Gezondheidsplein is een informatieve website over gezondheid. De gezondheidsinformatie op deze website staat los van eventueel getoonde advertenties.

Ziekte van Pfeiffer (Mononucleosis infectiosa)

4.1 uit 5 - 64 beoordelingen
Beoordeling icoon51 mensen vonden deze informatie nuttig

Wat is de ziekte van Pfeiffer?

In het kort:

  • De ziekte van Pfeiffer is een virusinfectie. 
  • Het bekendste symptoom van de ziekte van Pfeiffer is langdurige zware vermoeidheid. Ook griepachtige verschijnselen en opgezwollen klieren komen vaak voor.
  • Vooral tieners en jongvolwassenen ervaren klachten bij Pfeiffer. Bij jonge kinderen en volwassenen zijn de symptomen vaak milder.
  • De ziekte van Pfeiffer is besmettelijk bij direct contact met besmet speeksel. Het wordt daarom ook wel 'kissing disease' genoemd. 
  • Pfeiffer gaat in principe vanzelf weer over. Voldoende rust is belangrijk voor het herstel. 

In het kort:

  • De ziekte van Pfeiffer is een virusinfectie. 
  • Het bekendste symptoom van de ziekte van Pfeiffer is langdurige zware vermoeidheid. Ook griepachtige verschijnselen en opgezwollen klieren komen vaak voor.
  • Vooral tieners en jongvolwassenen ervaren klachten bij Pfeiffer. Bij jonge kinderen en volwassenen zijn de symptomen vaak milder.
  • De ziekte van Pfeiffer is besmettelijk bij direct contact met besmet speeksel. Het wordt daarom ook wel 'kissing disease' genoemd. 
  • Pfeiffer gaat in principe vanzelf weer over. Voldoende rust is belangrijk voor het herstel. 

Over de ziekte van Pfeiffer

Tieners en jongvolwassenen die langere tijd erg moe zijn, kunnen soms de ziekte van Pfeiffer hebben. Deze ziekte wordt ook wel ‘klierkoorts’ of ‘kissing disease’ genoemd, omdat de ziekte door mond-op-mond contact via speeksel kan worden doorgegeven en gepaard gaat met opgezette lymfeklieren.

De ziekte van Pfeiffer is een virusinfectie van je lymfesysteem, lever en milt die vanzelf weer overgaat met voldoende rust.

Tieners en jongvolwassenen die langere tijd erg moe zijn, kunnen soms de ziekte van Pfeiffer hebben. Deze ziekte wordt ook wel ‘klierkoorts’ of ‘kissing disease’ genoemd, omdat de ziekte door mond-op-mond contact via speeksel kan worden doorgegeven en gepaard gaat met opgezette lymfeklieren.

De ziekte van Pfeiffer is een virusinfectie van je lymfesysteem, lever en milt die vanzelf weer overgaat met voldoende rust.

Oorzaken van de ziekte van Pfeiffer

De oorzaak van de ziekte is het Epstein Barr-virus (een herpesvirus). Dit vermenigvuldigt zich in de witte bloedlichaampjes, waardoor het uiteindelijk de werking van je immuunsysteem schaadt.

Is pfeiffer besmettelijk?

De ziekte van Pfeiffer is erg besmettelijk bij direct contact met besmet speeksel, bijvoorbeeld bij zoenen of het delen van een waterflesje. Ook kan de ziekte doorgegeven worden bij een bloedtransfusie of orgaantransplantatie. Na besmetting duurt het vier tot zeven weken voordat de eerste ziekteverschijnselen optreden. Je kunt tot achttien maanden na de infectie de ziekte van Pfeiffer nog doorgeven aan een ander.

Het is via een bloedtest te zien of je besmet bent met het Epstein Barr-virus om de diagnose ziekte van Pfeiffer te stellen.

De oorzaak van de ziekte is het Epstein Barr-virus (een herpesvirus). Dit vermenigvuldigt zich in de witte bloedlichaampjes, waardoor het uiteindelijk de werking van je immuunsysteem schaadt.

Is pfeiffer besmettelijk?

De ziekte van Pfeiffer is erg besmettelijk bij direct contact met besmet speeksel, bijvoorbeeld bij zoenen of het delen van een waterflesje. Ook kan de ziekte doorgegeven worden bij een bloedtransfusie of orgaantransplantatie. Na besmetting duurt het vier tot zeven weken voordat de eerste ziekteverschijnselen optreden. Je kunt tot achttien maanden na de infectie de ziekte van Pfeiffer nog doorgeven aan een ander.

Het is via een bloedtest te zien of je besmet bent met het Epstein Barr-virus om de diagnose ziekte van Pfeiffer te stellen.

Symptomen van de ziekte van Pfeiffer

De symptomen die je vertoont bij de ziekte van Pfeiffer zijn afhankelijk van de leeftijd waarop je geïnfecteerd raakt. Zo verloopt de ziekte bij jonge kinderen meestal zonder symptomen, terwijl tieners en jongvolwassen veel last krijgen van pfeiffer. Volwassenen vertonen weer minder symptomen bij het krijgen van de ziekte van Pfeiffer.

De ziekte van Pfeiffer veroorzaakt vooral bij jongeren een zware langdurige vermoeidheid. Bij de minste inspanning ben je al hevig vermoeid. Het lijkt veel op griep doordat je last hebt van koorts, keelpijn, hoofdpijn, lusteloosheid en algehele malaise. Bij een gewone keelontsteking is de keelpijn meestal binnen een week over, maar bij de ziekte van Pfeiffer duurt de keelpijn vaak langer. Typisch voor de ziekte van Pfeiffer zijn opgezwollen lymfeklieren in je hals, oksels en liezen.

Vaak hebben mensen met de ziekte van Pfeiffer ook een vergrote milt. Dit veroorzaakt meestal geen symptomen, maar zorgt er wel voor dat de milt makkelijker kan scheuren. Ook hebben sommige mensen met pfeiffer een vergrote lever, wat kan leiden tot geelzucht. Heel soms zorgt de ziekte van Pfeiffer voor huiduitslag die lijkt op rode hond of petechiën (vooral bij jonge kinderen).

Meestal verdwijnen alle symptomen van pfeiffer na twee of drie weken, maar daarna zul je je nog minstens twee weken zwak, futloos en misschien wat terneergeslagen voelen. Bij sommige mensen houdt de vermoeidheid tot wel enkele maanden aan.

De symptomen die je vertoont bij de ziekte van Pfeiffer zijn afhankelijk van de leeftijd waarop je geïnfecteerd raakt. Zo verloopt de ziekte bij jonge kinderen meestal zonder symptomen, terwijl tieners en jongvolwassen veel last krijgen van pfeiffer. Volwassenen vertonen weer minder symptomen bij het krijgen van de ziekte van Pfeiffer.

De ziekte van Pfeiffer veroorzaakt vooral bij jongeren een zware langdurige vermoeidheid. Bij de minste inspanning ben je al hevig vermoeid. Het lijkt veel op griep doordat je last hebt van koorts, keelpijn, hoofdpijn, lusteloosheid en algehele malaise. Bij een gewone keelontsteking is de keelpijn meestal binnen een week over, maar bij de ziekte van Pfeiffer duurt de keelpijn vaak langer. Typisch voor de ziekte van Pfeiffer zijn opgezwollen lymfeklieren in je hals, oksels en liezen.

Vaak hebben mensen met de ziekte van Pfeiffer ook een vergrote milt. Dit veroorzaakt meestal geen symptomen, maar zorgt er wel voor dat de milt makkelijker kan scheuren. Ook hebben sommige mensen met pfeiffer een vergrote lever, wat kan leiden tot geelzucht. Heel soms zorgt de ziekte van Pfeiffer voor huiduitslag die lijkt op rode hond of petechiën (vooral bij jonge kinderen).

Meestal verdwijnen alle symptomen van pfeiffer na twee of drie weken, maar daarna zul je je nog minstens twee weken zwak, futloos en misschien wat terneergeslagen voelen. Bij sommige mensen houdt de vermoeidheid tot wel enkele maanden aan.

Kan pfeiffer terugkomen?

Er wordt geschat dat meer dan de helft van de mensen al besmet is voordat ze vijf jaar oud zijn, maar dan heeft de ziekte een veel milder verloop en gaat het vaak onopgemerkt weer over. Wie de ziekte eenmaal heeft gehad, draagt het virus voor de rest van zijn of haar leven bij zich. Heel soms kan het voorkomen dat je klachten door de ziekte van Pfeiffer voor een tweede keer krijgt. De meeste mensen zijn door een besmetting op jonge leeftijd, de rest van hun leven beschermd tegen de ziekte van Pfeiffer.

Er wordt geschat dat meer dan de helft van de mensen al besmet is voordat ze vijf jaar oud zijn, maar dan heeft de ziekte een veel milder verloop en gaat het vaak onopgemerkt weer over. Wie de ziekte eenmaal heeft gehad, draagt het virus voor de rest van zijn of haar leven bij zich. Heel soms kan het voorkomen dat je klachten door de ziekte van Pfeiffer voor een tweede keer krijgt. De meeste mensen zijn door een besmetting op jonge leeftijd, de rest van hun leven beschermd tegen de ziekte van Pfeiffer.

Verder lezen

Pagina laatst aangepast op 27-06-2023

Auteur: Redactie Gezondheidsplein

Vond je deze informatie nuttig?

4.1 uit 5 - 64 beoordelingen

Heeft deze informatie jou geholpen?

.
- Advertentie -
- Advertentie -