Hoi allemaal, ook zwangerschapssuiker gehad bij mijn 3de kindje. Bij de eerste 2 heb ik Pre-Eclamptie gehad. Bij de 3de had ik weer dezelfde verschijnselen: wazig zien, duizelig, misselijk, hele dag hoofdpijn, regelmatig flauwvallen, grieperig voelen, veel plassen, veel dorst, enz. Alleen was dit keer mijn bloeddruk niet heel hoog (180/110) maar juist heel laag en soms zelf omgekeerd. De bovenwaarde lager dan de onderwaarde (65/80), heel vreemd dus. Bleek dat, omdat ik ook wel enorm dik was en een grote buik had, ik dus suiker had. Bij mijn eerste 2 was ik ook enorm dik, maar dat juist weer van het vocht en de vergiftiging en ik dacht dus dat dat zo hoorde bij mijn zwangerschappen. Nu was ik dus weer een mooi kamer olifantje. We zijn pas met 36 weken doorgestuurd naar het ziekenhuis omdat mijn baby in stuit lag. We kwamen daar eigenlijk voor een gesprek over een keizersnede maar we gingen dus weg met een hele kar met medicijnen voor de suiker. Mijn baby was ondertussen al 8 pond en omdat hij in stuit lag en ik mijn waarden niet meer in de hand kon krijgen (soms een waarde van 2,5 en soms een waarde van 11,9) en omdat ik al 3 keer op een dag insuline spoot werd met 38 weken de baby gelukkig opgewekt. (Hij had met 37 weken zich gedraaid, kan dus ook nog, omdat er natuurlijk door de suiker genoeg vruchtwater was om te keren.) Het was een lekker stevige 8 ponder (jongen). Mijn eerste was een 5 ponder (Pre-eclamptie, 5 weken te vroeg) dus een mooi verschil.
Rowan (de baby) had ook eerst een beetje opstartproblemen. Hij moest een waarde van 4,5 hebben voordat hij uit het ziekenhuis mocht, hij heeft dus een paar keer een lekker suiker drankje gehad om de suiker op order te brengen omdat hij juist na de bevallig 2,5 had en dat eigenlijk niet gelijk steeg. Hij is dus in de eerste dag heel vaak in zijn hiel geprikt, maar de volgende dag had hij na zo'n suiker drankje een waarde van 4,2 dus hij mocht mee. Volgens mij heeft hij er niets aan over gehouden en is een gezonde blije baby. Echter heb ik af een toe een terugval, ik voel met totaal niet lekker en als ik dan test zit ik op een waarde van 9,5 of juist weer heel laag 3,5. Ik denk dat dat bij mij zo hoort, ik moet het eigenlijk ook goed in de gaten houden. Maar Rowan is nu al 10 maanden en volgens mij heb ik geen suikerziekte eraan over gehouden.
Ik moet me gewoon niet helemaal vol vreten met koolhydraten want dat merk ik daarna meteen en als ik bijna van mijn stokkie ga dan neem ik meestal even snel een ontbijtkoek. Heel tegenstrijdig allemaal. Mijn zwangerschappen liepen allemaal dus niet van een leien dakje, maar mijn kinderen zijn allemaal heel erg gezond. Graag zou ik nog wel een 4de willen, maar mijn man wil door al deze problemen eigenlijk niet meer. Als ik dus ooit een 4de zou krijgen, meld ik mij wel gelijk in het ziekenhuis aan want in vind dat mijn verloskundigepraktijk heel erg nalatig is geweest bij alle 3 zwangerschappen. Bij de eerste is in het ziekenhuis aan mijn man de vraag gesteld dat als het mis zou gaan, of ze de baby of de moeder moesten redden (vond ik geen nette vraag trouwens, volgens mij altijd de moeder). Maar zo erg was het dus elke keer met mij en mijn verloskundige reageerden nooit op mijn verhalen dat ik mij echt niet lekker voelde. Mede door hun wil mijn man geen 4de en in het ziekenhuis zijn ze toch sneller met de klachten van de moeder en zijn de waarden ook heel anders. Ik voelde mij altijd een aanstellerige zwangere, maar dat was dus achteraf helemaal niet zo. Dus als het kan onder controle in het ziekenhuis, ik zou het wel doen.