Gezondheidsplein is een informatieve website over gezondheid. De gezondheidsinformatie op deze website staat los van eventueel getoonde advertenties.

"Door artrose kan ik een tijd niet sporten"

Verhaal door Wilma (41)

Wilma (41 jaar) heeft haar hele leven gesport. Van jongs af aan deed ze aan tennis. Later kwamen daar squash en joggen bij. Dat veel sporten niet echt goed is voor je lichaam heeft Wilma vorig jaar ondervonden. Ze kreeg artrose. Sporten was er voor haar dus niet meer bij. Maar een paar jaar later wil ze tennis toch weer proberen op te pakken. 

Hoe ik ontdekte dat ik artrose had

"Ik heb altijd fanatiek aan sport gedaan. Van jongs af aan tennis ik twee á drie keer in de week. Ik ben er mee opgegroeid. Mijn ouders tennisten ook allebei en zodoende heb ik dat overgenomen. Soms deed ik mee aan een toernooi van de tennisclub, maar dat was maar een keer in het seizoen. Doordeweeks liep ik ook nog af en toe hard. Ik woon in een bosrijke omgeving, dus een uurtje joggen is dan makkelijk gedaan. Als ik echt zin had liep ik behoorlijk wat kilometers."

"In de wintermaanden speelde ik regelmatig een potje squash. Na mijn werk ging ik met een collega naar de squashbaan om daar alle werkstress van mij af te slaan. Heerlijk was dat. Ik kwam altijd helemaal ontspannen thuis. In de winter voelde ik mij vaak depressief. Een potje squashen deed mij altijd goed en ik kon er weer een paar dagen tegen aan. Zo zie je maar dat sport goed voor je is. Maar te veel sporten is ook weer niet goed voor je botten, zo bleek later. Ik sportte altijd met veel plezier en het is ook een hele tijd goed gegaan. Maar twee jaar terug kreeg ik eigenlijk steeds meer last van mijn knieën en enkels."

"Als ik een keer weer fanatiek op de tennisbaan had gestaan dan kon je me 's avonds opvegen. Ik was doodmoe en mijn gewrichten begonnen pijn te doen. Als ik een toernooi had getennist kon ik de dagen daarna niet eens meer lopen. Later zakte de pijn wel weg, maar het was toch vervelend. Op een dag ben ik naar mijn huisarts gegaan. Ik heb hem mijn verhaal verteld. Na een paar onderzoeken bleek dat ik een lichte vorm van artrose had. Artrose is een aandoening van de gewrichten. Bij mij zat het voornamelijk in mijn knieën. Op de plek van het gewricht komen twee botten bij elkaar met daaromheen gewrichtskraakbeen. Als dat kraakbeen beschadigd raakt, kunnen er ook problemen ontstaan met het onderliggende bot. Dit is dan niet meer goed beschermd en kan daardoor dikker worden en misvormd raken. Daardoor deden mijn knieën zo'n pijn."

"Ik heb altijd fanatiek aan sport gedaan. Van jongs af aan tennis ik twee á drie keer in de week. Ik ben er mee opgegroeid. Mijn ouders tennisten ook allebei en zodoende heb ik dat overgenomen. Soms deed ik mee aan een toernooi van de tennisclub, maar dat was maar een keer in het seizoen. Doordeweeks liep ik ook nog af en toe hard. Ik woon in een bosrijke omgeving, dus een uurtje joggen is dan makkelijk gedaan. Als ik echt zin had liep ik behoorlijk wat kilometers."

"In de wintermaanden speelde ik regelmatig een potje squash. Na mijn werk ging ik met een collega naar de squashbaan om daar alle werkstress van mij af te slaan. Heerlijk was dat. Ik kwam altijd helemaal ontspannen thuis. In de winter voelde ik mij vaak depressief. Een potje squashen deed mij altijd goed en ik kon er weer een paar dagen tegen aan. Zo zie je maar dat sport goed voor je is. Maar te veel sporten is ook weer niet goed voor je botten, zo bleek later. Ik sportte altijd met veel plezier en het is ook een hele tijd goed gegaan. Maar twee jaar terug kreeg ik eigenlijk steeds meer last van mijn knieën en enkels."

"Als ik een keer weer fanatiek op de tennisbaan had gestaan dan kon je me 's avonds opvegen. Ik was doodmoe en mijn gewrichten begonnen pijn te doen. Als ik een toernooi had getennist kon ik de dagen daarna niet eens meer lopen. Later zakte de pijn wel weg, maar het was toch vervelend. Op een dag ben ik naar mijn huisarts gegaan. Ik heb hem mijn verhaal verteld. Na een paar onderzoeken bleek dat ik een lichte vorm van artrose had. Artrose is een aandoening van de gewrichten. Bij mij zat het voornamelijk in mijn knieën. Op de plek van het gewricht komen twee botten bij elkaar met daaromheen gewrichtskraakbeen. Als dat kraakbeen beschadigd raakt, kunnen er ook problemen ontstaan met het onderliggende bot. Dit is dan niet meer goed beschermd en kan daardoor dikker worden en misvormd raken. Daardoor deden mijn knieën zo'n pijn."

De pijn werd steeds heftiger

"Ik kreeg echt de neiging om steeds minder te gaan bewegen. Ik werd stijf en mijn spieren werden ook slapper. Ik mocht een tijd niet sporten van de dokter, dus er zat niets anders op dan rust te nemen en te wachten tot het minder werd. Voor de hevige pijn kreeg ik pijnstillers. Aan artrose is verder niet veel te doen. Rust is belangrijk, maar je krijgt er verder geen medicijnen voor.Dat ik niet mocht sporten vond ik wel moeilijk. Zoals ik al eerder schreef sportte ik al van kinds af aan. Ik kon me nooit voorstellen hoe het was als ik niet zou sporten. Daar kwam ik jaren later achter. Ik begon me dan ook al snel dood te vervelen. Ik hoop dat ik binnenkort toch wel weer mag en kan sporten. Zonder sport ben ik alleen maar chagrijnig. Ik kan me nu nergens op afreageren. Ik hoop dat ik binnenkort mijn tennisracket weer kan oppakken en een balletje kan gaan slaan."

"Ik kreeg echt de neiging om steeds minder te gaan bewegen. Ik werd stijf en mijn spieren werden ook slapper. Ik mocht een tijd niet sporten van de dokter, dus er zat niets anders op dan rust te nemen en te wachten tot het minder werd. Voor de hevige pijn kreeg ik pijnstillers. Aan artrose is verder niet veel te doen. Rust is belangrijk, maar je krijgt er verder geen medicijnen voor.Dat ik niet mocht sporten vond ik wel moeilijk. Zoals ik al eerder schreef sportte ik al van kinds af aan. Ik kon me nooit voorstellen hoe het was als ik niet zou sporten. Daar kwam ik jaren later achter. Ik begon me dan ook al snel dood te vervelen. Ik hoop dat ik binnenkort toch wel weer mag en kan sporten. Zonder sport ben ik alleen maar chagrijnig. Ik kan me nu nergens op afreageren. Ik hoop dat ik binnenkort mijn tennisracket weer kan oppakken en een balletje kan gaan slaan."

Terug naar het begin

Reacties

  • Lianne

    11 december 2015 13:52

    Ik herken veel in jouw verhaal. Ik heb ook artrose in de knieën.
    Het is wel belangrijk dat je in beweging blijft, rust roest!
    Wandelen, fietsen en zwemmen kun je nog doen met artrose volgens de orthopeed. Daarnaast heb ik mijn voeding aangepast. Artrose is goed te behandelen met natuurlijke ontstekingsremmers zoals gemberwortel, avocado, vette vis en een mix van groenlipmossel, kurkuma en blad van de zwarte bes. Dit laatste is te verkrijgen bij de reformwinkel. Jaren medicijnen slikken lijkt mij niet verstandig!

    Ik zou het op prijs stellen als er mensen zijn die de artrose op de alternatieve manier behandelen. Graag hoor ik de ervaringen.

    • Binola

      08 oktober 2015 09:38

      Sorry hoor, maar ik denk van dat beetje sporten wat jij doet, op niveau collega. Daar heb jij echt geen artrose van gekregen. Onmogelijk lijkt me.

      • Art

        30 september 2014 11:20

        Als jonge man, werd me al door mijn pa verteld, dat door je goed in te zetten voor je baas, je het ver kan schoppen bij een bedrijf. Mijn instelling om er echt voor te gaan, zorgde ervoor dat er aan mijn inzet geen einde kwam. Nee, kwam niet bij mij op, waardoor ik alles deed, ook al was dit te belastend voor mij. Veel uren maken, te zwaar werk, pilletje tegen de pijn en doorgaan. Toen werd ik 43 en had allerlei vage klachten. Pijn in mijn schouders, pijn in mijn rug, mijn knieën deze soms zeer, zware benen, heupklachten, hoofdpijn. Dus ongewild mezelf ziek moeten melden. Ik had overal pijn, maar was voor mijn gevoel niet ziek.

        Na 2 weken ziek zijn, therapie gehad van een manueel therapeut, ging het al wat beter en omdat dat het geval was, werd mijn motor weer aangezwengeld met goede moet en kon ik weer gaan. Natuurlijk kon ik erop wachten, dat ik weer dezelfde pijnen kreeg, maar ze werden erger. Weer naar de huisarts. Bloedonderzoek, vragen over zwaarte van het werk, de vele werkuren, andere klachten van stress door thuissituatie. Twee weken allerlei onderzoeken, die niet werden vergoed door het ziekenfonds
        (snap niet dat die onderzoeken niet meer worden vergoed door het ziekenfonds; hoe kan je erachter komen dat je iets hebt? idd, door dat te onderzoeken!).

        Uiteindelijk röntgenfoto's laten maken (ook niet vergoed gekregen) en daar waar het goed op te zien, zei de huisarts "U heeft artrose". Wil u zonder of met minder pijn leven, raad ik u aan om te veranderen van beroep. Ja, je leest het goed. Heb je je 30 jaar ingezet voor je beroep en alles geleerd, moet je ineens veranderen van beroep als je pijnvrij, of nagenoeg pijnvrij, wil verder leven. Mijn humeur door de pijn beleefde dieptepunten. Ik werd een last bij mijn werkgever die niet wist wat met mij te doen. Ik was niet meer overal inzetbaar. Uiteindelijk kon ik niet meer 8 uur mijn werk per dag uitvoeren en moest ik noodgedwongen wisselen van werkzaamheden. Mijn werkgever moest dus gaan wisselen met werknemers op wisselende plaatsen. Dit was onhoudbaar en door de vele klachten, werd een overeenkomst voorgesteld. Ik was het zat. Ik had elke dag pijn. Dit werd steeds erger.

        Nu ben ik werkloos. 47 jaar en afgeschreven. De huisarts zei dat mijn botten eruit zagen als die van iemand van 67. Je wordt niet meer afgekeurd als je artrose hebt. 2 miljoen mensen hebben last van artrose. Dan zou die hele groep mogelijk afgekeurd moeten worden, dus word je op artrose niet meer afgekeurd.

        "Het is van belang om een sollicitant te vragen naar eventuele medische beperkingen. Indien later blijkt dat de sollicitant een kwaal heeft verzwegen, is ontslag alleen mogelijk indien duidelijk is dat die kwaal hem ongeschikt maakt om de werkzaamheden uit te voeren. Als een werknemer ondanks zijn ziekte wel in staat is zijn werk te doen, is ontslag op staande voet niet mogelijk."

        Sjouwen en tillen is bijna bij ieder beroep aanwezig. Dat kan ik niet, dus moet ik dit wel vermijden. Ik kom niet aan de bak. Mijn wil om te werken is er wel, maar de werkgever is huiverig om mij aan te nemen. Nog 20 maanden te gaan en ik kom in de bijstand, als ik niet bij een werkgever wordt aangenomen. Ik verlies dan mijn huis, ook al is het huren veel duurder. Levensverzekeringen heb ik stop moeten zetten (premievrij) omdat ik deze niet meer kon betalen.

        Mijn hoop ligt onder mijn schoenen. Verslagen is mijn gevoel. Artrose maakt meer kapot dan je lief is.

        • Lay out

          18 februari 2015 16:52

          Zo heftig verhaal. Hoe gaat het nu met u?

        • Leny

          07 april 2014 17:58

          Ik ben inmiddels 76 jaar en heb altijd gesport: tennis, fietsen, hometrainer elke dag, fifty fit, meer bewegen voor ouderen. De pijn werd steeds erger en de pijnstillers steeds zwaarder. Ik ben radicaal gestopt met alle sport en hoef nu geen pijnstillers meer te slikken, al blijven de stijfheid en het slechte lopen wel bestaan. Ik ben sinds kort voor het lopen zelfs op een kleine scootmobiel aangewezen. Een reumatoloog heeft mij toentertijd al gezegd: "matig bewegen" en ik weet nu wat daar onder wordt verstaan. Dus laat je niet gek maken en beweeg met mate. Een ervaringsdeskundige!

          • Marianne van Schaick

            24 januari 2014 14:30

            Beste Wilma,
            Ik ken dat probleem. Ik heb altijd veel gehockeyd en getennist. Ik ben ook al op mijn achtiende voor het eerst geopereerd. Ondanks alle ellende ben ik altijd doorgegaan met sporten, totdat het echt niet meer ging. Ik zal je mijn verdere verhaal besparen, maar ik wil je wel vertellen dat rust roest! Momenteel golf ik. Misschien vind je dat niet dynamisch genoeg, maar ik kan je vertellen dat het ontzettend leuk is en dat de beweging goed is. Als ik in de winter weinig kan spelen, heb ik meer last.

            • Frank

              24 januari 2014 14:30

              Hoi Wilma,
              Ben eerlijk gezegd een beetje geschrokken van je verhaal. Ben zelf sinds een jaar ook zeer actief met sporten. Ik ben een student van 20 en erg veel met mijn hoofd bezig, het sporten is echt heerlijk om even niet te hoeven denken...ik ben altijd erg ontspannen na 1 of 2 uur sporten. Ik sport het liefst 5 dagen in de week 3 keer karate training, en 2 dagen joggen. Ik heb alleen al maanden lang last van mijn knie. Deze week hoorde ik van de dokter dat het kraakbeen ook niet goed is..net als bij jou. Maar het woord artrose is niet genoemd. Kan dit nog over gaan? Hoe lang moet dit herstellen? En wat doe je eraan? Ik moet een band onder mijn knieschijf dragen, zodat deze omhoog geduwd wordt en niet meer schuurt maar dit helpt niet echt. Als je wat tips hebt zou ik hier blij mee zijn. Is na overmatige belasting ed. artrose altijd het geval of ben jij een "speciaal geval"??

              groeten,

              Frank

              • antoinettte van delft

                24 januari 2014 14:30

                Hoi Wilma, ik heb dus hetzelfde probleem. Ik tenniste zeker 3x per week en dikwijls 2x per week compititie en zit nu met een versleten heup en moet binnenkort aan een heupprothese. Ik heb ook al pijn met het sporten vanaf mijn 42ste. Ik ben nu dus 50 maar heb al voor de 2de maal injecties gehad voor pijnbestrijding maar geef het sporten ook niet graag op. Wie heeft er meer ervaring met tennis met een heupprothese? Graag hoor ik hier meer over.

                • Sjors

                  24 januari 2014 14:30

                  Ik ben zelf ook een beetje geschrokken. Ik heb het nu al. Ik ben elke dag met sport bezig, soms wel 4 uur per dag. Ik ben super lenig, wat volgens de fysiotherapeut niet heel goed blijkt te zijn. Ze noemen het hypermobiel. Maar ik heb ook last van mijn knieen, meestal als ik weer volledig in turnen en karate opga. Wat voor tips heb jij gehad Vriendelijke Groet Sjors

                  • Maarten

                    24 januari 2014 14:30

                    Beetje een onduidelijk en ook redelijk ongenuaceerde oplossing, rust is namelijk belangrijk bij artrose, maar sporten ook!! Stoppen met sporten is niet goed, een andere vorm of andere sport lijkt me belangrijker. je hebt je spieren nu harder nodig dan ooit nu je weet dat je artrose hebt. Nodig is om je leefpatroon aan te passen anders zullen je gewrichten er alleen maar verder onder lijden. een aapassing in levensstijl en gedoseerde rust en activiteit zullen je verder beter op de been houden dan niet sporten.

                    • Mirjam

                      24 januari 2014 14:30

                      Dag Wilma,

                      Wat vervelend voor je dat nu niet kunt sporten, maar misschien is dit toch niet de goede oplossing voor jou? Ik heb sinds mijn derde levensjaar reumatoïde artritis en heb daardoor wel wat beperkingen in bewegen, maar ik doe desondanks twee- tot driemaal per week aan sport: crosstrainer, fietsen, bodyshape of bodypumplessen. Ik heb het geluk dat ik een erg leuke en gezellige sportschool heb gevonden waar je gewoon jezelf kunt zijn. Niemand kijkt er raar van op als je bepaalde oefeningen overslaat of ze een beetje raar uitvoert. Ik heb in alle gewrichten reuma en er is dan ook regelmatig een gewricht dat protesteert, maar dan neem ik gewoon een paar dagen wat gas terug. Voor mij is het een kwestie van aanvoelen wat mijn lichaam aankan en daarbij spaar ik het niet teveel. Van een pijnlijk en dik gewricht trek ik me niet zoveel aan. Dat is op dat moment wel wat vervelend, maar het trekt bij mij meestal na 1 of 2 dagen wel weer weg en dan pak ik de draad weer op. Ik doe dit nu al jaren, de reuma is - volgens mij mede dankzij het sporten - behoorlijk stabiel en ik voel me er prima bij. Het is denk ik vooral een kwestie van het vinden van een balans tussen inspanning en \'herstel\'. Ik wens je daar veel succes bij en hoop van harte voor je dat je weer lekker kunt gaan sporten, wellicht eerst eens een sport die je knieën niet zo belast, bijvoorbeeld fietsen (hometrainer) of de crosstrainer?

                      .
                      - Advertentie -
                      - Advertentie -