Nachtblindheid

Nachtblindheid is een aandoening waarbij je zicht slechter wordt naarmate er minder licht is. In de schemering of de nacht kan er zelfs sprake zijn van totale blindheid. Als je nachtblind bent, kunnen je ogen zich niet goed aanpassen aan schemerlicht of zijn ze te gevoelig voor verblinding. Verblinding wordt bijvoorbeeld veroorzaakt door koplampen van een tegemoetkomende auto. Als je ogen zich na het zien van fel licht niet snel genoeg weer op het donker kunnen instellen, zie je slecht. 

De aandoening komt meestal voor aan beide ogen. Als maar één oog is aangedaan is er vaak sprake van een oogziekte. Nachtblindheid kan grote gevolgen hebben. Het kost veel meer tijd om de overgang te maken van licht naar donker en autorijden ’s nachts kan ronduit gevaarlijk zijn. 

Nachtblindheid kan veroorzaakt worden door onder andere:

• Een erfelijke aandoening aan het netvlies (Retinitis Pigmentosa).
• Een vitamine A-tekort.
• Oogaandoeningen.

Aangeboren nachtblindheid heeft altijd te maken met de zogenaamde staafjes in je ogen. Deze staafjes bevinden zich in je netvlies en helpen je om licht en donker te onderscheiden. Voor een goede werking van je staafjes is onder andere vitamine A noodzakelijk. 

Nachtblindheid wordt vaak niet herkend, omdat de ziekte geleidelijk aan ontstaat. Het is niet zo dat je van de ene op de andere dag moeite hebt met zien in het donker. Door de geleidelijke vermindering van je zicht in het donker, kun je je aanpassen. Als je last hebt van nachtblindheid, dan merk je dit aan je verminderde vermogen om in het donker of in de schemering te zien. In vergelijking met anderen kun je minder zien en is kijken vermoeiender. Als je bijvoorbeeld door een straat fietst, dan kan het gebeuren dat je de zijwegen niet ziet of herkent of dat je je moet concentreren op de grond om de weg te weten.