Gezondheidsplein is een informatieve website over gezondheid. De gezondheidsinformatie op deze website staat los van eventueel getoonde advertenties.

"Door hulp heb ik leren vechten tegen anorexia"

Verhaal door Andrea (38)

Andrea (38) heeft anorexia nervosa. Zij wil iedereen die tegen deze ziekte moet vechten een hart onder de riem steken. 

"Ik wil eigenlijk tegen iedereen zeggen die een eetprobleem heeft: zoek hulp voor het te laat is! Ikzelf ben een vrouw van 38 en had anorexia. Niet omdat ik zonodig wilde afvallen, maar door incest. Incest heeft veel invloed gehad op mijn leven. Ik wilde mijzelf kapot maken, ik vond dat ik het niet waard was om te leven."

Hulp bij anorexia

"De eerste keer dat ik ontslagen was uit de kliniek, heb ik mijzelf weer aangemeld. Alleen redde ik het niet! Ik was veel alleen thuis en ik deed niets anders dan braken. Ik kon mijzelf niet stoppen. De tweede keer ging het beter. Ik kreeg ook hulp van een psycholoog voor mijn incestverleden."

"Tegenwoordig woon ik samen met mijn man en heb ik twee prachtige jongens. Zij houden mij op de been. Voor hen wil ik knokken voor het leven."

"De eerste keer dat ik ontslagen was uit de kliniek, heb ik mijzelf weer aangemeld. Alleen redde ik het niet! Ik was veel alleen thuis en ik deed niets anders dan braken. Ik kon mijzelf niet stoppen. De tweede keer ging het beter. Ik kreeg ook hulp van een psycholoog voor mijn incestverleden."

"Tegenwoordig woon ik samen met mijn man en heb ik twee prachtige jongens. Zij houden mij op de been. Voor hen wil ik knokken voor het leven."

Terug naar het begin

Reacties

  • kiki

    25 september 2017 12:54

    Beste Andrea
    Wij zijn Kiki en Maartje. Wij zitten in de derde klas van de middelbare school. Voor school moeten wij een verslag maken en wij hebben gekozen voor het onderwerp Anorexia Nevosa. Voor dit verslag moeten wij ook een interview afnemen met een betrokkene. Daarom vroegen wij ons af of we een interview mogen afnemen met u. En hooguit een uurtje dat u een paar vragen beantwoordt en uw eigen verhaal vertelt over de ziekte. We moeten bij dit interview wel een foto/filmpje maken om aan te docent te laten zien dat we hier zijn geweest. Graag horen wij binnen een week of dit mogelijk is voor u en om een afspraak te maken.

    Vriendelijke groet,

    Kiki en Maartje

    Noot van de redactie: Mocht u interesse hebben contact op de te nemen met Kiki en Maartje kunt u de redactie van gezondheidsplein mailen op redactie@solvo.nl.

    • Pinda

      11 mei 2013 12:54

      Ik snijd mezelf, hoe zorg ik dat het stopt? Ben tijdje gestopt, maar heb paar weken geleden weer een terugval gehad. Ook steek ik redelijk vaak de vinger in de keel. 2 vriendinnen weten hett van het snijden, maar weten ook niet hoe ze mij kunnen helpen. Ik wil ook niet naar een psycholoog.

      • meisje xx13xx

        18 mei 2012 17:44

        ik heb zelf geen eet probleem, maar ik vind het zo erg dat ik mijn hele klas erop wil wijzen dat het een hele erge ziekte is en dat meiden in de pubertijd snel kwetsbaar zijn. Bijvoorbeeld als je tegen een meisje zegt, je bent dik, dan denkt ze meteen dat ze dik is en dan wil ze afvallen. Dat maakt haar onzeker. Ik ga hier mn spreekbeurt over houden in de klas, dan hoop ik dat ze weten wat anorexia nervosa is. Ik hou me er mee bezig en vind het heel erg.

        • krokusje

          16 maart 2012 00:02

          Heb anorexia gehad, vanaf mijn 13e jaar tot mijn 25ste jaar. Ik heb geluk want ligt ver achter mij, maar kan er nu pas over praten (schaamte). Oorzaak zijn jeugd trauma's, heel heftig. Ik haatte mezelf, het heeft lang geduurd om weer van mezelf te houden. Denk dat de wil om te leven me in leven heeft gehouden. Heb me laten opnemen toen ik heel mager was. Na een jaar mocht ik doorvoed weer de maatschappij in. Ik wilde nooit meer in dat rot hokje. Het heeft mijn halve leven gekost en heeft net zoveel tijd nodig om te leren leven. Zoals ik nu bekijk, was het niemands schuld, het had mij in de macht. Ik was bijna dood, weet je. Toch heeft dat rotte hokje met sondevoeding mij gered, want zonder dat was ik nooit zoveel aangekomen. Ik heb nog steeds nare gedachten aan dat rotte hokje, maar het heeft wel mijn leven gered, dat besef ik nu.
          Het is een rotte en lastige ziekte, want ook al heb ik het jaren geleden gehad, heb ik niet de waarheid in pacht. Maar ik weet wel dat het goed is om jaren op een gezond gewicht te zijn. Om te veranderen en anders naar jezelf te kijken. Ik denk dat het net zo lastig is als alle andere verslavingen en net zo dodelijk. Maar weet je, wat heb je te verliezen.........behalve je leven. Klinkt makkelijk maar is het niet, ik knok nog steeds om problemen op te lossen (ook al ben ik op gewicht), maar ik geef niet op. Vecht niet voor leven, maar knock ervoor. Het stomme is dat ik de eerste 6 jaar mezelf heel rot voelde (toen ik op gewicht was) echt niet tof, dikke depressie, maar daarna ging het beter. Ik vind het leven geen makkie, maar ben er wel blij mee. Het stomme is dat ik pas sinds een jaar of vijf besef dat ik best een mooie vrouw ben en ik met mezelf uit de voeten kan. Waarom ik dit schrijf...........ik hoop dat iemand toch doorzet als die de moed verliest. Want opgeven kan altijd nog. Niet voordat je echt alles geprobeerd hebt, geef niet op. Tegen angst niet vechten, overwin het. Niet makkelijk, een levenswerk, zoiets ongeveer.

          • meisje van 12

            17 februari 2012 21:34

            hoi ik ben een meisje van 12,5 en weeg 50 kilo. ik wil graag afvallen en spuug daarom mijn eten uit. mijn broertje heeft een soort laxeerpillen (die heeft mijn moeder voor hem gekocht omdat het nodig was.) maar die heb ik heel vaak ingeslikt. eerst weegde ik 55 kilo en toen 50 kilo. alleen ik wil graag nog meer afvallen en dan gezond als iemand tips voor mij heeft wil je die dan a.u.b. sturen (gewoon reageren na mij) bedankt! xxmij.

            • celine

              03 februari 2012 21:58

              Hallo, ik ben celine en ben een meisje van 15 jaar en heb ook anorexia. Ik heb dit al van mn geboorte en heb nu een probleem, ik kan nimmer naar school omdat ik nergens binnen mag. Wat of hoe moet ik doen? Graag berichtje terug groetjes celine

              • ar

                19 oktober 2011 18:28

                Mijn nicht heeft anorexia maar ik weet niet wat ik moet doen kan iemand mij helpen? Ikzelf ben 13 en ik had laats bij haar gelogeerd maar ze wou niet eens een halve aardappel opeten. Ze sneed hem in duizenden stukes en schoof het toen wat heen en weer. Ik weet echt niet eens zeker of ze ooit nog beter wordt. Help mij alsjeblieft, wat kan ik als nicht doen?

                • Jo

                  21 maart 2011 12:18

                  Wat ontzettend knap trouwens Andrea dat je zelf weet dat je er voor moet vechten. Mijn nichtje gaat vandaag naar de kliniek ze wil niet, is er dan wel kans dat ze gaat in zien dat ze er tegen moet vechten. Het is inderdaad echt een rot ziekte! Het moeilijke is dat jullie het zelf moeten doen. Heel veel sterkte er mee

                  • Jo

                    20 maart 2011 23:24

                    Ongelooflijk mijn nichtje van 10 jaar heeft anorexia en als familie sta je met de rug tegen de muur. Wil er alles wel voor doen zodat ze beter wordt. Ben ontzettend bang. Heeft iemand tips?

                    • melissa hut

                      16 augustus 2010 13:56

                      lieve mensen
                      ik wou even zeggen dat ik jullie allemaal heel dapper vind dat jullie hier zo openhartig over durven te praten , ik hoop voor jullie allemaal dat jullie deze vreselijke ziekte zullen overwinnen ook al snap ik dat het heeeeeeeeeeel moeilijk is.
                      graag zou ik mensen met anorexia willen steunen en helpen om te vechten
                      ik wens jullie allemaal heel veel sterkte en kracht toe
                      groetjes melissa

                      .
                      - Advertentie -
                      - Advertentie -