Als je een ziekte hebt, mag je dan zwanger worden?

Een moeilijk dilemma: zwanger worden, terwijl je zelf niet helemaal gezond bent. Wat doe je als je arts je adviseert om niet zwanger te worden?

Voor zo'n advies kunnen verschillende redenen zijn. Misschien is het voor jou zelf niet verantwoord om zwanger te worden, omdat dat een risico voor je gezondheid geeft. Of je slikt medicijnen die invloed kunnen hebben op het ongeboren kind, zoals medicijnen tegen epilepsie. Of misschien heb je een aandoening die je kunt overdragen aan je baby. Dat kan een erfelijke ziekte zijn, maar ook een aandoening die besmettelijk is, zoals aids.

Mag een vrouw zelf bepalen of ze zo'n risico neemt? Kun je als ouders je kind 'opzadelen' met een aandoening, ook al is daar in jouw ogen best mee te leven? Wat als je weet dat de kans aanwezig is dat je kind jong één van zijn ouders zal verliezen? Mag je hem dat aandoen? Is een kinderwens belangrijker dan de eventuele risico's voor een kind?

Terug naar het begin

1. Zwanger

Reacties

Verdrietig meisje
08 juli 2016 12:06
Ik ben een meid van 21, al bijna een jaar heb ik een grote kinderwens met mijn partner, maar i.v.m een leverziekte zal ik nooit zwanger mogen worden. Het is me ontraden, omdat de kans op overleving voor het kindje en mij 50/50 is. Ik kan het maar niet loslaten!
R. Keijzer
28 januari 2014 10:52
Mijn zoon was 14 maanden toen hij de diagnose 'Wilmstumor' te horen kreeg. Als je dan naar het programma zit te kijken, beleef je alles zo nog een keer. Inmiddels word Romano 29 september 2 jaar. En alles begint nu na een lange tijd van kuren en bestralingen weer een beetje normaal te worden. Zijn haar begint te groeien; alleen blijft hij nog heel veel moe.
Namens de ouders van Romano wil ik de drie jonge mensen een compliment maken dat ze zo op t.v. durven en er zo openhartig over praten!!!! Super goed gedaan, hoor.
Madelon
28 januari 2014 10:52
Ik ben met Tom, Josje en Sanne op het zeilkamp geweest, wat je kon zien tijdens de uitzending van Vinger aan de Pols van 8 september 2001. Het was echt supergezellig, maar wel raar dat je jezelf nu zo op tv ziet. Ik merk dat ik nu pas weet, dat ik zoveel geluk heb gehad dat ik niet ziek ben geweest van de therapieÃÆÃÂ«n, etc. Ook ik vind het heel knap van Tom, Sanne en Josje dat ze hun verhaal zo openhartig op de tv durven te vertellen en ik vind dat het er vooral vloeiend uit kwam. Ik denk dat ik dat niet had gekund.
Daphne
28 januari 2014 10:52
Ik ben zelf ook mee geweest met dit kamp en Josje, Sanne, Tom en alle anderen. Zelf ben ik ook ziek, maar nu gaat alles goed. Ik vind het belangrijk dat er meer mensen zijn die weten wat het inhoudt en daarom probeer ik zelf mensen te vertellen hoe het is en was om ziek te zijn, het door te maken en hoe ik het gevoeld heb, uit te leggen. Een goede uitzending Josje, Sanne, Tom. En Vinger aan de Pols: jullie waren top op het kamp.
Heidi
28 januari 2014 10:52
Ik ben Heidi, nu 25 jaar, afkomstig uit BelgiÃÆÃÂ« en een jaar afgestudeerd als kleuterleidster. 29 september 2000 werd bij mij Leukemie vastgesteld. Oorspronkelijk voelde ik me niet ziek. Enkel moe na een inspanning, zoals de trap op gaan of stofvegen. Maar ik vond het wel heel vreemd dat ik buiten adem was als ik stof geveegd had, dus liet ik mijn bloed controleren.

Alles was in orde, behalve een duidelijke bloedarmoede. Na een week wist ik al wat er aan de hand was. Het was voor iedereen een enorme schok. Ik had het gevoel dat ik degene was die iedereen moest troosten. Ik deed hen zoveel verdriet aan, ook al kon ik er zelf natuurlijk niets aan doen. Er voor de anderen zijn maakte het verwerkingsproces voor mij gemakkelijker en iedereen staat zo versteld van mijn optimisme. De relatie met mijn familie, met mijn vriend en onze vriendschappen zijn nog hechter geworden. De feesten worden een beetje aangepast en we kijken allemaal anders en respectvoller naar het leven en de kleine dingen. Ook heb ik enorm veel meer mensen leren kennen. Dat doet me echt deugd!

Nu, een jaar later, ben ik hervallen en denken ze dat de beste oplossing een transplantatie van het beenmerg is. Deze zal 19 november worden uitgevoerd en daarvoor dank ik ÃÆÃÂ©ÃÆÃÂ©n van de Nederlandse bewoners die daartoe bereid is. Want dankzij hem of haar zal ik binnenkort eindelijk kunnen genieten van het samen spelen met al die kleine schattebollen in de kleuterklas. En verder aan mijn toekomstplannen kunnen werken. Verder LEVEN! Natuurlijk een beetje bang voor wat zal komen, maar zeker met volle moed er tegenaan! En dat wens ik iedereen toe, die het moeilijk heeft!

Liefs Heidike xxx
Heidi
28 januari 2014 10:52
Ik vind het fantastisch dat deze 3 jonge mensen de wereld eens durven wakker te schudden dat het geen ver-van-bed-show is en dat je niet oud hoeft te zijn om enorme gezondheidsproblemen te hebben. Ik heb vaak gemerkt tijdens mijn ziekte dat de mensen uit de lucht vallen en niet snappen dat je zo ziek kunt worden als je nog zo jong bent. Zo gaan we misschien ook eens allemaal goed beseffen dat we elkaar moeten helpen, ook in het bloed geven, een donor zijn en noem maar op.
Met dat heel eventjes ongemak hebben kun je een mensenleven redden.
chantal1985
14 juni 2012 17:38
Ik heb zelf suikterziekte waardoor mijn nieren niet goed meer werken dus een zwangerschap is een risico. Maar het moeder willen zijn en worden is oer sterk en krijg het niet uit mn hoofd .
Loes Klaver Besseling
28 april 2010 10:13
Ik wil hier wel op reageren.
Mijn menig is hierover dat iedere vrouw en partner, want voor een kindje kies je nog steeds samen, een besluit over moeten kunnen nemen. Er is nooit 100% gasrantie dat jouw kind ziek wordt. Altijd is mij verteld dat mijn kinderen suikerziekte zouden hebben, omdat mijn man zijn moeder suikerpatient was. Het is niet gebeurd ik heb twee gezonde dochters gekregen. Epilepsie en zwangerschap kan goed samen hoor. Negen van de tien moeders met epilepsie geven dit niet door aan de kinderen. Ook kan vaak gewoon de medicatie gestopt worden als je zwanger wilt worden, je moet dit wel ik overleg doen met je neuroloog. Andere ziekten, ik denk dat het samenvalt met informatie inwinnen bij lotgenoten. Zoek de site van de lotgenoten vereniging op en kijk hoeveel mensen daar ouders zijn van kinderen met dezelfde ziekte. Je zal er niet bijster veel tegen komen.
Ik wens jullie succes, ik ben zelf jong ouder geworden en heb er nooit lang over nagedacht. Twee prachtige dochters en inmiddels twee prachtige kleinzonen erbij. Allebei gezond. De jongste heeft een klompvoet gehad en eraan geopereerd. Dit kwam niet in onze familie voor. Toch had hij een klompvoet. Het komt zoals het komt. Klamp je daar ook maar eens aan vast.
Manja van Roekel
18 oktober 2009 02:53
Onze dochter (20 jaar) is zwanger. Ze is geboren met een tetralogie van fallot en al vele malen geopereerd hieraan.
Nooit heeft iemand een zwangerschap ontraden maar er zijn wel veel jonge meisjes die niet zwanger mogen worden met hun hartafwijking.
De cardioloog geeft al dagen niet thuis en onze dochter leeft in een vreselijke onzekerheid.
roxen
15 juli 2009 12:20
ik wil graag zwanger worden, in deze moment denk ik dat ik het ben. maar ik heb een sort
epilepsie maar ik heb bijna nooit aanval tog ben ik bang dat het niet goed is als je zwanger ben en miskram kan krijgen. of kind word geboren met problemen dat ben echt bang voor. en ik wil zo graag een baby..

Als je een ziekte hebt, mag je dan zwanger worden?

Reacties

Meld je aan voor de nieuwsbrief

Bedankt voor je aanmelding

Cookies op gezondheidsplein.nl