Brandwonden vormen een speciale groep wonden die kunnen ontstaan als gevolg van hitte, chemische stoffen of straling (bijv. zonnestraling). Het grootste deel van de verbrandingen (60-70%) gebeurt thuis, 20% in de industrie en de rest voornamelijk in het verkeer. De thuis opgelopen verbrandingen zijn meestal het gevolg van hete vloeistoffen (thee, koffie, soep, heet water), waarbij vooral kinderen veel risico lopen. In tegenstelling tot wat men vaak aanneemt zijn deze brandwonden meestal ernstig.
Al naar gelang de ernst onderscheidt men bij brandwonden drie graden:
- Bij een eerstegraads verbranding is alleen de oppervlakkige huidlaag beschadigd. De huid is rood en pijnlijk, maar geneest zonder blijvende gevolgen;
- Een tweedegraads verbranding wordt gekenmerkt door blaren. De pijngewaarwording is hierbij nog niet verstoord;
- Bij een derdegraads verbranding sterft het weefsel af en de patiënt voelt geen pijn meer, ook niet als in de huid geprikt wordt.
Een ernstige verbranding betekent eveneens altijd voor de patiënt een enorme psychische belasting. Vaak is het ongeval bewust meegemaakt en zal de patiënt wekenlang in levensgevaar verkeren. Bovendien is de behandeling op zich vaak traumatisch en moet de patiënt in het reine komen met de soms ontsierende littekens.