Beste Eva,
Ik ben zelf getrouwd met mijn jeugdliefde. We zijn inmiddels beide veertigers en al meer dan 20 jaar samen. We hebben inmiddels ook kinderen en zijn elkaar met name na de geboorte van ons tweede kind op seksueel vlak kwijtgeraakt. On seksleven is stil gevallen met de perikelen van het opvoeden van de kinderen, drukte op het werk, huishouding, je kent het wel. Er brak een periode aan van bijna vier tot vijf jaar waarin mijn vrouw helemaal niet meer open stond voor seks, alle redenen zijn de revue gepasseerd. Ik voelde me enorm afgewezen en heb mijn vrouw wel eens in gedachte voor mezelf wel eens beschreven als een “erotische steen”. Dit heb ik haar nooit zo gezegd, maar het beschrijft mijn gevoel.
Ik heb haar vaker gevraagd naar de reden voor het gebrek aan zin in seks in een poging het bespreekbaar te maken. We hebben er meermaals rustig over kunnen praten, maar ze had zelf ook geen antwoord waarom niet. Het ligt in ieder geval niet aan mij, zegt ze. Ik vrij zelf ontzettend graag, zowel met mijn vrouw als ook met mezelf. Dat is altijd zo geweest. Mijn vrouw vrijt naar mijn weten nooit met zichzelf, wat ik eigenlijk erg jammer vind. Mijn vrouw heeft me nog nooit kunnen zeggen wat ze zelf lekker vind of waar ze over fantaseert als ik dat aan haar vraag. Communicatie is eenzijdig en praten over seks is een echt taboe tussen ons.
Uiteraard heeft mijn vrouw me vaker betrapt met het porno kijken op de telefoon, dit kwetste haar enorm. Ik vind zelf kinky-seks opwindend, ieder zijn ding zullen we maar zeggen. Ik heb haar uitgelegd dat porno kijken een vorm van ontspanning is en niets met gezamenlijk vrijen te maken heeft en dat online fantasie niet de fysieke wereld is. Wat je online ziet ben je na je hoogtepunt direct weer vergeten. Het beklijft niet…..en dames……, dat is echt zo. Ze geloofd dit niet en heeft het me uiteindelijk niet woordelijk maar wel middels duidelijke afwijzing/walging min of meer verboden. Ik heb haar nooit aangesproken over het gebrek aan gezamenlijke seks als excuus in deze context overigens.
Telkens als ik “betrapt” werd heb ik me hier vreselijk voor geschaamd, ondanks dat ik weet dat elke man dit doet. Zeker omdat ik ook wat kinky filmpjes keek. Met als resultaat dit ik het een paar maanden onderdrukte, maar uiteindelijk stroomt het bloed toch waar het niet gaan kan. Als het over seks gaat voelde ik me in onze relatie altijd een beetje een “vieze man” aangezien zij het onderwerp zelf zo uit de weg gaat en ik steeds de gene ben die “betrapt” is, op seks aanstuurt en seksueel wil ontdekken. Ik ben echter niet gestopt om met mezelf vrijen, gaat gewoon niet. Ik probeer het nu beter te verbergen.
Inmiddels vrijen we iets meer met elkaar, steeds op mijn initiatief. Ik doe dan de meeste handelingen en de seks is erg klassiek. We komen wel meestal beide klaar en nemen de tijd voor voorspel en “cooling down” in elkaars armen. Ik zou het echter heerlijk vinden als mijn vrouw eens initiatief zou nemen en mij zou opzoeken in bed. Ik vind mijn vrouw nog steeds waanzinnig mooi en ik zou een gat in de lucht springen als ze me eens met een leuk setje zou verassen of eens een weekendje zou boeken om samen weer eens te verdrinken in romantiek en seksualiteit. Maar ik ben al blij dat er iets van vooruitgang in zit. Als ik overigens niet met mezelf zou vrijen zou ik waarschijnlijk erg gefrustreerd zijn en dit niet meer op deze manier volhouden.
Ik heb inmiddels ook wat relatieboeken gelezen om mijn vrouw beter te proberen te begrijpen. O.a. in het boek “Mars wil seks – Venus wil romantiek” heb ik inzichten opgedaan om vrouwvriendelijk te vrijen. Zowel mannen- als vrouwenperspectief staan in het boek beschreven. Het mannenperspectief is zeer herkenbaar, dus ik verwacht dat het vrouwen perspectief dan ook wel enigszins zal kloppen. Ik heb mijn vrouw uitgenodigd het boek samen te lezen en samen elkaar opnieuw te ontdekken nu de kinderen wat ouder zijn. Ik heb het haar inmiddels al 3 keer cadeau gedaan, en ze heeft al drie keer gezegd dat ze het lief vind en het zal gaan lezen. Echter, ze is er nog steeds niet in begonnen…..
Zelf praat ik vrij makkelijk over seks als de gesprekspartner dat ook doet. Echter tussen ons blijft het een moeilijk onderwerp. Ik als resume van de laatste paar jaar heb inmiddels een aantal zelfbeelden los gelaten. Ik ben zelfbewust en prima tevreden met mezelf. Ik schaam me ook niet meer voor het vrijen met mezelf en mijn seksuele interesse. Ik zie het als een onderdeel van mezelf. Ik hang het niet aan de grote klok maar ga het ook niet uit de weg. Zowel fysiek als mentaal hou ik van mezelf, wat ik als basis neem om ook in mijn relatie de tijd en ruimte te nemen weer bij elkaar te komen. Ik hoop dat mijn vrouw seksueel opbloeit en vanuit een gezonde dosis zelfontdekking makkelijker met het onderwerp seksualiteit kan omgaan en zich kan open stellen voor een heerlijk hernieuwd avontuur met ruimte voor alle vormen van seks in harmonie om het geheel te verreiken.