Na een uur had ik al 9 cm ontsluiting. Ik mocht ook persen, want persweeën, had ik al. De persweeën volgden elkaar snel op. Op een gegeven moment werd ik doodmoe, de persweeën namen af en ik had het gevoel dat ik kon persen wat ik wilde, maar dat mijn kindje niet meer vooruit kwam. De verloskundige wachtte nog twee weeën af, en heeft toen uiteindelijk een knip gezet. Raymond heeft me goed bijgestaan tijdens de bevalling. Het schijnt dat ik heel rustig was, terwijl ik het idee had de boel bij elkaar te hebben geschreeuwd. Raymond zat achter me en legde zijn hand op mijn rug, wrijven mocht niet van mij, werd ik gek van, en duwde me omhoog met persweeën. Toen nog een perswee en toen kwam onze mooie meid eruit. Ik was helemaal verbaasd dat het zo snel ging.
Demi was 54 cm en 4150 gram en heeft een koppie vol met zwarte, vrij lange haartjes, prachtig. Demi lag lekker op mijn buik, wat was ze mooi. Ik kreeg er een speciaal gevoel bij! Ik heb direct een paar traantjes van geluk moeten laten... Ik riep direct dat ik het zo weer zou doen! Demi was mooi roze. Ze deed alles direct zelf, keek eens goed om haar heen, huilde niet, maar maakte geluidjes, heerlijk. Demi werd welkom geheten, ze zocht direct de borst en is gaan drinken. Raymond mocht de navelstreng doorknippen, hij vond het stevig en stug wat hij niet verwacht had. De kraamverzorgster haalde het fototoestel om een foto te maken van het navelstreng doorknippen. Het zijn hele mooie foto's geworden. Later werd Demi verzorgd door de kraamverzorgster. Haar eerste pakje was te klein, ze kreeg maatje 62 aan.