Bijna niemand zal vreemd opkijken als er op een feestje alcohol gedronken wordt. Alcohol is in onze omgeving geaccepteerd als een sfeerverhogend middel. Het kan daarom erg moeilijk zijn om te zien dat iemand verslaafd is.
Gezondheidsplein is partner van onder andere Dokterdokter en Ziekenhuis. Wij werken samen met verschillende medische patiëntverenigingen, beroepsverenigingen, stichtingen en medisch specialisten.
Meer informatieGezondheidsplein is een informatieve website over gezondheid. De gezondheidsinformatie op deze website staat los van eventueel getoonde advertenties.
Hoe ga je om met een alcoholverslaafde?
Ook het feit dat verslaafden erg goed zijn in het verbergen van hun alcoholprobleem maakt het lastig om een alcoholverslaving te signaleren. Alcoholverslaafden ontkennen ook dat ze een probleem hebben en zullen niet zomaar hulp accepteren. Hoe kun je het beste omgaan met een alcoholverslaafde? Wat is de beste manier om hem of haar te stimuleren hulp te zoeken?
Terug naar het begin
Reacties
Mijn vrouw heeft denk ik een alcoholverslaving. Ongeveer een half jaar heeft ze niets gedronken. Ze is gestopt met alcohol na het luisteren van een luisterboek. In dit boek werd alcohol als vergif weerspiegeld. Ze is arts dus eigenlijk zou ze moeten weten wat wel en niet goed voor haar is. Ik neem de afgelopen twee Paasdagen even als voorbeeld. Tijdens deze dagen drinkt ze gerust een hele fles rode wijn per dag en vervolgens ligt ze uitgeteld op de bank. Ook afgelopen vrijdag begon ze aan een fles wijn en op zaterdag werd nummer twee aangebroken. Tussendoor heeft ze ook nog Baileys gedronken. Als ik haar hierop aanspreek wordt ze kwaad of zegt dat ze zo kan stoppen. Ik vind dit soort alcoholgebruik vreselijk. Wat moet ik doen?
Met mijn vrouw heb ik dezelfde ervaring. Weinig eten, ontkennen, niet reageren, overdag is ze brak en 's avonds begint het weer. Na een glas kan ze niet meer stoppen. Sinds 2 januari ben ik gestopt met drinken (gezelligheids- drinker) en probeer mijn leven weer op te pakken in plaats van mij alleen maar zorgen maken om haar. Wij hebben een dochter van 12 jaar en als ouder moet ik voor haar zijn. Er spookt een boek verhalen door mijn hoofd om op te schrijven :) dat herken ik ook in de andere berichten. Humor houdt mij sterk
Hi kopop, ik zit precies met hetzelfde probleem. Dochter van 13 jaar, vrouw die overdag brak is, eind van de dag na een glas wijn weer opbloeit en vervolgens na 2 flessen wijn weer gaat slapen.
Ik wil mijn dochter ook niet aandoen om weg te gaan. De omgeving denkt dat ik overdrijf en heeft medelijden met haar. Ik verwerk het door sporten en proberen mijn eigen gang te gaan.
Mijn zus drinkt vijf dagen per week sterke drank, dan ligt ze uitgeteld op de zetel, dag en nacht, zonder fatsoenlijk te eten. Haar gezondheid gaat zienderogen achteruit. Een aantal jaren terug was ze zeven weken in de paazafdeling van het ziekenhuis, maar daarna begon ze weer te drinken.
We lieten haar op spoed laten opnemen, maar na een paar dagen is ze beter en gaat ze naar huis, niemand kan haar dat beletten. En dan begint ze weer te drinken.Ze liegt, verstopt overal drank en wil niet inzien dat ze hulp nodig heeft. Wie kan haar nu nog helpen? Wat moeten wij doen, we willen haar niet kwijt.Ik heb al jaren last van de situatie waarin ik zit. Mijn vader is alcoholist en zijn gedrag veranderd dan ook compleet. In de middag start hij al met drinken. Ik probeer nu al heel lang een manier te zoeken met hoe ik hiermee om moet gaan. Het is erg moeilijk, omdat je steeds weer terug komt in de vicieuze cirkel. Het stopt niet en ik kan daar niks aan veranderen helaas.
Hoe graag ik het ook wil, ik ben niet degene die hem kan helpen. Dit laatste vindt ik erg frustrerend en ben vaak emotioneel, omdat ik niet weet wat ik moet doen. Misschien heeft een van jullie tips om vervolgens om te kunnen gaan met een alcoholische vader.Op mijn zevende ben ik gaan doorzien dat mijn vader alcoholist is, omdat hij 's nachts opeens dronken op me lag en aan mijn onderbroek friemelde. Daarna heb ik mij tot mijn zestiende onveilig gevoeld. Mijn vader dronk dagelijks 52 weken per jaar 6 tot 8 flesjes Bavaria en soms moesten wij als kinderen er nog een paar blikjes Heineken bij halen. Bij de benzinepomp. Eens in de zoveel weken zei hij dat hij een eindje ging fietsen. Dan kwam hij pas rond 3 uur 's nachts thuis en zat ik al uren met een knoop in mijn maag te wachten op wat ging komen.
In dreiging en met psychische terreur zijn mijn broer, zus en ik opgegroeid. Angst, omdat hij seksuele toenadering zocht (wat niet gelukt is omdat ik van mijn zevende tot zestiende ben gaan waken als hij weer s ging 'fietsen' en naar mijn moeder riep als hij stomdronken naar mijn slaapkamer probeerde te schuifelen.) Tegen ons werd niks gezegd door hem. Hij verdroeg ons en reageerde zijn eigen woede en frustraties op ons af door naar ons te kijken en te zwijgen en spottend de rook van zijn shaggie, Zware van Nelle, uit te blazen: 'tsssssssssss'.
Mijn vader is 3 jaar geleden overleden en van zijn pinpas beroofd toen hij in de shit, waarin hij destijds woonde de hersenbloeding kreeg die hem fataal werd. De arts meldde dat mijn vader stomdronken was ten tijde van de hersenbloeding. Mijn vader is begraven op kosten van de gemeente Rotterdam die zo lief was geen geld bij ons, de volwassen kinderen, te vorderen. Vanwege het misbruik in onze kindertijd. Ik was als enige van de drie kinderen bij de uitvaart om mijn vader toch waardig naar zijn laatste rustplaats te begeleiden. Mijn zus heeft al heel lang afstand van hem genomen. Mijn broer heeft het door de psychische terreur niet gered. En ik had voor de uitvaart mijn vader al 25 jaar niet meer gezien. Ook mijn vader is een slachtoffer. Zijn moeder werd weduwe in de oorlog en mijn vader die peuter was is door haar tweede man tot zijn zestiende bont en blauw geslagen.
Waarmee? vroeg ik aan mijn oom kort na de uitvaart. Waarmee niet, zei mijn oom. Met mij gaat het oké. Ik heb een topbaan en een geweldige dochter. Alcohol drink ik bijna niet. Op heel af en toe een Prosecootje na. Het gevoel anders te zijn is altijd gebleven.Mijn man drinkt veel heel veel hij heeft geen stop heb al paar keer aan hem gevraagd of hij wat minder zou willen drinken maar dan lacht hij mij uit dan zegt hij er is toch niks aan de hand. Ik kan er goed tegen maar als hij echt veel drinkt dan kan hij zijn handen niet thuishouden hij vernedert mij waar de kinderen bij zijn, hij scheldt me uit. Ik heb er zoveel verdriet van maar het doet hem niks als ik huil of vraag of hij alsjeblieft wil stoppen ik weet niet meer wat ik moet doen groetjes
Ik weet enigszins hoe jij je voelt. Mijn partner is in het verleden behandeld voor cocaïne en alcoholverslaving. Toen ik hem leerde kennen heeft hij mij dit ook eerlijk gezegd. Ik ben zelf nooit verslaafd geweest en ben achteraf heel naïef geweest.
Het is een hele tijd goed gegaan, maar de laatste 2 maanden gaat het weer heel hard bergafwaarts, paar keer per week dronken, agressief naar mij toe, mondeling en klappen uitdelen, liegen etc. Vanavond toppunt bereikt, was 3 uur weg met zijn hond, heb hem buiten laveloos slapend op de grond als een zwerver gevonden. We zijn aan het wachten op opname, maar dat duurt zo lang, weet niet of ik dit ga volhouden, ben op.
Ik zou de jouwe voor de keus stellen, of hulp, of je gaat weg, heb ik ook gedaan.
Wat een herkenbare verhalen. Sommige meer, sommige wat minder. Mijn moeder was misschien niet eens 'verslaafd maar meer een alcoholmisbruiker. Sinds mijn vroege jeugd (Ik ben nu 44 en zelf moeder van 2 kinderen) speelde alcohol vervelende rol in ons gezin. Ze dronk vaak om zo te proberen mijn vader thuis te houden op de zeldzame momentjes dat hij zelf wat wilde doen. Voor mij betekende het dat ik uit school komend soms om 12uur al wist dat t mis was, soms om 3uur. De link dat mijn moeder me ging lopen sarren als ze gedronken had kwam pas toen in iers groter was, zo rond mijn 8e gok ik. Ze was en is het standaard voorbeeld van iemand met een 'kwaaie dronk'. Ik heb een *te groot* deel van mijn leven en energie gestopt in welgemeende pogingen om haar te helpen. Ook omdat ik alles kind en zelfs nu nog, een moeder nodig had die van mij kon houden. De narigheid is echter dat ze nooit haar demonen die haar in de armen van de alcohol hebben gedreven heeft willen erkennen of bestrijden. Pas nadat ik, uit zelfbescherming omdat ze alle hulp weigerde maar wel gedwongen werd opgesloten omdat ze een gevaar voor zichzelf en de omgeving was, het contact heb verbroken is de cirkel iets doorbroken. Een goede moeder heeft ze niet kunnen zijn, maar ik wilde mijn kinderen niet zonder meer een oma ontzeggen. De afspraak is destijds gemaakt dat we elkaar zien mits ze niet drinkt. En bijzonder genoeg is er al 12 (mijn dochter is nu 11, ik heb dit haar voorgelegd toen ik wist dat ik zwanger was) jaar geen noemenswaardig alcohol incident meer geweest. Maar mijn kinderen zullen er nooit logeren...echt vertrouwen kan ik haar niet.
Mijn vader is zwaar alcoholverslaafde. Hij is uiteindelijk het huis uitgetrapt. Hij dronk vijftien biertjes per dag, zeven dagen in de week en 52 weken in een jaar.
Ik en mijn moeder konden hem niet meer helpen helaas. Ik denk ook niet dat hij naar ons zou luisteren, want hij ontkent het keihard. Hij is niet alleen een alcoholverslaafde, maar ook een pathologisch leugenaar.Ik heb het zelfde probleem gehad met mijn vader. Al vanaf m'n geboorte (16 jaar geleden) was die verslaafd. M'n ouders zijn vaak uit elkaar geweest, maar mijn moeder wou dat we in een gezin met mama en papa opgegroeid zouden worden. Toen ik naar de eerste klas ging kwam er drugs bij en toen is mijn moeder bij hem weg gegaan en heeft hem het huis uit getrapt. Daarna misschien twee tot drie keer iets van hem gehoord en nu vier jaar bijna is die vermist en nergens te bekennen.
Mijn vader en broer zijn zwaar verslaafd aan alcohol het breekt me keer op keer. Alcohol gaat boven alles. Onze familie valt daardoor uit elkaar. Ik probeer alles bij mekaar te houden, ik probeer te strijden voor een beetje geluk in de familie maar met alcohol gaat dat niet lukken. Ze drinken dagelijks en nadat ze vijf à zes biertjes geconsumeerd hebben verneem je al gedragsverandering. Bij mijn broer is het erge irritatie en ongeduldigheid. Mijn vader begint vaak discussies als zij heeft gedronken.
Na nog een paar biertjes krijg je het gevoel van: o nee, gaan we weer. Mijn broer wordt agressief en mijn vader begint uit het niets over iets wat er niet is. Of hij denkt dat er anderen bij hem zijn en blijft dan praten. Ga je daarop in dan wordt hij ook agressief.
Ik baal hier zo van en vandaar mijn haat naar alcohol, ik zit hier al mijn hele leven in. Ik hoop dat onze familie nog een kans krijgt op geluk want door hun alcoholgebruik is de familie ook helemaal onstabiel. Ik wil zo graag opstaan en zeggen: "nu is het afgelopen!", maar ik ben bang voor de reacties die ik zal krijgen. Ze zullen me haten want ik wil immers hun kind afpakken, zo zien zij de alcohol.Ik heb een partner die stiekem drinkt. Steeds stiekem een slokje. Ik ben erachter gekomen en we hebben er over gepraat. Hebben afgesproken dat het gaat stoppen, helemaal goed. Zie ik hem na bijna een week met twee flessen lopen en verstoppen. Ik heb ze op tafel gezet. Gevraagd waarom. Hem zelf laten weggooien. Maar het lijkt wel of het hem niet kan interesseren. Hoe kan ik hem nog vertrouwen? Ik weet het niet meer. Hij heeft door veel medicijnen al een hele slechte lever. Dus ik ben bang. Wat moet ik doen?
- Advertentie -
- Advertentie -
Cookies op gezondheidsplein.nl
Om gezondheidsplein.nl voor jou nog makkelijker en persoonlijker te maken, gebruikt Gezondheidsplein cookies (en daarmee vergelijkbare technieken).
Met deze cookies kunnen wij en derde partijen informatie over jou verzamelen en jouw internetgedrag binnen, en mogelijk ook buiten, onze website volgen. Met deze informatie passen wij en derde partijen de website, onze communicatie en advertenties aan op jouw interesses en profiel. Daarnaast kan je door deze cookies informatie delen via social media.
Als je op "Accepteer" klikt, dan geef je Gezondheidsplein toestemming om cookies voor social media en gepersonaliseerde advertenties te plaatsen. Lees hier meer over in ons privacybeleid en cookiebeleid.
Via "Cookie Instellingen" kan je zelf ook instellen welke cookies worden geplaatst. Je kan je keuze altijd wijzigen of intrekken op ons cookiebeleid
Gezondheidsplein is partner van onder andere Dokterdokter en Ziekenhuis. Wij werken samen met verschillende medische patiëntverenigingen, beroepsverenigingen, stichtingen en medisch specialisten.
© 2024 Gezondheidsplein