Syndroom van Wagner

Het syndroom van Wagner is een aandoening van het bindweefsel en is een zeldzame erfelijke aandoening van het netvlies en glasvocht. De aandoening is vernoemd naar een Zwitserse oogarts die in 1938 een familie in de buurt van Zürich beschreef met deze ziekteverschijnselen. In 2005 is in Japan het gen ontdekt dat verantwoordelijk is voor het syndroom van Wagner.

Aangezien het een erfelijke ziekte is, hebben je kinderen 50% kans om de aandoening ook te krijgen. De ziekte komt net zo vaak voor bij jongens als bij meisjes, wel is het ras van belang. Zo komt het syndroom alleen voor bij blanke, Japanse en Chinese families. 

Het belangrijkste kenmerk waar de aandoening aan herkend kan worden, is dat door een onderzoek van het oog er afwijkingen aan de structuur van het glasvochtlichaam te zien zijn. Bloedvaten aan de rand van het netvlies die ontbreken of zwakker zijn, zorgen er voor dat het netvlies zwakker is dan gewoonlijk, waardoor er nachtblindheid kan optreden.

Bij de aandoening treedt vaak staar op jonge leeftijd (al vanaf 30 jaar) op. Ook is afname van het weefsel van het vaatvlies een gevolg van het syndroom van Wagner. De meeste patiënten zijn matig tot erg bijziend (-2 tot -6).

Niet iedereen met het syndroom van Wagner heeft last van de ziekte. Zo heeft ongeveer een kwart weinig tot geen last symptomen, de helft heeft matige last van de aandoening en slechts een kwart van de patiënten heeft ernstige problemen, waaronder netvliesloslating. De symptomen van de ziekte zullen niet afnemen naarmate men ouder wordt, maar eerder toenemen.