de moeite waard om te proberen. De huisarts wist te vertellen dat ongeveer 90% van de kinderen die de plaswekker gebruikten zo van het bedplassen afgekomen waren. Bij Ramon leek het ook al snel te helpen. Zo nu en dan had hij nog wel eens een ongelukje, maar de meeste nachten werd hij op tijd van de wekker wakker waardoor hij op tijd op het toilet was om daar te plassen."

"De huisarts raadde een plaswekker aan. Daar hadden we nog niet aan gedacht en het leek wel de moeite waard om te proberen. De huisarts wist te vertellen dat ongeveer 90% van de kinderen die de plaswekker gebruikten zo van het bedplassen afgekomen waren. Bij Ramon leek het ook al snel te helpen. Zo nu en dan had hij nog wel eens een ongelukje, maar de meeste nachten werd hij op tijd van de wekker wakker waardoor hij op tijd op het toilet was om daar te plassen."

Meer zelfvertrouwen

"Na zes weken was hij zelfs een week achter elkaar droog! De huisarts adviseerde om nog een paar weken de plaswekker te blijven gebruiken. Na twee maanden was het zover: de eerste nacht zonder plaswekker! En het was een succes, hartstikke droog! Na twee maanden was Ramon 's nachts zelfstandig droog! Ik zag mijn zoon opbloeien, hij kreeg weer meer zelfvertrouwen en durfde vriendjes uit te nodigen om te komen logeren en ging zelf uit logeren! Een paar maanden later ging hij zelfs mee op voetbalkamp!"

"Na zes weken was hij zelfs een week achter elkaar droog! De huisarts adviseerde om nog een paar weken de plaswekker te blijven gebruiken. Na twee maanden was het zover: de eerste nacht zonder plaswekker! En het was een succes, hartstikke droog! Na twee maanden was Ramon 's nachts zelfstandig droog! Ik zag mijn zoon opbloeien, hij kreeg weer meer zelfvertrouwen en durfde vriendjes uit te nodigen om te komen logeren en ging zelf uit logeren! Een paar maanden later ging hij zelfs mee op voetbalkamp!"

Terug naar het begin

Reacties

  • Anoniem

    03 maart 2016 21:50

    Hoi. Ik ben twaalf jaar oud. Ik had vroeger dat ik ongeveer drie keer per week een nat bed had. We hebben toen nog niet zo veel gedaan, omdat mijn ouders zeiden dat het wel over zou gaan. Het ging niet over. Dus toen zijn we gaan zoeken naar oplossingen, zoals dat mijn vader me altijd wakker maakte, minder drinken voor het slapen gaan en geruststelling van mijn vader (hij had het ook tot eind groep 8, daarna is het overgegaan). Toen hadden we een plaswekker gekocht en dat heeft mij erg geholpen. Ik plas nu hooguit nog één keer in de twee maanden in mijn bed. Toch kan ik niet zeker bij vriendinnen gaan logeren, want als het dan precies die keer misgaat sta ik vreselijk voor joker en heb ik geen leven in de klas meer. Als ik een luier aantrek, tja, als ze dat ontdekken heb ik nog een groter probleem. Ik ben ondertussen ook al twaalf en ben bang dat het nooit overgaat, heeft iemand tips?

    • jay

      19 januari 2013 10:41

      Hoezo plast ze nog in bed?

      • Hande

        01 juni 2011 00:42

        onze kind 7,5 jaar plast nogsteeds iedere nacht in zijn bed. We hebben van alles geprobeerd. maar het helpt niet.Plaswekker was geen succes bij ons omdat hij niet wakker werd. we weten echt niet wat we moeten doen!

        • Dominique

          26 oktober 2009 12:10

          Hallo,

          Ik ga het kort houden maar ik ben hypnotherapeut en hou me bezig met voornamelijk problemen bij kinderen zoals aggressie, bedplassen, concentratieproblemen en dergelijke op te lossen onder hypnose, deze methode heeft zich bij mij al zeker en vast bewezen.

          • anoniem

            26 april 2009 12:23

            mijn zus was 20 toen ze snachts nog in bed plasten dat is erger dan een kind van 8 jaar ik zou wel contact zoeken met de huisarts, om te kijken of er iets voor is te vinden dat hij s;nachts droog word.hij kan ook problemen hebben op school dat hij ergens bang voor is bed plassen heeft altijd wel een oorzaak

            • moeder

              31 mei 2008 16:15

              mijn zoon was tot zijn 4de dag en nacht zindelijk.op kleuterschool ging zijn juf trouwen en van school af en het bed plassen begon.alles geprobeerd zelf een plas wekker,iedereen zat stijf overeind van schrik maar de plasser sliep er dwars doorheen.pas in zijn pubertijd was het in 1 maand tijd ineens over.mijn man en zijn vader hebben ook tot ruim hun 12de jaar in bed geplast misschien is het wel erfelijk,wij hebben er in ieder geval nooit een probleem van gemaakt,en hij is opgegroeid tot een leuke vrolijke volwassen vent die zelf (nog) geen kinderen heeft.

              • Saskia

                31 mei 2008 02:55

                Mijn zoon plastte met z'n 8 ook nog dagelijks in bed.Niets hielp ook niet het laten plassen enz.Ik heb uiteindelijk van de huisarts een neusspray gekregen en vanaf toen heeft ie niet meer in bed geplast. Hij heeft het langdurig gebruikt (wel afgebouwd).Na 9 maanden plast ie nu niet meer in bed en wordt zelfs 's nachts wakker om te plassen.

                • an

                  26 februari 2008 17:23

                  mijn vriendin,s dochter is 10 en plast soms wel 5 keer per nacht niemand weet het. ze plast overdag minstens 1 keer per dag. zelf zit ze er erg mee. een keer ging ze op kamp en bleef 2 nachten slapen, ze sliep met 2 jongens en 2 meisjes. toen alleen zij sliep, (en de rest nog wakker wan begon het: ze had geen luier aan. dus ze plaste zo veel, er kwam zefs plas op de anderen bedden. toen ze s,morgens wakker werd lag ze alleen in de tent. ze voelde dat haar broek nat was. ze schrok zo erg dat ze van de schrik nog een keer plaste. toen kwam haar mama haar halen. en ze ging gou naar huis.

                  • anoniem

                    06 januari 2008 19:50

                    Toen ik in de 1ste middelbaar zat ging alles heel goed. Ik was sociaal had veel vrienden. Ik had alleen concentratieproblemen op school en problemen thuis. Maar op school vergat ik dat altijd en probeerde mijn problemen te vergeten door te lachen en een beetje gek te doen. Toen ik in de 4de middelbaar zat had ik geen interesse meer in de lessen die ik kreeg. Ik luisterde niet naar de leerkrachten. Mijn punten waren slecht. Ik was altijd jaloers op mijn vriendinnen. Niks verliep zoals ik wou. Daardoor werd ik wisselvallig. Soms opgewekt en soms een beetje depressief. Na mijn 4de jaar had ik slechte punten en moest van richting veranderen. Maar aangezien je de richting niet op onze school had moest ik van school veranderen. Ik schreef me dus in op een andere school. Ik had daar een heel goed gevoel over. Ik dacht dat ik meer interesse ging krijgen in de lessen die ik kreeg omdat ik een richting ging volgen wat me lag. Ik dacht ook dat de wisselvalligheid wegging. Maar het werd erger. De meisjes van mijn klas waren anders dan mijn vorige school. Ik kon niet met iedereen opschieten en had dat jaar al ruzie met iemand. Dat meisje beweerde dat ik ziek was in mijn hoofd. De leerkracht had me ook aangesproken dat ik wisselvallig was en dat ik dat gewoon moest verbeteren en dat alles weer in orde kwam. Ik was dat jaar heel ongelukkig maar probeerde dat te verbergen. Nadat ik mijn slechte rapport had gekregen zei een vriendin van mij 'kom naar onze klas'. Ze volgde ook nog een hoge richting die ik kon volgen en ik dacht 'ja ik ga de richting volgen'. Want die richting lag me meer dan de andere richting die ik volgde. Dat was ook waar. Ik luisterde meer naar de leerkrachten en vond dat ik een fijne klas had. Maar na een periode wou mijn vriendin stoppen met school. Dat kwetste me want aan haar vertelde ik alles en vertrouwde ik het meest. Oke ze stopte, maar ik moest doordoen. Maar was nog altijd wisselvallig. Ik probeerde dit altijd te ontkennen en doen alsof er niks aan de hand was, dacht wel dat alles beter ging. Na die jaar kreeg ik voor de 1ste keer in mijn leven een c-attest. Ik ben van Belgie en daar betekent het dat je uw jaar moest overdoen. Maar ik wou dat niet op die school. Ik wou weer iets anders volgen. Dus ging ik naar een andere school waar mijn vriendin zat die ik al ken sinds ik in de lagere school zat. Daar heb ik weer van richting moeten veranderen omdat ik slechte punten had rapport. Daarna ging ik terug naar de richting wat ik bij mijn vorige school het laatst had gedaan en was uiteindelijk geslaagd. In die klas was ik goed bevriend met een meisje. Maar zij was niet geslaagd. Dit allemaal had nog een reden. Toen ik klein was sloeg mijn vader mijn moeder. Ik heb soms nog zovan die kleine trauma's. Waar vb. mijn moeder mij vroeg om hulp en ik niks kon doen omdat ik bang was van mijn vader. Mijn moeder heeft schizofrenie en wist soms niet wat ze zei. Daardoor braken we meestal schande bij kennissen en familie. Daardoor werd mijn vader agressief en sloeg ze mijn moeder. We kregen niet echt veel steun van de familie. Maar meer van mijn grootouders. Ik had wel een goeie band met 1 van mijn tantes. Haar man is de broer van mijn moeder en heeft ook een vorm van schizofrenie. Zij praatte soms met mij over de problemen thuis. En haar kon ik het ook vertellen want zij was ook familie. Aan mijn eige vriendinnen durfde ik dat nooit. Ik herinner me nog dat ik 12 jaar was en mijn moeder gelijk een gek op straat schreeuwde. De buren konden het allemaal horen. Ze wist dus niet wat ze zei. Dat moment wist ik niet wat ik moest doen. Ik was nog jong. Ik was nog maar 12 jaar ik riep "mama kom binnen" maar ze luisterde niet. Ze bleef verder roepen. Ik was aan het huilen en belde mijn papa op. En toen is mijn papa gekomen en zijn ze de volgende dag naar de psychiater toegestapt. Mijn moeder heeft in een instelling gezeten 2 weken lang. Nadat ze terug kwam werd ze beter. Ze begon meer zinnige dingen te zeggen en wist ook wat ze zei. Ze ging ook vaak langs bij mijn tante, mijn oma en bij haar vriendinnen. Ze werd socialer. Ze nam ook haar medicatie in. Vroeger verstopte ze haar medicatie altijd onder de deurlegger voor de deur. Na een tijdje begon ze weer haar medicatie niet in te nemen en ging ze niet naar de dokter voor haar maandelijkse spuit. Laatste weken heb ik veel ruzie met haar gehad omdat ik gek word van de dingen die ze zegt. Nu zit ik ondertussen in mijn laatste jaar. Heb vaak concentratieproblemen in de klas. En probeer altijd afleiding te zoeken als ik moet leren. Ik doe weekendwerk en maak heel veel fouten bij mijn weekendwerk. Ik vergeet veel en ben heel vaak verstrooid. Ik vind de werk fijn die'k doe omdat de mensen daar fijn zijn. Maar door mijn verstrooidheid lachen ze wel eens met mij. Ik ben sociaal maar in een grote groep zeg ik meestal niet veel. In de klas heb ik dit meestal als ik voor iedereen moet praten. Als ik voorbeeld een mondeling examen heb kan ik er niet tegen als iemand meekijkt. Dan val ik stil. Als k bij mijn eige vriendinnen ben buiten op de speelplaats ben ik natuurlijk niet zo. Ik heb dit alleen in de klas. Ik zou nu gewoon terug mijn eige willen zijn. En niet meer zo verstrooid zijn. En niet te veel denken en gewoon doen. En niet te veel stilstaan bij iets kleins. Ik wil gewoon de persoon zijn die ik vroeger was! Nu ben ik aan het denken om naar de psycholoog te gaan. Ik wil antidepressiva innemen maar ik ben bang voor dat het erger gaat worden.

                    • C.

                      06 september 2006 00:03

                      Mijn dochter heeft ook tot haar 12e in bed geplast. We hebben alles geprobeerd, plaswekker, minrin, wakker maken, 's avonds niet meer drinken etc. Niets hielp, tot dat.....zij door een knieblessure het voeteneind van haar bed hoog moest zetten (90 graden). Sinds die dag is zij droog en hebben we na een aantal maanden het bed gewoon weer laten zakken. Als u alles al geprobeerd hebt, is dit misschien de moeite van het proberen waard.

                      .
                      - Advertentie -
                      - Advertentie -