Sporten? Irene (35) heeft er nooit echt het nut van ingezien. Voor de lijn hoeft ze het niet te doen en een goede techniek vergt geduld, iets wat ze niet heeft...
Gezondheidsplein is een informatieve website over gezondheid. De gezondheidsinformatie op deze website staat los van eventueel getoonde advertenties.
Verhaal door Irene (35)
Sporten? Irene (35) heeft er nooit echt het nut van ingezien. Voor de lijn hoeft ze het niet te doen en een goede techniek vergt geduld, iets wat ze niet heeft...
"Een vriendin die tennisles gaf, nam me ooit mee naar een tennisbaan. Tennissen leek me wel wat, alleen, dat het zo moeilijk zou zijn had ik niet ingeschat. Niet zoals met squashen of badmintonnen snel aan de slag kunnen, maar echt oefenen, oefenen, oefenen. Ja, en daar heb ik helaas geen geduld voor. Jammer, want tennis vind ik een prachtsport!"
"Maar echt, voor mij een keer maar nooit meer, door mijn ongeduld! Squashen heb ik wel een tijd volgehouden, maar daarbij hielden ik en mijn medespeler ons niet aan de spelregels. We kenden ze niet eens, deden maar wat. Leuk en evengoed uitputtend, maar ook niet echt slim om zo aan de slag te gaan, zonder enige kennis van de speltechniek."
Ik herken het gedeeltelijk, dan vooral het gedeelte van het niet leuk vinden. Ik heb vreselijk veel sporten geprobeerd, maar ik vind het vreselijk, het bewegen, het moe worden, het zweten. Ik vind het vies, maar ja ben wel te dik, dus moet eigenlijk sporten. Maar de negatieve ideeen voeren bij mij de boventoon en ik denk dat ik liever te dik ben dan dat vieze sporten
Ik herken dat wel; ik wilde ook nooit sporten. Slechte coordinatie, lui, te druk, te dit en te dat....Tot ik vorig jaar ziek werd en ziek bleef: Pfeiffer! Een jaar lang heb ik lopen tobben met mijn lichaam. Sowieso al een slechte conditie en daarbovenop een ernstige vorm van Pfeiffer: dat ging niet goed.
Ik ben nu druk bezig met 'revalideren': elke dag loop ik een klein stukje hard en ik fitness twee keer in de week. Bovendien doe ik yoga (lekker thuis, en niet in een heel zweverig groepje..een heel fijne lichamelijke activiteit), zo vaak ik kan.
Noodgedwongen dus toch aan het sporten. Ik denk wel dat, als ik in een betere conditie was geweest, ik het allemaal beter had aangekund. Nu zit ik met de gebakken peren, en met een besluit het nooit meer zover te laten komen!
Sport is het beste wat er is je moet alleen een sport vinden die je leuk vind.
Sport is niet alleen om aftevallen en gespierd te worden (natuurlijk wel twee fijne eigenschappen van sport) maar het zorgd ook voor een goede gezondheid. Iets wat ook al ben je nu misschien verschikkelijk gezond het zal niet blijven als je niet aan sport doet.
En sport hoeft ook helemaal niet in wedstrijdvorm te zijn. Fitness bijvoorbeeld is een erg leuke en gezonde sport die je alleen kunt doen en er zijn genoeg lotgenoten die er ook supergoed in vorm zijn.
Ik ben nu 28 en heb altijd gedacht dat sport niet bij mij hoorde want ik had nooit tijd en had het altijd te druk met andere "zaken". Tot het moment dat blijkt dat je een zeer slechte conditie hebt en dat dat je tegenzit in bepaalde successen.
Nu is er nog veel aan te doen, als je vijftig (of ouder) bent dan komen er vaak klachten en is het moeilijker. Mijn neef was 33 toen hij begon met sporten (hij sport minimaal 3 x per week) en is nu 50. Hij ziet eruit alsof hij 33 is en is voor mij een belangrijk voorbeeld. Investeren nu is een gezond lichaam en geest later.
Ik herken dat wel; ik wilde ook nooit sporten. Slechte coordinatie, lui, te druk, te dit en te dat....Tot ik vorig jaar ziek werd en ziek bleef: Pfeiffer! Een jaar lang heb ik lopen tobben met mijn lichaam. Sowieso al een slechte conditie en daarbovenop een ernstige vorm van Pfeiffer: dat ging niet goed.
Ik ben nu druk bezig met 'revalideren': elke dag loop ik een klein stukje hard en ik fitness twee keer in de week. Bovendien doe ik yoga (lekker thuis, en niet in een heel zweverig groepje..een heel fijne lichamelijke activiteit), zo vaak ik kan.
Noodgedwongen dus toch aan het sporten. Ik denk wel dat, als ik in een betere conditie was geweest, ik het allemaal beter had aangekund. Nu zit ik met de gebakken peren, en met een besluit het nooit meer zover te laten komen!
Ik herken het gedeeltelijk, dan vooral het gedeelte van het niet leuk vinden. Ik heb vreselijk veel sporten geprobeerd, maar ik vind het vreselijk, het bewegen, het moe worden, het zweten. Ik vind het vies, maar ja ben wel te dik, dus moet eigenlijk sporten. Maar de negatieve ideeen voeren bij mij de boventoon en ik denk dat ik liever te dik ben dan dat vieze sporten
Ik ben nu 28 en heb altijd gedacht dat sport niet bij mij hoorde want ik had nooit tijd en had het altijd te druk met andere "zaken". Tot het moment dat blijkt dat je een zeer slechte conditie hebt en dat dat je tegenzit in bepaalde successen.
Nu is er nog veel aan te doen, als je vijftig (of ouder) bent dan komen er vaak klachten en is het moeilijker. Mijn neef was 33 toen hij begon met sporten (hij sport minimaal 3 x per week) en is nu 50. Hij ziet eruit alsof hij 33 is en is voor mij een belangrijk voorbeeld. Investeren nu is een gezond lichaam en geest later.
Sport is het beste wat er is je moet alleen een sport vinden die je leuk vind.
Sport is niet alleen om aftevallen en gespierd te worden (natuurlijk wel twee fijne eigenschappen van sport) maar het zorgd ook voor een goede gezondheid. Iets wat ook al ben je nu misschien verschikkelijk gezond het zal niet blijven als je niet aan sport doet.
En sport hoeft ook helemaal niet in wedstrijdvorm te zijn. Fitness bijvoorbeeld is een erg leuke en gezonde sport die je alleen kunt doen en er zijn genoeg lotgenoten die er ook supergoed in vorm zijn.